ปัจจุบันการละเล่นพื้นบ้านผีขนเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา โดยผู้เล่นอาจจะแต่งชุดผีขนออกจากบ้าน ซึ่งเป็นการเล่นเพื่อสร้างสีสันและความสนุกสนานเท่านั้น เมื่อเล่นเสร็จแล้วก็จะนำชุดกลับไปเก็บไว้ที่บ้าน เพื่อไว้ใช้ใหม่ในปีต่อไป และไม่ต้องอาบน้ำขมิ้น ส้มป่อยชำระร่างกายเพราะไม่ได้มีการอัญเชิญวิญญาณผีจากป่าช้ามาเข้าทรงร่างเหมือนเช่นอดีต...
ในอดีต “ผีขน” จะไม่สามารถเข้าไปในวัดได้ เพราะเป็นวิญญาณของภูตผีคนตาย แต่ปัจจุบันเป็นการละเล่นเพื่อสืบทอดประเพณีวัฒนธรรม และเป็นการละเล่นเพื่อสร้างสีสันในขบวนแห่ครัวตานเท่านั้น ผีขนจึงสามารถเข้าไปในวัดได้
ลุงผัด มักได้ ชาวบ้านหลวงแจ้ซ้อน ผู้ที่เคยสัมผัสกับการละเล่นผีขนมาตั้งแต่สมัยเด็กๆเผยว่า ในอดีตจำนวนผู้เล่นผีขนมีจำนวนเพียง 1 หรือ 2 คนเท่านั้น ไม่ได้มีจำนวนมากเหมือนปัจจุบัน โดยผู้เล่นจะเป็นผู้ใหญ่ที่มีอายุตั้งแต่ 20-30 ปี และต้องเป็นคนที่มีความกล้า ไม่เกรงกลัวภูตผีปีศาจ เพราะต้องเป็นร่างทรงของวิญญาณผีนั่นเอง... แต่ในปัจจุบันการเล่นอาจมีเงินหรือค่าตอบแทนทำให้เด็กหรือเยาวชนสนใจเข้าร่วมเล่นจำนวนมากขึ้น เพราะไม่มีเรื่องของวิญญาณภูตผีมาเกี่ยวข้อง