spelen met geluid

Ik wist als kind al, dat mijn stem niet bepaald dominant of stoer is. Dat dit niks afdoet aan de kwaliteit van de stem, de authenticiteit, ontdekte ik pas toen ik 20 jaar later voorzichtig begon te zingen, en te oefenen met mijn stem.

Al van jongs van af aan speel ik met geluidsopname apparatuur. Vroeger bracht mijn moeder, lerares groep 3, vaak van school oude elektronica mee. Deze mocht ik dan thuis uit elkaar halen. Totdat er een cassette-speler voor m'n neus kwam. Dat veranderde mijn leven.

Voor het eerst in mijn leven, had ik opeens een middel, om de tijd mee te bevriezen, auditief gezien. 

Het vastleggen van geluid, heeft soms een apart effect op de omgeving. In het bos kun je het geluid horen ''omslaan'' op het moment dat je de opname indrukt. Dieren en vooral vogels hebben direct door dat je een opname maakt. Dat kun je horen aan het gefluit, dat dus kan, ''omslaan''

Het effect van opname-apparatuur op de omgeving, het opname-effect vindt ik erg interessant, het heeft een aantal aspecten denk ik:

tegen een webcam of camera, of microfoon, praten alsof je tegen een mens praat, voelt voor mij persoonlijk nog steeds onnatuurlijk

het schijnt dat moleculen (als je daarin geloofd) een verandering maken, als je de opnameknop van de camera induwt, gericht op de molecuul, ofzo

op quantum-niveau, schijnt het zo te zijn, dat het ene deeltje dat niet gefilmd wordt, het kan merken als een ander deeltje gefilmd wordt

op menselijk niveau, worden sommige mensen onzeker van de aanwezigheid van een camera, deels paranoia, vaak, maar ook onzekerheid, vermoed ik

Sinds jongs af aan vermoedde ik dat muziek maken voor mij een uitstekend middel zou zijn, om uiting te geven aan het bewustzijn, en een boodschap uit te dragen.
Muziek, met geluid als medium, is een vibratie, ván de wereld zelf. In de wereld zonder randjes, onaantastbaar, eigenlijk.

Luidsprekers vindt ik erg bijzonder,en  ik bouwde er ooit één, met een huisgenoot op m'n kamer.

toen ik nog in het klooster woonde, had ik een degelijke subwoofer staan.

Jarenlang uren per dag in bed gelegen, luisterend naar specifieke vibraties, om zo de gevoeligheid voor vibraties te verhogen.  Denk aan de solfeggio vibraties, of vibraties die invloed hebben op je pijnappelklier, hersenen, organen of spieren.

Ik ontwikkelde een gevoeligheid voor trillingen, die denk ik bovengemiddeld te noemen is. Tenzij iedereen dat heeft gedaan. Ik trainde mijn lichaam extreem kleine trillingen te voelen, bijvoobeeld door een gitaarslag te maken, en deze volledig uit te laten trillen met de gitaar-klankkast tegen mijn lichaam. Ik voelde toen alle kleine vibraties en oneffenheden in mijn lichaam eruit gedreven worden door de trillingen van de gitaar. Je kan het niet forceren, omdat het volledige ontspanning vereist, of de benadering daarvan, het uit kunnen leggen maar niet kunnen herhalen.