Δασική Νομοθεσία
ΔΑΣΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ……επίλυση του….<<δασικού>>
Η Δασική νομοθεσία στην Ελλάδα, που ρυθμίζει τα θέματα διαχείρισης, προστασίας και ανάπτυξης των δασών μας, εμπεριέχεται στους νόμους 998/79, 3208/03 και στον πρόσφατο 3818/10. Βέβαια παραμένει ένα τεράστιο κενό, που είναι η σύνταξη των δασικών χαρτών, οι οποίοι θα καθορίζουν αδιάβλητα, απόλυτα τεκμηριωμένα και με ισχύ νόμου ποιες περιοχές είναι δάση και ποιες όχι. Ειδικά για τη Σαλαμίνα οι χάρτες έχουν συνταχθεί, αλλά ακόμα εκκρεμεί η οριστική τους ανάρτηση. Όσες λοιπόν χαρακτηριστούν δασικές, θα υπάγονται στην ανωτέρω νομοθεσία. Αξίζει να αναφερθεί ότι το κριτήριο για να χαρακτηριστεί μια περιοχή δασοβιοκοινότητα ή όχι, δεν είναι η υπάρχουσα κατάσταση, αλλά αυτή που υπήρχε στο παρελθόν με βάση τις αεροφωτογραφίες (αλλιώς ότι καιγόταν θα αποχαρακτηριζόταν, κάτι που φυσικά σύμφωνα με το νόμο, δεν ισχύει).
Η Σαλαμίνα μαζί με κάποιες άλλες περιοχές ήταν από τις πρώτες που είχαν καταρτιστεί μελέτες δασικών χαρτών. Λίγο πριν την οριστική τους όμως ανάρτηση το 2003 έγινε αλλαγή της νομοθεσίες με την ψήφιση του ν.3208/03, σύμφωνα με τον οποίο άλλαξε ο ορισμός του δάσους. Έτσι ενώ σύμφωνα με τον 998 το ποσοστό δασοκάλυψης έπρεπε να είναι 15% για να χαρακτηριστεί μια έκταση, με τον 3208 το ποσοστό ανέβηκε στο 25% γεγονός που αποχαρακτήριζε εκατομμύρια στρέμματα, αναιρούσε τους υφιστάμενους χάρτες και εύλογα ξεσήκωσε έντονες διαμαρτυρίες από τον οικολογικό και επιστημονικό χώρο, κατά του <δασοκτόνου> αυτού νόμου. Σωστά ακολούθησε προσφυγή στο ΣΤΕ (ως αντισυνταγματικός) από σχετικούς φορείς, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε μια παρατεταμένη νομική ασάφεια.
Τελική λύση έδωσε ο 3818 που ψηφίστηκε πριν λίγους μήνες και επανέφερε το ποσοστό του 15% (το 25%αποτελούσε πρόκληση και πανευρωπαϊκή κατακραυγή).
Βέβαια και άλλα στοιχεία καθορίζουν τον ορισμό του δάσους που όποιος θέλει μπορεί να εντοπίσει στη σχετική νομοθεσία που παρατίθεται. Έτσι σήμεραι ολοκληρώνεται η διαδικασία κύρωσης δασικών χαρτών.
Οι αεροφωτογραφίες που θα αποτελέσουν σημείο αναφοράς θα είναι προφανώς του 1945/1960,σε συνδυασμό με μεταγενέστερα στοιχεία, ανεξάρτητα της μορφής που είχε μετέπειτα ή έχει σήμερα η έκταση. Εξάλλου τα μεσογειακά δάση βιολογικά, διέπονται από την οικολογική διαδοχή και είναι εν δυνάμει αναδασωτέα, ακόμα και σε βάθος χρόνου. Αυτό το στοιχείο αποτελεί και την απάντηση σε καταπατητές και αυθαιρετούχους που θεωρούν δάσος, μόνο ότι σήμερα καταλαμβάνεται από δενδρώδη βλάστηση. Εξ άλλου ο βιολογικός ρόλος ενός οικοσυστήματος δεν μετράται με το ύψος των δέντρων αλλά από άλλες παραμέτρους. Ας αφήσουν λοιπόν την αξιολόγηση του όρου < δάσος> στους ανάλογους φορείς.
Νόμοι:
