ย่างเดือนหกฮีตสิบสองรับวัสสาน ขอขมาพิธานพญาแถน

ให้วรรษาปรกปรอยคอยคุ้มแดน ทั่วแว่นแคว้นพักพิงสุขสบาย

อวยพรนอบน้อมมา ผ่านซุ้มผ้าแดงโดยพลัน

ต้อนรับต้นกล้าครั้น สู่พ่อพญาบุหรง

ล่าท้าผีลองใจใครกล้าสู้ เสียงพร่ำอยู่ผ่านลมเหมือนข่มขวัญ

ไม่เชื่อได้แต่อย่าคิดเหยียดจาบัลย์ เพราะสิ่งนั้นอาจมีอยู่ไม่ไกล