«Το Φωτισμένο Ρολόι»

Ζωντανή επικοινωνία του Κρύων διαμέσου του Λη Κάρολ
στο  νησί Πίκο, Αζόρες  -  25 Μαΐου 2019

 μετάφραση: Ερμήλιος Κυρίτσης

Χαίρετε αγαπητοί μου, είμαι ο Κρύων της Μαγνητικής Υπηρεσίας. Αυτή είναι η δέκατη και τελευταία επικοινωνία στις Αζόρες νήσους. Βρισκόμαστε στο μικρό νησί Πίκο. Ήταν μια γεμάτη μέρα όπου πολλοί βίωσαν τη χαρά και την ευδαιμονία, και ουσιαστικά ένιωσαν μια σύνδεση με τα δελφίνια και τις φάλαινες. Η θάλασσα ήταν ήρεμη, ο ήλιος έλαμπε και η Γαία πραγματικά άνθιζε για τόσο πολλούς.

Για εννέα επικοινωνίες στα νησιά αυτά, αναφερθήκαμε σε τόσα διαφορετικά πράγματα. Μιλήσαμε για τη σύνδεση που έχετε με τα νησιά αυτά, τους προγόνους της Λεμουρίας και τη Γη. Μιλήσαμε για την αγνότητα του πλέγματος και πώς τόσοι πολλοί μπορούν να τη νιώσουν. Σας δώσαμε πληροφορίες που δεν είχαμε πει για τα δελφίνια και τις φάλαινες και γιατί η ανθρωπότητα, γενικά, αρχίζει να τα σέβεται και να τα προστατεύει, κάτι που δεν ίσχυε πριν πενήντα χρόνια. Είπαμε επίσης για τη σύνδεσή σας με το Ακασικό Αρχείο και πώς αυτό μπορεί να σχετίζεται με τα δελφίνια και τις φάλαινες. Αναφέραμε πολλά πράγματα, όμως αυτό το channeling είναι διαφορετικό, πολύ διαφορετικό.

Για εσάς που βιώσατε μια προσωπική σύνδεση με τα ζώα αυτά, γνωρίζετε ότι συμβαίνει κάτι πολύ ευρύτερο; Σκεφτήκατε ότι ίσως να υπάρχει μια μεγαλύτερη εικόνα; Λέγοντας αυτό εννοώ πως ό,τι ζήσατε τις μέρες αυτές, μπορεί απλώς να είναι ένα κομμάτι από κάτι πολύ μεγαλύτερο. Τι γίνεται αν η εκπληκτική συνείδηση που βιώσατε με τα ζώα αυτά, είναι παραπάνω από ένα σύστημα; Μήπως είναι ένα σχέδιο; Ζήσατε μια σύνδεση και ακούσατε ότι τα ζώα αυτά έχουν μια συνείδηση διαφορετική από κάθε άλλο ζώο στον κόσμο. Θα μπορούσε να είναι κάτι πνευματικό; Μπορεί να είναι απλώς εξωτερικό; Οτιδήποτε κι αν είναι, τα αγαπάτε! Είναι εκπληκτικό! Κάποιοι θέλουν να το βιώνουν ξανά και ξανά.

Έχετε όμως πραγματικά σκεφτεί μήπως το φαινόμενο αυτό είναι ένα μικρό γρανάζι σ’ ένα πανέμορφο χρονόμετρο του Σύμπαντος ή της ανθρωπότητας ή του ηλιακού συστήματος, που είναι πολύ ιδιαίτερο; Εσείς εδώ μόνο είδατε αυτό το ιδιαίτερο πράγμα. Μπορεί να υπάρχουν περισσότερα; Θα μπορούσε αυτό να είναι μόνο ένα ελάχιστο κομμάτι μιας μεγαλύτερης πραγματικότητας; 

Το θέμα του channeling συνδέεται με μια ερώτηση: Γιατί να άκουγε/διάβαζε κάποιος την επικοινωνία αυτή; Πολλοί βρίσκουν τη φωνή μου [ή τα κείμενα] ίσως για πρώτη φορά και μπορεί ν' ακούσουν για μια στιγμή και να πουν: «Λοιπόν, αυτό δε με αφορά. Δεν υπάρχει τίποτα εδώ για μένα». Ίσως σκέφτονται: «Έχω μια καλή ζωή. Νιώθω ότι ξέρω τι κάνω. Φυσικά υπήρχαν πολλά θέματα της ζωής, αλλά τα έχω περάσει. Επιβιώνω. Είμαι εντάξει». Κι εκεί τελειώνει. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συνεχίσουν να ακούνε. Πιστεύουν ότι είναι πλήρεις. Αγαπητοί μου, σε μια παλαιότερη ενέργεια της Γης, η περισσότερη ανθρωπότητα μέχρι το 2012 είχε αυτή τη στάση.

Μετά άλλοι ίσως έλεγαν: «Δεν χρειάζομαι τις πληροφορίες σου Κρύων, καθότι είμαι σε ένα οργανωμένο πνευματικό σύστημα». Να σας πω, αγαπητοί μου, ότι εγώ καθόλου δεν αναφέρομαι στο οργανωμένο σύστημα θρησκείας σας. Δε συζητάω για άλλο ένα οργανωμένο σύστημα. Η οργανωμένη θρησκεία μπορεί να σας δίνει κανόνες, τα πρέπει και δεν πρέπει, και πώς να ζείτε εντός του κουτιού της πίστης. Αλλά δεν πρόκειται να σας δώσουν την πραγματική βασική αλήθεια του πώς λειτουργούν τα πράγματα. Αντ’ αυτού θα σας δίνουν ένα συγκεκριμένο, αναλυτικό δόγμα. Δε λέμε καθόλου για κάτι τέτοιο.

Πολλοί ισχυρίζονται πως οτιδήποτε κάνετε, που έχει άρωμα εσωτερισμού ή νέας εποχής, είναι απολύτως αλλόκοτο. Θα σας λένε: «Δε θέλω να έχω καμία σχέση. Έχω ακούσει ότι πιστεύετε κάποια πράγματα και δε θέλω να μπω σε αυτά. Γιατί θα έπρεπε κάποιος να ακούει αυτά τα αντισυμβατικά λόγια του Κρύων;»

Εάν είσαι ένας εξ αυτών, σε ρωτάω: Όταν πρωτάκουσες για το σύστημα πίστης που ανήκεις, θυμάσαι που τόνισαν με έμφαση ότι πρέπει να κάνεις τούτο ή κείνο, ειδάλλως θα τιμωρηθείς; Υπήρχε μια τεράστια πτυχή φόβου από την πρώτη στιγμή και όμως άκουσες, έτσι δεν είναι; Σε ενόχλησε ποτέ ότι ο στοργικός σου Θεός θα σε βασάνιζε για πάντα, εάν δεν έκανες κάτι που σου έλεγε η οργάνωση να κάνεις; Για την ιστορία, εδώ και τριάντα χρόνια, έχω μιλήσει για τον ίδιο στοργικό, δημιουργικό Θεό, χωρίς ποτέ να αναφέρω: «Πρέπει να κάνεις τούτο ή το άλλο». Δε σας έχω δώσει ποτέ ένα σενάριο φόβου. Αντιθέτως, υπάρχει μια πρόσκληση να ανακαλύψετε μεγαλύτερες, πιο πλήρεις και λογικές αλήθειες. Σας προσκάλεσα να «ανακαλύψετε τον εαυτό σας».

«Κρύων, τι σημαίνει το ν’ ανακαλύψετε τον εαυτό σας;» Θα ήθελα να σας πω, αγαπητοί μου, ότι υπάρχει ένα σχέδιο – ένα τεράστιο στοργικό σχέδιο για εσάς και για όλους όσοι το αναζητούν. Δεν είναι απλά ένα σύστημα, αλλά ένα σχέδιο. Υπάρχουν μέρη που δουλεύουν μαζί στο σχέδιο αυτό, όλα για το κοινό καλό της ανθρωπότητας και κάθε ξεχωριστού ατόμου. Είναι πολύ περισσότερο από ένα σύστημα. Είναι σχέδιο, παγκόσμιο σχέδιο, και λιπαίνεται με την αγάπη και την ευσπλαχνία του Δημιουργού [του Θεού], με τρόπο που δεν μπορείτε ν’ αρχίσετε να καταλαβαίνετε. Πραγματικά δεν μπορείτε να δείτε πώς μοιάζει, εάν στέκεστε απ’ έξω και κοιτάζετε μέσα.

Η πνευματικότητα και η μελέτη αυτού, σας επιτρέπει να βρείτε πράγματα που δεν γνωρίζετε ότι υπάρχουν εκεί. Εκτός εάν είστε πρόθυμοι να το κοιτάξετε, να το ακούσετε και να το εξετάσετε με αγνή συνείδηση, δεν πρόκειται να το δείτε. Εκείνος που λέει: «Τα πάω μια χαρά. Είχα τα προβλήματά μου αλλά είμαι εντάξει. Επιβιώνω», είναι σ’ ένα πρότυπο επιβίωσης. Αγαπητοί μου, είναι αυτός ο σκοπός; Είστε εντάξει να έχετε την επιβίωση ως σκοπό; Μπορεί ακόμη και να κάνετε «πνευματική επιβίωση», χωρίς να το συνειδητοποιείτε. Πολλοί ακολουθείτε τη γραμμή του φόβου.

Η κουλτούρα σας μπορεί να λέει: «Εντάξει, είναι επιβίωση και το παραδεχόμαστε. Όμως πραγματικά μόνο αυτό υπάρχει! Βρίσκουμε ευτυχία όπου μπορούμε και επιβιώνουμε στο δύσκολο αυτό κόσμο. Έτσι είναι η ζωή». Εάν αυτό είναι το μάντρα που λέτε, τότε πραγματικά δεν ξέρετε τι είναι διαθέσιμο, ούτε τι είναι πραγματικά η «βασική αλήθεια». Αυτή είναι χαμηλή ενέργεια, γραμμική και απλή προσέγγιση μιας μεγαλειώδους ζωής που έχετε – μεγαλειώδη! Η ζωή σας είναι ένα Μπόινγκ 747 και έχετε αποφασίσει να βολτάρετε πάνω-κάτω στον αεροδιάδρομο του πλανήτη – και μετά μου λέτε ότι μόνο αυτό υπάρχει!

Το σχέδιο που λέω, προσφέρει μια επίγνωση του τι υπάρχει γύρω σας, το οποίο δεν έχετε αυτή τη στιγμή. Και χρειάζεται να έχετε το θάρρος και την ειλικρίνεια να ρωτήσετε: «Αγαπητό Πνεύμα, υπάρχουν περισσότερα απ’ ό,τι μου έχουν πει; Μήπως έχω πέσει πάνω σε αυτό το τείχος δοξασίας, χωρίς ποτέ να εξετάσω αληθινά όσα πάνε πέρα από την πραγματικότητα που γνωρίζω; Είναι πιθανόν να υπάρχει ένας κομψός τρόπος, ένα καλύτερο μονοπάτι που ενέχει πράγματα εσωτεριστικά; Είναι δυνατόν να μπορώ να αποφύγω τη σφαίρα (όπλου), όπως λένε, των δυσκολιών της ζωής μου, εάν γνώριζα περισσότερα για τον εαυτό μου; Είναι δυνατόν να γνωρίζω περισσότερο τι να κάνω, απ’  ό,τι τώρα; Είναι δυνατόν η ζωή μου να αλλάξει ή να επεκταθεί, εάν θα μπορούσα να μάθω γι’ αυτό το μονοπάτι;»

Έχω χρησιμοποιήσει το παράδειγμα, του να βαδίζετε στο σκοτάδι που μόλις να νιώθετε τον δρόμο σας, και όταν σκοντάψετε, σηκώνεστε. Όμως επιβιώσατε, έτσι δε είναι; Νιώθετε περήφανοι γι’ αυτό. Ωστόσο, τι θα γινόταν εάν είχατε ένα φως και δε χρειαζόταν να σκοντάψετε; Αυτή είναι η μελέτη του εαυτού. 

Το Μεταφορικό Ρολόι

Θέλω να πάρετε μια στιγμή και να οραματιστείτε ένα ωραίο ρολόι. Μπορεί να είναι όσο μεγάλο ή μικρό επιθυμείτε, όμως να σας πούμε ότι μπορείτε να μπείτε μέσα του και να παρατηρήσετε πώς δουλεύουν όλα. Ας πούμε ότι γίνεστε στο μέγεθος ενός μικρούτσικου μυρμηγκιού και παρατηρείτε τα πάντα γύρω σας. Έχετε εκπλαγεί! Η ακρίβεια του ρολογιού αυτού είναι εκπληκτική. Είναι φανερό ότι ο δημιουργός ξόδεψε χρόνο για το κάθε κομμάτι που κάνει το ρολόι τόσο ευχάριστο να το παρατηρείς. 

Τα διάφορα μέρη δουλεύουν τόσο άψογα, που είναι σχεδόν σαν να είναι πεφωτισμένα, σαν να γνωρίζουν τα άλλα μέρη γύρω τους. Είναι σχεδόν ζωντανά καθώς βλέπετε τις περιελίξεις και το κλικ, κλικ, κλικ το οποίο συμβαίνει σε τέλεια συγχρονικότητα. Ένα κομμάτι κινείται για να επιτρέψει σε άλλο ν’ αλληλεπιδράσει. Είναι πανέμορφο! Τότε, σε ορισμένο χρονικό σημείο, μετά από τόσο πολλά κλικ, κάτι συμβαίνει και το κάνουν ξανά και ξανά. Είναι τόσο ακριβές και όμορφο! Υπάρχει ένα σχέδιο εκεί, αγαπητοί μου, και μπορείτε να το δείτε καθαρά. Όποιος έφτιαξε το ρολόι αυτό πρέπει να το αγαπάει πολύ.

Τώρα παρουσιάζω ένα άλλο ρολόι. Εάν θα δίνατε όνομα στο πρώτο ρολόι, είναι ένα φωτισμένο ρολόι. Το δεύτερο δεν είναι. Το δεύτερο ρολόι είναι το ρολόι επιβίωσης. Είναι δύσκολο συναισθηματικά να το βλέπετε, διότι το κάθε κομμάτι κάνει το καλύτερό του, όμως τα κομμάτια δεν έχουν εντελώς το σωστό σχήμα. Δε φαίνεται να γνωρίζει τον εαυτό του ή το γεγονός ότι αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου σχεδίου. Δεν ξέρει καν ότι είναι μέρος ενός ρολογιού, όμως ακόμη λειτουργεί και ακόμη επιβιώνει. Είναι ενδιαφέρον να βλέπεις τα κομμάτια να δουλεύουν μαζί, ή όχι. Εάν δε γνωρίζει το ένα το άλλο, ούτε ξέρουν το σχέδιο του ρολογιού, συγκρούονται μεταξύ τους αρκετά συχνά.

«Κρύων, πώς ένα εξάρτημα ρολογιού τρακάρει με άλλο; Δεν είναι μηχανικά ταιριασμένα μαζί;» Φανταστείτε ότι τα γρανάζια του ρολογιού αυτού δεν έχουν ακριβώς το σωστό σχήμα, και λόγω αυτού σπάνε εύκολα. Αντί ν’ αλληλεπιδρούν με τα άλλα με ακρίβεια, συγκρούονται, τρίβονται και τελικά σπάζουν. Μερικά μπορεί μάλιστα να καταστραφούν και να πέσουν. Άλλα θα πάρουν τη θέση τους και τότε θα περάσουν τα ίδια. Οπότε το ρολόι υπάρχει και φαίνεται να δουλεύει, αλλά ανεπαρκώς. Όχι μόνο αυτό, αλλά είναι αγχωτικό να συνεχίσει να λειτουργεί. Όταν τα μέρη δεν γνωρίζουν ποια είναι ή τι κάνουν, απλώς επιβιώνουν όσο καλύτερα μπορούν. Όμως το ρολόι συνεχίζει να χτυπάει και να λειτουργεί – ανεπαρκώς ίσως, αλλά λειτουργεί. Νομίζω ξέρετε τι εννοώ.

Ένα άτομο που ανακαλύπτει τον εαυτό, βλέπει τα εσωτεριστικά πράγματα ως, το δυναμικό αγνώστων πραγμάτων να γίνουν γνωστά. Αυτό είναι ένα άτομο που αποφασίζει να ταξιδέψει σε μέρη πέραν εκείνων που έχει συνηθίσει. Είναι ένα ταξίδι το οποίο πρέπει να είναι κάτι που θέλει να κάνει. Μερικές φορές, υπάρχει μια αυθόρμητη συνειδητοποίηση επειδή μπαίνει σε μια περίσταση όπου σχεδόν πρέπει να κοιτάξει και να ανακαλύψει. Άλλες φορές, είναι απλώς «έτοιμο» και ακούει, όπως εσείς το μήνυμα αυτό.

Εάν αυτό το άτομο είσαι εσύ, η επόμενη ερώτηση θα ήταν: «Πώς προχωράω; Πώς βρίσκω εάν υπάρχουν περισσότερα απ’ ό,τι μου έχουν πει;» Αυτή είναι η ομορφιά μιας διαδικασίας που έχουμε ξαναπεί. Όταν αρχίζεις να αναζητάς, η ψυχή σου το γνωρίζει και αρχίζει να επιδίδει. Η ελεύθερη βούληση του Ανθρώπου ορίζεται ως «Η ελευθερία να κοιτάξει ή όχι». Είναι απλό. Αυτή είναι η επιλογή σου. Εάν δε θέλεις να κοιτάξεις, θα επιβιώσεις - ή όχι - αλλά θα έχεις μια ζωή. 

Εάν αρχίσετε να κοιτάτε, αγαπητοί μου, θα δείτε τα μονοπάτια, βασισμένα σε γνώση που δεν έχετε ακόμη, αλλά που ετοιμάζεστε να ανακαλύψετε. Τα εσωτεριστικά είναι τα εξής: Είχατε προηγούμενη ζωή; Αλληλοεπιδράσατε με άλλους που είναι επίσης τώρα εδώ; Τι σήμαινε αυτό; Πώς αυτό επηρεάζει αυτή τη ζωή; Τι σας έχει δείξει; Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη διαίσθησή σας για να βρείτε καλύτερο μονοπάτι, πιο ξεκάθαρο για εσάς; Μπορείτε να ενισχύσετε τη διαίσθησή σας ώστε να «γνωρίζει» καλύτερα πώς να σας καθοδηγεί;

Και το μεγάλο… Μπορείτε να ελέγχετε την ιδέα του τυχαίου; Αναμένετε τη συγχρονικότητα; Στο δεύτερο ρολόι, οι άλλοι θα τα πουν τυχαία συμβάντα και όταν συναντάτε τα σωστά άτομα που σας βοηθάνε στη ζωή, είναι θέμα τύχης. Το ξέρατε ότι, αντιθέτως, αποτελεί μέρος του τρόπου που το πρώτο ρολόι λειτουργεί; Είναι ένα σχέδιο! Δεν είναι κατά τύχη. Σας τράβηξα το ενδιαφέρον ακόμα;

Η Ιστορία των Ψυχών

Θέλω να σας πάω σ’ ένα μέρος του νου σας. Δεν είναι αληθινό μέρος· είναι μεταφορικό, μετά που αφήνετε τον πλανήτη. Ενδιαφέρον, δεν είναι, που σχεδόν όλη η ανθρωπότητα πιστεύει στη ζωή μετά, με κάποια μορφή ή τρόπο; Τότε, όταν πεθαίνετε, θα υπάρχει αμέσως κάποιου είδους συνάντηση. Δεν το βρίσκετε ενδιαφέρον ότι τα οργανωμένα θρησκευτικά συστήματα, όπως και τα πολύ εσωτεριστικά, σας βλέπουν όλα να βρίσκεστε μαζί σε κάποιο επίπεδο, μετά από μια ζωή; Το ξέρατε αυτό; Υπάρχει πάντα η αντίληψη ενός είδους συνάντησης που περιβάλλει τα πράγματα.

Σε μερικά συστήματα, η συνάντηση αυτή γίνεται ημέρα κρίσεως όπου η ψυχή σας, εάν δεν φτάσει σε ορισμένα επίπεδα προσδοκιών ενόσω ζείτε, τότε θα βασανίζεται για πάντα. Παρεμπιπτόντως, θα το επαναλάβω: Η ιδέα αυτή δε συνάδει με τον στοργικό Θεό που έφτιαξε την ψυχή σας. Αυτό δεν ήταν στο σχέδιο του ρολογιού· ποτέ δεν ήταν και ποτέ δε θα είναι. Είναι ιστορία για παιδιά. Αυτό προέρχεται από τον εξανθρωπισμό του Θεού, που κάνει τον στοργικό Δημιουργό του Σύμπαντος να συμπεριφέρεται σαν ένας δυσλειτουργικός πατέρας. Προέρχεται από μια χαμηλότερη Ανθρώπινη φύση του φόβου. Αυτό είναι ανθρωπισμός όχι ευσπλαχνία.

Κάθε Άνθρωπος περιμένει κάτι να συμβεί μετά τον θάνατο. Οπότε, ας πάμε εκεί. Ας πάμε εκεί μεταφορικά στο ταξίδι αυτό. Ας δούμε την ψυχή σας σε μια συνάντηση, αφού ζήσατε αυτή τη ζωή.

Η Μεγάλη Συνάντηση

Στη συνάθροιση αυτή είσαι εσύ με άλλες ψυχές και είναι μια συνάντηση χαράς – πάντα είναι. Πέρασες από τη Γη άλλη μια φορά και αυτή είναι μια γιορτή όπου θα έχεις μία συνεδρία σχεδιασμού με εκείνους που «γνωρίζεις» καλά. 

Το φως είναι αναμμένο. Με αυτό εννοώ ότι τώρα καταλαβαίνεις όλα όσα υπάρχουν και κάθεστε γύρω σε αυτό το όμορφο τραπέζι. Ας το πούμε ότι το τραπέζι είναι ο ουρανός, εάν θέλεις, η ο μανδύας της ευσπλαχνίας του Θεού. Κάθεσαι εκεί σαν μια πανέμορφη ψυχή και συζητάς τι συνέβη στην τελευταία σου ενσάρκωση.

Εσύ και οι άλλες μεγαλειώδεις ψυχές πάνε γύρω στο τραπέζι, συζητώντας όλα τα πράγματα από την άμεση προηγούμενη ζωή σου. Και έχετε άφθονο χρόνο – καθότι δεν υπάρχει καθόλου χρόνος εκεί που είστε. Ακούς τους άλλους και ακούς τις συζητήσεις.

«Πώς ήταν για σένα;» μια ψυχή ρωτάει.

«Λοιπόν, το όνομά μου ήταν Φρανκ και δεν το βρήκα», λέει μια ψυχή.

Δεν υπάρχει θλίψη στα λόγια του, αλλά όλοι καταλαβαίνουν τι εννοεί ο Φρανκ. Ο Φρανκ πέρασε πάλι τη ζωή χωρίς να κοιτάξει πέρα από το παλιό ρολόι επιβίωσης. Ο Φρανκ δεν αναζήτησε τον εαυτό του ούτε έκανε εσωτεριστικές ερωτήσεις σχετικά με το Σύμπαν. Δεν αναρωτήθηκε: «Έχω ξαναζήσει πριν; Ποιος είναι ο σκοπός μιας ψυχής; Υπάρχουν περισσότερα απ’ όσα έχω διδαχθεί; Μήπως υπάρχει ομορφιά στα πάντα που την έχασα;»

Αντ’ αυτού ο Φρανκ λέει ότι από νωρίς έμαθε ότι γεννήθηκε μιαρός και ότι λόγω αυτού τα βάσανα ήταν κάτι αναμενόμενο για να επανορθώσει. Δεν πήγε ποτέ πέρα από τα βάσανα.

Ξαφνικά ο Φρανκ λέει: «Με δυσκολία μπορώ να περιμένω να επιστρέψω, επειδή γνωρίζω ότι συμβαίνει μια νέα ενέργεια τώρα στη Γη, και όταν θα είμαι πάλι Άνθρωπος, μετά βίας περιμένω να δουλέψω το παζλ. Επειδή τώρα ξέρω ότι θα το βρω. Ξέρω ότι μπορώ να κάνω τη σωστή επιλογή».

Γύρω από το τραπέζι, όλες οι ψυχές είχαν πεθάνει ως Άνθρωποι στο παρελθόν και οι περισσότερες είχαν τις ίδιες ή παρόμοιες ιστορίες. Μετά ήρθε η σειρά μιας ψυχής:

«Το όνομά μου ήταν Σάλλυ και το βρήκα».

Ω, ακολουθούν τόσες επευφημίες! Οι ψυχές χάρηκαν τόσο πολύ! Τότε η Σάλλυ λέει την ιστορία της.

«Άρχισα να αναζητώ. Δεν ήμουν νεαρή τότε και ξόδεψα την περισσότερη ζωή μου μεγαλώνοντας τα παιδιά μου. Όμως λίγο μετά τη μέση ηλικία, άρχισα να αφυπνίζομαι και να κάνω ερωτήσεις επειδή είχα περιέργεια. Θα μπορούσε να υπάρχει παραπάνω; Και υπήρχε. Έμαθα ότι οι ενέργειες των περασμένων μου ενσαρκώσεων είχαν δημιουργήσει κάποια δυναμικά των προβλημάτων που είχα στη ζωή αυτή, σαν η ψυχή που βάδιζα στη Γη. Δούλεψα το παζλ και σιγά-σιγά είχα χαρά στη ζωή μου και όχι βάσανα. Μπόρεσα να βρω ένα καλύτερο μονοπάτι, χωρίς εκείνους τους λάκκους που έπεφτα πριν. Βρήκα το σχέδιό μου. Βρήκα εκείνη τη δημιουργική θέση που πάντα πίστευα ότι θα μπορούσα να είμαι. Ανακάλυψα τον εαυτό μου. Μπορούσα να γράφω, να ζωγραφίζω, αν και ποτέ δεν τα είχα σκεφτεί. Είχα καλή διαίσθηση που με οδήγησε σε καλά άτομα και φίλους και ω, δεν ήταν τυχαίο! Η ζωή μου ήταν ευλογημένη καθότι ανακάλυψα ότι ήμουν μεγαλειώδης στα μάτια του Δημιουργού».

Έγινε σιωπή στο τραπέζι. Κάθε ψυχή αναλογιζόταν το ταξίδι της, στο μέρος της σε κείνο το όμορφο ρολόι. Μετά μια ψυχή είπε:

«Το όνομά μου ήταν Ιωάννης».

Όλες νόμιζαν ότι ο Ιωάννης θα έλεγε τη δική του ιστορία, αλλά όχι σήμερα.

«Σάλλυ, θα ήθελα να σε συναντήσω στην επόμενη ζωή μας, οτιδήποτε φύλο θα είσαι. Θα μπορούσαμε να το κανονίσουμε την επόμενη φορά που πάμε κάτω και θα είμαι στην πόλη σου; Μέσω της ελεύθερής μου βούλησης θα σε συναντήσω διαισθητικά. Θα υπάρχει συγχρονικότητα. Τότε η Μαίρη ή Σάρα ή Ιωάννης – οποιαδήποτε θα είσαι – ας κάνουμε μια συμφωνία: Θα μου πεις για το σχέδιό σου. Υπόσχομαι ότι θα σε αναγνωρίσω και θα ακούσω».

Αυτό ήταν καινούργιο. Οι ψυχές στο τραπέζι αναγνώρισαν ότι μια νέα ενέργεια ήταν διαθέσιμη στη Γη. Μια ενέργεια που θα επέτρεπε τέτοια συμφωνία. Οπότε γελούσαν και γελούσαν και χαίρονταν με την ιδέα ότι οι ψυχές μπορούσαν να συμφωνήσουν εκ των προτέρων να πάνε πέρα από το κανονικό παλιό ρολόι και να μπουν στο φωτισμένο. Πράγματι, οι ψυχές αυτές θα συναντηθούν.

Περίληψη

Να σας πω κάτι, αγαπητοί μου. Δεν μπορείτε να πάτε προς τα πίσω σε συνείδηση, από ζωή σε ζωή. Δεν μπορείτε να πάτε πίσω στη συνείδηση όταν πάτε από μία ζωή σε άλλη. Εάν είχατε μια σαμανική εμπειρία σε μια ζωή, αγαπητοί μου, μπορεί να μην είστε ένας Σαμάνος σήμερα, όμως σε κάποιο επίπεδο θυμάστε ότι υπάρχει κάτι περισσότερο. Αυτό σας ωθεί να ψάξετε, οπότε, όλοι εκείνοι που το βρήκαν, είχαν βρει πρώτα τον εαυτό τους με τρόπο όπου άρχισαν μια διαδικασία επίγνωσης και ανακάλυψης.

Εκείνοι που υπήρξαν Σαμάνοι κάποτε, δε θα γίνουν όλοι ξανά. Δε θα ενδιαφερθούν για τα μεταφυσικά όλοι που ανακαλύπτουν τον εαυτό τους. Μερικοί θα είναι απλώς αυτό που λέω Εργάτες Φωτός της ντουλάπας. Θα είναι Άνθρωποι με σημαντικότερη ακεραιότητα και κατανόηση. Θα είναι καθοδηγητές ζωής και αυτο-βοήθειας. Θα είναι μέρη του Φωτισμένου Ρολογιού επειδή είναι φανερό και διαισθητικό. Θα έχουν χαρά. Αυτός είναι ο νέος Άνθρωπος. Είναι για όλους να το ανακαλύψουν: ότι είναι μεγαλειώδεις.

Στην ιστορία που σας ανέφερα, η μία ψυχή είπε: «Έλα μαζί μου. Ας κάνουμε μια συμφωνία ώστε όταν επιστρέψω να σε βρω. Με κάποιο τρόπο θα σε βρω, θα σε ακούσω να μιλάς και θα συνειδητοποιήσω ότι θέλω τη χαρά που έχεις».

Αυτό είναι το πραγματικό σχέδιο, αγαπητοί μου, και μερικοί στο γκρουπ αυτό το γνωρίζετε. Γι’ αυτό σας είπα την ιστορία. Μερικοί δεν το πιστεύετε, αλλά διαμέσου της δικής σας ελεύθερης βούλησης, ακούσατε πώς λειτουργεί. Καθότι το διαβάζετε. Υπάρχει κάτι μέσα σας που σας ζητάει να κοιτάξετε; Είναι πιθανόν τα πράγματα να μην είναι πάντα όπως φαίνονται;

Επανερχόμαστε λοιπόν στην ερώτηση: Γιατί θα 'πρεπε κάποιος να ακούσει αυτό το επικοινωνημένο μήνυμα; Ποιος ο λόγος; Μόλις ακούσατε την υπόλοιπη ιστορία – γι’ αυτό. Είναι μέρος του αγνού αυτού ρολογιού που σχεδόν λειτουργεί μόνο του, επειδή γνωρίζει ότι είστε μεγαλειώδεις. Υπήρχε μια συμφωνία να διαβάσεις το μήνυμα αυτό μέχρι τέλους; Μήπως κάτι εδώ σε προσκαλεί να δεις τον εαυτό σου; Αναλογίσου αυτά τα πράγματα.

Κι έτσι είναι.

ΚΡΥΩΝ