เป็นพระอุโบสถที่มีสถาปัตยกรรมงดงาม ด้านหลังพระอุโบสถมีจิตรกรรมต้นกัลปพฤกษ์เรืองแสงในเวลาพลบค่ำ ต้นกัลปพฤกษ์จะเรืองแสงโดดเด่นสะดุดตา และด้วยวัดนี้ตั้งอยู่บนภูเขา จึงกลายเป็นจุดชมทิวทัศน์ที่สวยงาม มองเห็นทัศนียภาพอ่างเก็บน้ำและจุดผ่านแดนถาวรช่องเม็ก จากประวัติวัดนี้สร้างโดยพระอาจารย์บุญมาก ซึ่งเป็นชาวลาวจำปาสักเข้ามาเผยแผ่วิปัสสนากรรมฐานในฝั่ง

ที่ภูพร้าวแห่งนี้ ต่อมาราวปี พ.ศ. 2516 ท่านได้ขอบิณฑบาตพื้นที่จากทางราชการให้เป็นวัด ทางอำเภอจึงให้ตั้งชื่อวัดว่าวัดสิรินธรวราราม หลังจากนั้นท่านพระอาจารย์บุญมากต้องกลับประเทศลาว ทิ้งให้วัดร้างนานหลายสิบปี จนกระทั่งปี พ.ศ.2542 พระครูกมล ลูกศิษย์ของท่านได้ค้นพบวัดอีกครั้งและบูรณะให้กลับมาเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมได้ดังเดิม หลังจากพระครูกมลละสังขารไปในปี พ.ศ.2549 พระครูปัญญาได้เข้ามารับตำแหน่งเจ้าอาวาสและสานต่องานสร้างวัด อย่างเช่น ต้นกัลปพฤกษ์เรืองแสงและการแต่งเติมพระอุโบสถ