ในปี พ.ศ. 2548 นางสุดาพร อู่ทรัพย์ ซึ่งมีความรู้ความสามารถด้านการทำปลาย่างโดยเฉพาะการนำปลาสังกะวาดมาทำปลาแห้งโดยการย่างรมควันซึ่งปลาสังกะวาดนั้นมีจำนวนมากในพื้นที่ นำมาทำปลาย่างรมครัว และสามารถแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์หลากหลายรูปแบบ จึงได้ชักชวนชาวบ้านที่มีความสนใจตรงกัน จัดตั้งกลุ่มการทำปลาย่างขึ้นและมีผู้สนใจเข้าร่วมจำนวน 20 คน คนทำให้มีกลุ่มการทำปลาย่างของหมู่บ้านเกิดขึ้นจนถึงปัจจุบัน และต่อมาได้นำปลามาทำผลิตภัณฑ์ใหม่ๆเกิดขึ้น เช่นการทำปลาส้ม ปลาแดดเดียวเพื่อสร้างรายได้ให้กับครอบครัว กลุ่มอาชีพและเอื้อต่อธรรมชาติและภูมิปัญญาของชุมชนในการดำรงชีวิตแบบเศรษฐกิจพอเพียง แรงงานนั้นเกิดจากการรวมกลุ่มของคนในชุมชน ร่วมแรงร่วมใจกันทำงาน สร้างความสามัคคี เอื้ออารีต่อกัน ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้ชุมชนเข้มแข็ง นอกจากเป็นงานที่สร้างรายได้ให้คนในกลุ่มแล้ว ยังสามารถเป็นแหล่งเรียนรู้ของเยาวชนและบุคคลทั่วไปได้อีกด้วย

กลุ่มอาชีพการทำปลาย่าง การทำผลิตภัณฑ์จากปลา บ้านก้อท่า หมู่ที่ 4 ตำบลก้อ อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน ใช้วิธีการดั้งเดิมเอาไว้คือปลาสะวายหรือปลาสวาย จากแหล่งน้ำปิงที่แก่งก้อ เป็นปลาหนังตัวใหญ่เนื้อแน่น มาหมักกับสมุนไพร กระเทียม หอม และข้าวสวยสุกหมักข้ามคืนไม่ใส่สารกันบุดและนำมาแพ็คใส่ถุงพลาสติกสูญญากาศ เคล็ดลับนี้เป็นวิธีการป้องกันเชื้อราและมอดแมลงมากินตัวปลา จึงเก็บได้นาน กลิ่นหอม และเก็บติดครัวไว้  (ถ้านำไปเก็บในตู้เย็นจะเก็บไว้ได้นานกว่าภายนอก)
ปรุงอาหารได้นาน คือเอกลักษณ์ของปลาส้มแก่งก้อหลวง สามารถนำมาปรุงอาหารให้อร่อย สามารถนำมาทอด หรือทำเมนูอื่นๆได้