Vredesweek Tilburg 2020

Vorig jaar verscheen vanuit een groep initiatiefnemers de Nashville-verklaring. Een verklaring waarin staat hoe christenen moeten omgaan met het geloof, maar ook met zaken als het huwelijk en seks. Mensen konden die op internet ondertekenen. De Nashvilleverklaring groeide uit tot een manifest dat (waarschijnlijk ongewild) veel gemeenschappen verdeelde, groepen tegenover elkaar plaatste en discussies op scherp zette.

In deze vredesweek met het motto 'Wereld zonder vijanden' willen we uitspreken dat het christelijk geloof uiteindelijk juist wezenlijk niet gericht is op uitsluiting en verdeeldheid. Maar juist op insluiting, acceptatie en groeiend begrip voor elkaar. Hieronder treft u een oecumenische Vredesverklaring aan, geinspireerd door evangelieteksten. U bent van harte uitgenodigd om deze te ondertekenen. Een teken van het verlangen naar vrede die verschil overstijgt!

Cruciale opdracht voor christengemeenschappen

Op de vooravond van zijn lijden en sterven geeft Jezus een centraal gebod mee aan zijn naaste vrienden, zijn leerlingen. Namelijk om de liefde onder elkaar te bewaren. In de woorden van Zijn opdracht maakt Jezus duidelijk dat het gebod niet alleen bedoeld is om een hechte sterke groep te zijn; het gaat om meer. De volgelingen van Jezus moeten elkaar niet alleen vanwege de eigen draagkracht met respect en liefde bejegenen, maar juist ook als voorbeeld voor de wereld. Dat de mensen daarbuiten kunnen zien wat het is om volgeling van Jezus te zijn. Dat dat inspirerend is en leidt tot een betere wereld waarin mensen elkaar eren en respecteren.

Insluiting in het hart

Het gebod dat Jezus geeft aan zijn leerlingen is een vorm van zelfgave, zoals Jezus dat de dag erna ook heel fysiek, in lichaam en geest zal doen. Hij geeft zichzelf, met heel zijn levensverhaal. Zijn levensgeschiedenis geeft Hij als voorbeeld aan zijn leerlingen in de woorden, ‘zoals Ik U heb liefgehad’. In al zijn daden valt op hoezeer Jezus uitging naar de mensen aan de rand van de weg. Die ziek waren, impopulair en uitgebannen. Om zelf uiteindelijk het lot te ondergaan van een uitgebannen, vermeden en bespot mens. Dit toont ons tegelijkertijd hoe destructief uitbanning en marginalisatie zijn. Het vernietigt het goede, de vrede en de liefde tussen mensen en zo uiteindelijk onzelf. In ons hart mogen we nooit iemand marginaliseren.

Van de haat vandaan

Duidelijk wordt ook uit het levensverhaal van Jezus dat de uitgestoken hand voor de mensen in de marge beproevingen teweeg brengt. Jezus werd er zachtgezegd niet populair mee – noch bij de politieke machtshebbers van zijn tijd, noch bij de machtshebbers in de Tempel. Eindeloze discussies in het evangelie tonen aan hoe Jezus geweigerd heeft zich in het negatieve uit te spreken. Zowel over slachtoffers van de marginalisatie als over de verantwoordelijken. Hoewel hij daartoe voortdurend werd uitgedaagd: Hij is niet op enige vorm van agressie te betrappen, maar nam steeds de positie aan van degene die boven het confict staat, of erbuiten. Met het voortdurende begrip dat daaruit voortkomt. Tot voorbij het einde: “Heer, vergeef het hen, zij weten niet beter”

De moeilijke weg

Waar Jezus ook gaat, Hij weigert zich over te geven aan haat of onbegrip. Er is geen moment waarop Hij een andere mens bestempelt als vijand. Er is niemand die Hij recht op leven ontzegt of die Hij uit zijn horizon gebannen wil zien. Zelf ontmoet Hij wel veel (groeiende) haat en onbegrip. Er zijn tegenstanders die Hem verwijten dat Hij weigert te kiezen. Zijn weg is een moeilijke weg en Hij vraagt aan zijn volgelingen om ook die weg te gaan. Beter dan te zeggen dat het een middenweg is, kun je ook zeggen dat het een ‘bovenweg’ is. Dat je laat zien dat er nog een andere wereld is, boven onze wereld met beperkt zicht en valkuilen.

Spreken over God is spreken over liefde

“Ik ben in God en Hij is in mij” zegt Jezus in het Johannesevangelie. Omdat Hij zoveel om de mensen gaf heeft God het kostbaarste wat Hij had naar de mensen gezonden: zijn kind, zijn eigen Zoon. Het is de ultieme liefdesdaad tot het uiterste toe. Het geven van liefde wordt door Jezus ook als gebod aan mensen doorgegeven omdat het de kern uitmaakt van wie God wezenlijk voor ons is. God is liefde, grenzeloos. Vanuit het gebod dat Jezus ons geeft, vanuit God zoals Jezus ons laat zien in het evangelie kunnen we opmaken dat elk spreken over God uiteindelijk inadequaat is wanneer het tenslotte niet betrokken wordt op Gods liefde voor alle mensen.

Nalezen

In de bijbel staan talloze verwijzingen naar het Rijk van Vrede waartoe God ons oproept. Op de pagina `Downloads en Materialen’ van deze site kunt u enkele nalezen. Ook bijv.: 1 Kor. 7:15, Joh. 14:27, Kol. 1:20, Rom.5:1, Kol. 3:15, Jes. 48:18, 1 Kor. 14:33, Jes. 32:17, Psalm 85:10, Rom. 8:6, Fil 4:6-7, Jesaja 60:17, Psalm 37:5, 1 Petr. 3:10,11, 1 Petr. 3:10,11, 1 Tess. 5:13, Ef. 4:2, Hebr. 12:14, Mat. 5:23-24, Kol. 3:14-15, 2 Kor.13:11, Zach. 9:10, Jes. 54:10