Maar ik zweeg
"Als die Nazi's die Kommunisten holten"
De rechten en vrijheden van 'anderen' zijn ook 'onze' rechten en vrijheden
Embedded Files
Maar ik zweeg
Maar ik zweeg
Willem de Vlaming (december 2024)
“Als die Nazis die Kommunisten holten,
habe ich geschwiegen;
ich war ja kein Kommunist.
Als sie die Sozialdemokraten einsperrten,
habe ich geschwiegen;
ich war ja kein Sozialdemokrat.
Als sie die Gewerkschafter holten,
habe ich nicht protestiert;
ich war ja kein Gewerkschafter.
Als sie die Juden holten,
habe ich geschwiegen;
ich war ja kein Jude.
Als sie mich holten,
gab es keinen mehr, der protestierte.”
Martin Niemöller (1947)
Maar ik zweeg
Maar ik zweeg
In zijn gedicht uit 1947 blikt Martin Niemöller terug op de stapsgewijze ontneming van rechten van 'anderen', tot je zelf aan de beurt bent — omdat je opeens ook gezien wordt als volksvijand.
De groepen die hij noemt, laat zich aanvullen met bijvoorbeeld: Marokkanen, Moslims, Palestijnen, Joden, mensen van kleur, minderheden, migranten, vluchtelingen, Nederlanders met een migratie-achtergrond. lhbtiq+ ers, vrouwen, et cetera.
De rechten en vrijheden van 'anderen' zijn ook 'onze' rechten en vrijheden.
Meer info over Martin Niemöller (1892-1984) LINK
But I remained silent.
But I remained silent.
In his 1947 poem, Martin Niemöller reflects on the gradual stripping away of the rights of 'others,' until it becomes your turn — because you too are suddenly seen as an enemy of the people.
The groups he names, can be expanded with, for example: Moroccans, Muslims, Palestinians, Jews, people of color, minorities, migrants, refugees, Dutch people with a migration background, LGBTQ+ individuals, women, and so on.
The rights and freedoms of 'others' are also 'our' rights and freedoms.
Page updated
Google Sites
Report abuse