แข่งเรือยาว ประเพณีออกพรรษา
นิราศเดือนกรมหมื่นพรหมสมพัตสร (ศิษย์สุนทรภู่) กวีในสมัยรัชกาลที่ ๓
“..เดือนสิบเอ็ดเสร็จธุระพระพรรษา ชาวพาราเซ็งแซ่แห่กฐิน
ลงเรือเพียบพายยกเหมือนนกบิน กระแสสินธุ์สาดปรายกระจายฟอง
สนุกสนานขานยาวสาวสนั่น บ้างแข่งขันต่อสู้เป็นคู่สอง
แพ้ชนะปะตาพูดจาลอง ตามทำนองเล่นกฐินสิ้นทุกปี ..”
บทกลอนจาก : http://article.cultcre.go.th
การแข่งขันเรือยาว ภาพถ่ายโดย : นายชัยพร วรรณเรือน
ย้อนอดีตไปประมาณ 50 – 60 ปี เมื่อถึงเดือน 12 เป็ง (ขึ้น 15 ค่ำเดือน 12) เป็นประเพณีที่ชาวบ้านมาทำบุญตักบาตรอุทิศส่วนกุศลไปหาผู้ล่วงลับ (บรรพบุรุษ) ซึ่งเป็นประเพณีตามความเชื่อของชาวไทยพุทธ เล่าต่อกันมาว่า “ท่านพยายม” จะเปิดประตูผีหรือประตูนรกวันปล่อยผีให้ดวงวิญญาณมารับเอาส่วนบุญส่วนกุศลที่ทางญาติทำบุญให้ เทศกาล 12 เป็ง ของทุกๆ ปี พื้นที่ชุมชนตำบลปากบ่อง มีทั้งหมดจำนวน 5 ชุมชน (หมู่บ้าน) คือ ชุมชนบ้านสบทา ชุมชนบ้านท่าต้นงิ้ว ชุมชนบ้านหนองสะลีก ชุมชนบ้านหนองผำ และชุมชนบ้านปากบ่อง ชุมชนบ้านก้องหรือบ้านปากบ่อง ตั้งอยู่หมู่ที่ 5 ตำบลปากบ่อง อำเภอป่าซาง จังหวัดลำพูน และชุมชนใกล้เคียงเข้าวัดทำบุญตักบาตรกันแล้ว จะชวนกันไปชมการแข่งเรือยาวประจำปี บริเวณท่าน้ำปิงซึ่งอยู่หลังวัดบ้านก้องนั่นเอง
นายชัยพร วรรณเรือน อดีตกำนันตำบลปากบ่อง ภูมิปัญญาในด้านเรือพายพื้นบ้าน ได้ให้ข้อมูลว่า เรือยาวที่ใช้ในการแข่งขันในสมัยนั้น มีอยู่หลายประเภท คือเรือยาวตั้งแต่ขนาดฝีพายเดียว , 2 ฝีพาย , 3 ฝีพายและเรือยาวขนาด 5 ฝีพาย สมัยนั้นบ้านเรือนที่อยู่ใกล้เคียงมักจะนำเรือของตนมาแข่งขันด้วยเสมอ รวมถึงทีมที่มาจากฝั่งจังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งอยู่คนละฝั่งแม่น้ำปิง อีกทั้งยังมีการแข่งขันดำน้ำ ว่ายน้ำข้ามฝั่งอีกด้วย สร้างความสนุกสนาน ทั้งตื่นเต้น รวมไปถึงเสียงไชโยโห่ร้องส่งเสียงให้กำลังใจทีมของตน
การแข่งขันเรือยาว ภาพถ่ายโดย : นายชัยพร วรรณเรือน
เรือที่ใช้ในการแข่งขันส่วนใหญ่จะทำมาจากไม้ตะเคียนทอง โดยวิธีการขุดเป็นลำเรือ เนื่องจากไม้ตะเคียนมีลักษณะเฉพาะ คือเป็นไม้เนื้อแข็ง มีความทนทานสูง มีสีน้ำตาลอมส้ม ทนต่อปลวกได้ดี สามารถตกแต่งทำสีได้สวยงามและที่สำคัญคือ การยืดหดของเนื้อไม้ต่ำ เมื่อต้องอยู่ในน้ำ คุณสมบัติเหล่านี้เหมาะกับการนำมาทำเป็นเรือพายเป็นอย่างมาก
การแข่งขันเรือยาว ภาพถ่ายโดย : นายชัยพร วรรณเรือน
ต้นตะเคียนเป็นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ที่ชาวบ้านหรือคนไทยสมัยก่อนนิยมสักการบูชา เพื่อขอโชคลาภ โดยเฉพาะเรื่องของการเสี่ยงโชค คนโบราณมีความเชื่อว่า มีภูตผีสิงอยู่ในไม้ตะเคียนหรือเรียกว่า “นางตะเคียน” แต่บางคนก็มีความเชื่อว่าเจ้าแม่ตะเคียนคือ ผู้ที่มีความศักดิ์สิทธิ์ และจะให้โชคกับคนที่สักการบูชา จึงมักมีการเซ่นไหว้หัวเรือ ก่อนลงแข่งขันเสมอ
ขนาดของเรือ 12 ฝีพายจะมีความยาวประมาณ 12 เมตร กว้าง 75 เซนติเมตร และลึก 28 เซนติเมตร ชาวบ้านมักเรียกว่า “เรือจิ๋ว” อาจเป็นเพราะเรือมีขนาดเล็ก มีฝีพายตั้งแต่ 5 – 12 ฝีพายเท่านั้น และก่อนการลงแข่งขันเรือพายแต่ละประเภท ผู้แข่งขันจะต้องส่งตัวแทนจับฉลาก เพื่อเลือกฝั่งแม่น้ำ ว่าจะอยู่ฝั่งตะวันออกหรือฝั่งตะวันตก
การแข่งขันเรือยาว ภาพถ่ายโดย : นายชัยพร วรรณเรือน
ปัจจุบันการแข่งขันเรือยาวประเพณีวัดบ้านก้อง ตรงกับเทศกาลออกพรรษาของทุกปี มีการกำหนดประเภทของเรือที่ จะแข่งขันออกเป็น ประเภท 5 ฝีพาย และประเภท 12 ฝีพาย ประเพณีการแข่งขันเรือยาวมักจัดคู่ไปกับการเข้าวัดทำบุญตักบาตร มุ่งเน้นการสร้างความสามัคคี รวมถึงการอนุรักษ์วัฒนธรรมประเพณีเนื่องในเทศกาลออกพรรษา โดยกิจกรรมดังกล่าวนั้นจัดเป็นประจำทุกปี
การแข่งขันเรือยาว ภาพถ่ายโดย : นายชัยพร วรรณเรือน
ในการจัดงานประเพณีแข่งเรือแต่ละปีนั้น ผู้จัดยังมุ่งหวังให้การกีฬาพื้นบ้าน ประเภทแข่งเรือพายนี้เกิดประโยชน์สูงสุด ให้เยาวชนชนรุ่นหลังได้สืบทอด อนุรักษ์วัฒนธรรม ประเพณี การแข่งเรือพายของจังหวัดลำพูน อีกทั้งยังสร้างความสามัคคีของคนในหมู่บ้าน ความอดทน มีน้ำใจให้แก่กัน ความเพรียร พยายาม ความเป็นนักกีฬาที่ดี และสร้างรอยยิ้มเสียงหัวเราะสร้างความสุขให้กับผู้คนมากมายโดยเฉพาะตำบลปากบ่อง อำเภอป่าซาง ให้จดจำตลอดไป
ข้อมูล เนื้อหา โดย : นายชัยพร วรรณเรือน ภูมิปัญญาเรื่องเรือพายพื้นบ้าน
เรียบเรียงเนื้อหาโดย : นายศุภกานต์ แก้วทิพย์ ครูกศน.ตำบลปากบ่อง
ภาพถ่าย โดย : นายชัยพร วรรณเรือน