In stereo bij Dick .2

Publicatie: Dit verslag is eerst gepubliceerd op het Forum van het High-End Forum op 9 september 2015.

http://www.high-endforum.nl/topic/13978-in-stereo-bij-dick/

Nogmaals op bezoek

Na 3 jaar bezocht ik het huishouden van Dick nogmaals. Hij had me uitgenodigd tijdens de Audioshow Studio Alkmaar 2015, want "het vinylvirus had toegeslagen". Dat kon ik niet geloven, want hij had toch één van de mooiste digitale stereosets, was Dick echt overgegaan naar analoog? Dat niet alleen hij lichtte een tip van de sluier op dat hij in het bezit is van de Reed Muse 3C platenspeler. Dus mijn interesse was dubbel zo groot.

Luisteren

Toen ik hem vroeg wat er nog over was van zijn originele stereoset gaf Dick aan dat het niet veel was. Het enige herkenbare zal de voorversterker zijn en enkele kabels. Wel is Dick merkvast, want de luidsprekers zijn nog steeds in handen van het Amerikaanse merk Wilson Audio. En aan het digitale front blijft het Britse merk dCS een vaste waarde. Zij het beide een model lager en kleiner. Maar Dick blijft natuurlijk op hoog niveau spelen.

Analoog

Wat als eerste opvalt is hetzelfde brede geluid, dat het signatuur draagt van Dick zijn 'geluidsvoorkeur'. Dick is zeer tevreden met zijn platenspeler, want "het laag wint het van de CD-speler". Hoe het vinylvirus toesloeg is niet helemaal duidelijk: "Ik wilde gewoon wat anders". En dus werd een downgrade in actie gezet, om naar een goede analoge set up te gaan. Dick heeft nergens spijt van, behalve dat hij "al zijn LP's in het verleden heeft weggedaan". Hij heeft zich georiënteerd in de hifiwinkel van A10Audio van Alex in Amsterdam, zoals Dick zegt "voor vinyl één van de betere winkels in Nederland". Daar beluisterde hij ook voor het eerst de platenspeler primeur van Reed: de Muse 3C.

http://i287.photobucket.com/albums/ll136/vinylivan/In%20Stereo%20-%20Dick%20part%202/DSC_0004_zpsxk15lone.jpg

Naast een nieuwe hifiset is Dick ook verhuisd. Ik wordt welkom geheten in een prettig lichte woning, waar de hifiset centraal staat.

De Wilson Audio Sasha series 1. Een luidsprekermerk dat je niet vaak tegen komt op audioshows.

Niet alleen is het accent van digitaal naar analoog verschoven, ook is de gehele stereo van voorversterker tot eindversterker nu een buizen aangelegenheid geworden. De mono eindtrappen zijn de Audio Research Reference 250. Alles draait om de KT120 buis. De eindversterker bevat de volgende type buizen: KT120 (4x2), 6H30s (2x), 6550C (1x).

De Zanden buizen voorversterker Model 3000. Een vaste waarde in Dick's stereoset. Ik ben buizenversterking niet gewend, het komt mij zacht over zonder body of drive, maar gelukkig treedt al snel de gewenning in. Het zullen vast de leerzame bezoeken bij forumlid TubeJack zijn, waar de kracht van buizen wordt aangetoond. Dick blijkt eigenlijk al langer een buizen-fan te zijn, hij is ooit begonnen met een Audionote P4.

De Reed Muse 3C platenspeler in al haar glorie. De winnaar van de Red Dot Award 2015, maar boven al bekend om het feit dat de platenspeler kan wisselen tussen snaar- en tussenwiel aandrijving. Erg speciaal. De voorkeur van haar eigenaar is muziekspelen via de tussenwiel-instelling.

De Reed Muse 3C draaitafel uit Litouwen. Eén bonk kwaliteit. Het enige wat mist aan de mooie draaitafel is een stofkap.

De phonovoorversterker van Van den Hul The Grail SB met oplaadbare accu als stroomvoorziening.

De voeding voor de accu van de Van den Hul The Grail SB (links) en de Sonore AC voeding (rechts) voor de platenspeler Reed Muse 3C. De Sonore AC voeding is standaard onderdeel van de Sonore motoraandrijving, maar dit motorpakket is niet in de Reed draaitafel te installeren. Wat wel een grote stap vooruit bleek te zijn was om de standaard voeding te vervangen met de Sonore AC voeding.

De draaitafel met zelfgemaakte platenspelerpuck van bamboe.

De Reed 3P toonarm heeft door zijn 12 inch lengte een kleinere fouthoek, dan de standaard 9 inch toonarmen.

Het afstellen moet goed te doen zijn gezien alle knoppen aan de buitenkant van de toonarm.

Net als de klassieke Ortofon AS 212 toonarm heeft de Reed 3P toonarm een magnetische anti-skating. Het afstellen van de azimut, het loodrecht stellen van het element, kan gedaan worden tijdens het afspelen.

Een speciale functie is de ingebouwde elektronische waterpas.

Een uiterst stabiele platenspeler zelfs de achtergrondruis van de LP blijft strak.

De Reed draaitafel heeft twee toerentallen 33 en 45 toeren.

Een bekende naam op analoog gebied een Van den Hul element.

De Van den Hul Colibi XGP met een frequentiebereik van 5 - 65000 Hz volgens de fabrikant.

Achter de stereo zie ik vrolijk gekleurde kabels liggen, het blijken kabels gemaakt te zijn door Ronald van Vloten genaamd Silky Cables. Ze worden niet meer geproduceerd, maar Dick is er erg tevreden mee.

De kabels zijn afgewerkt met zijde en met bamboe.

De dCS Puccini CD-speler in het Stillpoints ESS Audio Rack. Zelfs het stereomeubel is dus vervangen.

Demonstratie

Dick is de eigenaar van de eerste Reed Muse 3C draaitafel in Nederland en geniet daar met volle teugen van. Hij is niet over één nacht ijs gegaan. De speler is onder andere vergeleken met een Dr. Feickert draaitafel, maar hij vond de Reed opener spelen. Hij is zeer tevreden over de afstelmogelijkheden van de toonarm en de afstelmal. We draaien eerst het album van Neil Young - Live at Massey Hall 1971. Neil beschikt dan nog over zijn karakteristieke hoge stemgeluid. Hierna volgt een LP geproduceerd door Fritz de With van Ingram Washington - What a difference a day makes. Fritz herkenbare signatuur een zeer breed frequentiespectrum is meteen herkenbaar aanwezig. Hierna volgt de LP van Coldplay - Ghost stories. De details die verstopt zitten in het album komen volledig naar boven. En net als bij mij thuis zorgt het laag voor het meetrillen van een deur of een raam. Natuurlijk moet Pink Floyd's Endless river album ook gedraaid worden. Het opkomende orgel, iedere gitaaraanslag, de drive het is allemaal aanwezig. Hierna volgt een plaat van één van Dick's favoriete artiesten de Noorse zangeres Ane Brun. Een mooie rustige zangstem. We eindigen de analoge sessie met Eva Cassidy en Dead can Dance. Iedere stembuiging is aanwezig, ieder achtergrondgeluid. Het is geen eervolle benaming voor de platenspeler, maar alles klinkt retestrak. Maar niet irritant, want het komt muzikaal over. Stabiliteit dat is het juiste woord. Er zit geen beperking in het geluid, niet in het hoog, niet in het laag. Na nog meer spannende hifi-avonturen van Dick gehoord te hebben van Vlaardingen tot Duitsland, want hij is een rasverteller, wordt er nog klassieke muziek gedraaid op de dCS CD-speler. En ook dit klinkt erg mooi. Er zit net wat meer druk achter het geluid. Dick's filosofie "Kies het beste binnen de mogelijkheden, die je hebt!" pakt hier goed uit. Zijn zoektocht is voorbij zegt hij, zo tevreden is hij met de set, maar met Dick weet je het maar nooit. Dus tot over drie jaar, dan kom ik langs ter controle, Dick!