เดิมเคยเป็นวัดร้างมาก่อน ปี 2449 ครูบาทาริยะได้นำชาวบ้านมาถางป่าพบปะ อุโบสถชำรุก เป็นที่ประดิษฐของหลวงพ่อเพชรและอีก 3 ปี ต่อมา ได้พบอีกองค์หนึ่งโดยชาวบ้านได้มาพัฒนาวัดพบเข้าเป็นพระศิลปะไทยเงี้ยวเนื้อสำริดหน้าตัก 2 นิ้ว สันิษฐานว่าสร้างสมัยกรุงธนบุรี หรือสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น และเรียกชื่อว่า หลวงพ่อเพชร และจัดงานขึ้นในวันที่ 15 เดือน เมษายน ของทุกปี