ข้อมูลทั่วไป

ที่ตั้งและความเป็นมา

องค์การบริหารส่วนตำบลตูม ตั้งอยู่ห่างจากอำเภอศรีรัตนะ ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ประมาณ 13 กิโลเมตรเป็นชุมชนพื้นเมืองที่รวมกันอยู่เป็นชุมชนขนาดใหญ่ มีการจัดตั้งบ้านเรือนมาแต่ดั้งเดิมวัฒนธรรมแบบเผ่าส่วยเผ่าลาว (นิยมพูดภาษาส่วย,ลาว) มีหมู่บ้านในการปกครอง 12 หมู่บ้าน

องค์การบริหารส่วนตำบลตูม มีลักษณะเป็นที่ราบสูง เป็นลูกคลื่นลอนเตี้ยสลับกันไปมีความสูงจากระดับน้ำทะเล ประมาณ ๑๔๐ เมตร มีแหล่งน้ำธรรมชาติตามหมู่บ้านต่างๆ ดินมีลักษณะเป็นดินร่วนปนทราย เหมาะสำหรับทำนา ทำไร่ เนื้อที่โดยเฉลี่ย ๔๐.๗๓ ตารางกิโลเมตร มีแหล่งน้ำธรรมชาติ คือ ลำน้ำและหนองห้วย ซึ่งกระจายอยู่ตามหมู่บ้านต่างๆ ได้แก่ ลำห้วยระวี ลำห้วยหมากยาง ร่องสน หนองกันจง หนองรุง หนองทีม ฯลฯ เป็นต้น สำหรับแหล่งน้ำเหล่านี้ยังใช้ประโยชน์ไม่ได้ตลอดปี ส่วนใหญ่จะตื้นเขินในฤดูแล้ง

อาณาเขตของตำบลตูม มีดังนี้

ทิศเหนือ ติดกับตำบลรุ่งระวี อำเภอน้ำเกลี้ยง จังหวัดศรีสะเกษ

ทิศใต้ ติดกับตำบลสระเยาว์ อำเภอศรีรัตนะ จังหวัดศรีสะเกษ

ทิศตะวันออก ติดกับตำบลสระเยาว์-ตำบลเสื่องข้าว อำเภอศรีรัตนะ จังหวัดศรีสะเกษ

ทิศตะวันตก ติดกับตำบลพรหมสวัสดิ์ อำเภอพยุห์ จังหวัดศรีสะเกษ

ประวัติความเป็นมาของตำบลตูม

สำหรับกลุ่มที่ได้อพยพเข้ามาเป็นอาศัยอยู่เป็นกลุ่มแรกนั้น ไม่ปรากฏชื่อเป็นชนกลุ่มน้อยที่พูดภาษาส่วย ได้อพยพมาจากบ้านโนนจันลา ตำบลละเอาะ อำเภอคำบอน อำเภอกันทรารมย์ ในปัจจุบันนั้น คือ อำเภอน้ำเกลี้ยง จังหวัดศรีสะเกษ ย้ายมาตั้งรกรากอยู่บนที่โนนและในบริเวณนั้นมีต้นมะตูมเป็นจำนวนมาก การอาศัยใน ครั้งแรกมีอาชีพล่าสัตว์ ซึ่งเป็นกลุ่มที่มีความสามารถความชำนาญในการล่าสัตว์อยู่แล้ว เมื่ออาศัยเป็นระยะเวลาพอสมควรเห็นว่าพื้นที่เหมาะสมต่อการทำการเกษตร ทำไร่ ทำนา ล่าสัตว์และหาของป่า เพราะว่าได้อยู่ใกล้ลำห้วย คือ ห้วยระวี ในปัจจุบันซึ่งเป็นที่ราบลุ่ม จึงเริ่มมีการอพยพย้ายถิ่นฐานมาเพิ่มมากขึ้น ตั้งแต่ก่อน พ.ศ. ๒๔๕๐ ซึ่งชนกลุ่มน้อยใช้ภาษาพูดเป็นภาษาส่วย จึงได้เรียกหมู่บ้านของตนว่า เคร๊าะพะเนา หากแปลเป็นภาษาไทยนั้นสามารถแยกได้ดังนี้ คำว่า เคร๊าะ นั้น หมายถึง หมู่บ้านหรือบ้าน ส่วนคำว่า พะเนา หมายถึง มะตูม และถ้าแปลความหมายรวมแล้วเรียกว่า บ้านตูม

การปกครอง ครั้งแรกนั้นขึ้นตรงกับตำบลคำบอน อำเภอกันทรารมย์ ในปัจจุบัน คือ ตำบลละเอาะ อำเภอน้ำเกลี้ยงและต่อมาประมาณปี พ.ศ. ๒๔๘๐ ได้ย้ายมาขึ้นตรงกับการปกครองกับอำเภอน้ำอ้อม (อำเภอกันทรลักษ์) และได้รับการแยกให้เป็นตำบลตูม ประมาณปี พ.ศ. ๒๔๘๕ ซึ่งได้มีตำบลที่รวมอยู่ด้วย คือ ตำบลสระเยาว์ ตำบลเสื่องข้าว ตำบลสะพุง ตำบลตูม (ปัจจุบันตำบลเหล่านี้นั้นได้แยกออกแล้ว) ต่อมาได้แยกจากอำเภอกันทรลักษ์ เป็นกิ่งอำเภอศรีรัตนะ เมื่อประมาณ ปี พ.ศ. ๒๕๒๔ และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ตำบลตูม ก็ได้ขึ้นตรงต่อการปกครองกับกิ่งอำเภอศรีรัตนะต่อมากิ่งอำเภอศรีรัตนะซึ่งได้ยกฐานะให้เป็นอำเภอศรีรัตนะจนถึงปัจจุบัน โดยในปัจจุบันนี้ตำบลตูม ได้มีหมู่บ้านที่อยู่ในการปกครอง จำนวน ๑๒ หมู่บ้าน ดังนี้

๑. หมู่ที่ ๑ บ้านตูม

๒. หมู่ที่ ๒ บ้านตูมพัฒนา

๓. หมู่ที่ ๓ บ้านศรีพะเนา

๔. หมู่ที่ ๔ บ้านหนองกันจง

๕. หมู่ที่ ๕ บ้านโนนสวน

๖. หมู่ที่ ๖ บ้านไฮ

๗. หมู่ที่ ๗ บ้านโนนสะอาด

๘. หมู่ที่ ๘ บ้านบก

๙. หมู่ที่ ๙ บ้านตูมกระแซงราษฎร์

๑๐. หมู่ที่ ๑๐ บ้านสามสิบเอ็ดพัฒนา

๑๑. หมู่ที่ ๑๑ บ้านศรีพะเนาใต้

๑๒. หมู่ที่ ๑๒ บ้านศรีพะเนาตะวันออก