Planeten
Gent

Zichtbaarheid van de planeten (Gent)

De klassieke planeten vormen een steeds afwisselend beeld aan de hemel; zonder planeten zagen we elk jaar door alleen maar (zo goed als) onbeweeglijke sterren, het zou snel vervelen ...

De cyclus van zichtbaarheid van buitenplaneten doorloopt vier grote fazen als gevolg van de beweging van de aarde rond de zon.

Binnenplaneten zijn nooit ver weg van de zon en zijn daardoor 's nachts nooit zichtbaar, alleen 's morgens of 's avonds.

In volgend tabelletje vind je bij benadering wanneer je welke planeten/objecten kan zien:

Meest spectaculaire avonden voor stargazings zijn dus de donkerblauwe periodes.

Zonnetijd is zeer ruw benaderd zonetijd - 1u (zomer)  of zonetijd  - 2u (winter).

Zonnestelsel

De immer veranderende configuratie van planeten (de Grieken noemde ze "zwervers") geeft telkens nieuwe mogelijkheden en verassingen. Wat ook betekent dat er maanden zijn dat ze veel minder goed zichtbaar zijn, dus profiteer van elk moment dat je hebt om planeten te observeren. 

Om een paar eenvoudige voorbeelden te geven: de maantjes van Jupiter evolueren dagelijks; de samenstand van Jupiter en Saturnus doet zich voor om de ~20 jaar (de laatste was in 2020-12); de Aarde kruist het vlak van de  ringen van Saturnus om de (ruwweg) 15j (waardoor je de ringen praktisch niet meer ziet, in 2009 en 2025 bijvoorbeeld).

Kometen zijn nog uitzonderlijker, en verdienen daarom alleen al nog meer aandacht. Zo zal je bijvoorbeeld komeet 1P Halley - met een omlooptijd van ~76j - zelden meer dan eenmaal in je leven zien.

De ligging van de planeten in het zonnestelsel geeft een beter idee waarom we welke planeten waar aan de (avond of ochtend)hemel zien.

De Jupitermaantjes

Met een kleine verrekijker (of in uitzonderlijke omstandigheden en met heel goede ogen) kan je de vier Galileïsche manen van Jupiter zien. (Voor een idee van de groottes, zie hier.)

Die vier maantjes - ongeveer even groot als onze Maan - draaien om Jupiter in een periode tussen 1.7 en 17 dagen en zijn het gemakkelijkst te zien als ze uiterst links ("oostelijk") of rechts ("westelijk") van Jupiter staan (dan hebben ze een maximale elongatie).

Observaties van de 4 manen van Jupiter, Galileo Galilei, 1610

Rømer's observaties van Io, welke hem toelieten de lichtsnelheid te meten (1668-1678, Wikipedia)

Titan

Titan, de grootste maan van Saturnus, is groter dan Mercurius (welke ongeveer even groot is als onze Maan), een interessant object om te observeren.