Op 12 mei 2021 is Petrus Pieter de Kock 103 jaar geworden Hij is één van de oudste veteranen van Nederland en de oudste veteraan van Leidschendam-Voorburg . Hem werden felicitaties en bloemen aangeboden door o. a. de burgemeester de voorzitter van het Veteranen Comité en via video's door de directeur van het Veteraneninstituut en de Inspecteur de Veteranen. Hem werd een aubade gebracht door het Tuba kwartet van de Marinierskapel der Koninklijke Marine.
Ook in de pers werd aandacht besteed aan deze bijzonder verjaardag:
Het Krantje
AD
Midvliet TV
LVTV
https://www.facebook.com/leidschendamvoorburgtv/videos/911463959698336
Website gemeente
Geen vermelding meer
Vóór de oorlog was Dhr. de Kock bestuursambtenaar en wat geen andere ambtenaar had gedurfd of wilde doen, was de witte, onbekende plekken in de jungle van Nieuw Guinea te verkennen en op kaart te zetten. Dhr. de Kock had deze opdracht op zich genomen. Hierover heeft hij het boek “Op zoek naar koppensnellers” geschreven. (opgenomen in de Koninklijke Bibliotheek bij de wetenschappelijke documentatie). Bij het uitvoeren van deze opdracht, heeft Dhr. de Kock veel stamhoofden leren kennen.
In de tweede werelddoorlog heeft de heer de Kock een wel heel bijzondere missie uitgevoerd: in de jaren '42-'44 voerde hij op Nieuw-Guinea samen 65 anderen een guerrilla tegen de Japanse bezetter. Gedurende deze tijd hebben de Papoeas veel hulp geboden aan de guerillastrijders, omdat zij Dhr. de Kock kenden en vertrouwden.
Van oorspronkelijk 66 strijders hebben het er maar 17 overleefd.
Voor deelname aan deze strijd is dhr. de Kock onderscheiden met het Bronzen Kruis [12-04-1945 No. 18/1183] . Dit is een zeer bijzondere dapperheidsonderscheiding die alleen maar wordt toegekend aan militairen die "moedig of beleidvol" optraden tegenover de vijand. De onderscheiding moet dus aan het front of in een of andere wijze "oog in oog met de vijand" worden verdiend.
Na de strijd in de Vogelkop in Nieuw Guinea is de door de Guerrilla groep gebruikte Nederlandse vlag met daarop de namen van de 17 overlevenden via Gouverneur-Generaal van Mook aangeboden aan H.K.H Koningin Wilhelmina.
Zie ook de facebook link van het museum Bronbeek
In antwoord daarop schreef zij een handgeschreven briefje met de volgende tekst:
Uwe gedachte om mij de vlag toe te zenden die gij gedurende uwen langen en onverschrokken guerilla strijd hebt hoog gehouden, heeft mij diep getroffen.
Ik betuig u hiervoor mijn groote erkentelijkheid. Gij kunt ervan verzekerd zijn, dat uw geschenk mijn gedachten dikwijls zal terugvoeren naar u en ook naar degenen die hun naam niet op de vlag hebben kunnen plaatsen.
w.g. Wilhelmina
In het veteranenblad checkpoint is in april 2004 een artikel over dhr. de Kock verschenen dat hier is te raadplegen.
In de NRC van 13 januari 2021 is en artikel over dhr. Kock verschenen in het kader van de serie "over Indië". Hier is de pdf van dit artikel te raadplegen. NRC abonnées kunnen deze link raadplegen
Dhr. de Kock heeft ook een boek over zijn ervaringen geschreven: Ongelyke stryd in de vogelkop: ISBN:9789061353157
Over de leiders van de groep zijn de volgende Wikipedia artikelen verschenen:
Kapitein Johannes Bernardus Herman Willemsz Geeroms de oorspronkelijke leider van de groep.
Sergeant Mauritz Christiaan Kokkelink de latere leider en drager van de Militaire Willemsorde
Over de enige overlevende vrouw van de groep Coos Ayal is op de site vrienden van Bronbeek het dit artikel verschenen. Zij was één van de vrouwen die deel uitmaakten van de tentoonstelling in het Amsterdam Museum: 1001 VROUWEN IN DE 20STE EEUW
Er is ook een scriptie verschenen van dhr. Frank Raedts : Tanden op elkaar en doorvechten'. De guerrillastrijd van het Koninklijk Nederlands Indisch Leger op Nieuw-Guinea 1942-1944
De heer de Kock is op 06 dec.2021 overleden Hij ruste in vrede na een bewogen leven.