วัดศรีหลวงแจ้ซ้อนเดิมมีเพียงองค์เจดีย์ร้างบริเวณโดยรอบเป็นป่า ต่อมาครูบาเจ้าวชิระปัญญาได้ธุดงค์ปักกรดในบริเวณนี้ จึงคิดพัฒนาให้กลับคืนเป็นวัด ดังนั้นครูบาเจ้าวชิระปัญญา พร้อมกับเจ้าแสนเมืองลือโลก และคณะศรัทธาชาวบ้านได้เดินทางมาขออนุญาตเจ้าหลวงเมืองลำปางเพื่อสร้างวิหาร โดยมีครูบาอสิงวิตั๊ก วัดพระยืน จังหวัดลำพูน เป็นผู้ออกแบบ และครูบายาวิชัย วัดบ้านถ้ำ อำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง เป็นช่างผู้ควบคุมการก่อสร้าง ซึ่งได้เริ่มทำการก่อสร้างในวันศุกร์ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ เหนือ จุลศักราช ๑๒๑๙ (พ.ศ. ๒๔๐๐) และเรียกชื่อว่า “วัดป่าไผ่” ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็นวัดศรีหลวงแจ้ซ้อน