จากการสันนิษฐานและสอบถามข้อมูลจากผู้สูงอายุในพื้นที่เล่าขานสืบต่อกันมา ประชากรของตำบลเป็นคนไทยเชื้อสายจีน แบ่งออกได้เป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มผู้นับถือศาสนาพุทธ และกลุ่มผู้นับถือศาสนาอิสลาม ประชากรทั้งสองกลุ่มมีจำนวนใกล้เคียงกัน คนไทยอิสลามจะมีจำนวนมากกว่าคนไทยพุทธ ซึ่งต่างก็มีขนบธรรมเนียมประเพณีต่างๆ โดยเฉพาะคนไทยอิสลามจะมีการปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เคารพนับถือให้เกียรติผู้นำและผู้สูงอายุ อุปนิสัยของคนในชุมชน เป็นคนมีน้ำใจโอบอ้อมอารี มีเหตุผล ลักษณะความเป็นอยู่เกาะกลุ่มกันตามแนวยาวของลำคลองทั้งสองฝั่ง บ้านเรือนส่วนใหญ่ปลูกเป็นเรือนไม้มีทั้งชั้นเดียวและสองชั้น ระยะหลังมีการสร้างบ้านปูนกันมากขึ้น ขนาดของบ้านแตกต่างกันตามแต่ฐานะความเป็นอยู่ การคมนาคมใช้ทางบก ทางน้ำ และทางรถไฟ

ชื่อตำบลคลองเปรง ตั้งชื่อตามสภาพทั่วไปซึ่งสมัยก่อนมีการขุดคลองจากกรุงเทพฯ และเขตปริมณฑล เพื่อเป็นคลองระบายน้ำ ใช้เป็นเส้นทางคมนาคมและขนส่งสินค้า เมื่อขุดมาถึงตำบลนี้ พบว่า มีต้นปรงขึ้นอยู่เป็นจำนวนมาก ตามปกติต้นปรงจะขึ้นตามพื้นที่ที่เป็นลุ่มน้ำขังตลอดทั้งปี เมื่อขุดคลองเสร็จเรียบร้อยจึงตั้งชื่อว่า “ตำบลคลองปรง” ซึ่งต่อมาเรียกเพี้ยนเป็น “ตำบลคลองเปรง” และเรียกสืบต่อกันมาจนทุกวันนี้ และมีระยะทางห่างจากอำเภอเมืองฉะเชิงเทรา ประมาณ 25 กิโลเมตร และอยู่ห่างจากสนามบินสุวรรณภูมิ ประมาณ 25 กิโลเมตร