ZAJĘCIA REWALIDACYJNE

Głównym celem gimnastyki korekcyjnej jest:

• działanie profilaktyczne,
• eliminowanie lub zapobieganie pogłębianiu się wad postawy,
• korygowanie zaburzeń w statyce ciała i doprowadzanie w miarę możliwości do stanu prawidłowego,
• doprowadzanie do stanu sprawności fizycznej ucznia do stanu uznawanego za prawidłowy.

Realizujemy te cele:

• wyrabiając nawyk prawidłowej postawy,
• wzmacniając mięśnie posturalne,
• stosując profilaktykę wad kończyn dolnych,

Każdy z uczniów potrzebujący zajęć korekcyjnych klasyfikowany jest do odpowiednich grup. Zajęcia gimnastyki korekcyjnej prowadzą specjaliści po za zapoznaniu się z kartami zdrowia oraz diagnozą lekarza ortopedy.

Rewalidacja jest procesem dydaktyczno – wychowawczo - terapeutycznym z zaplanowanymi celami dostosowanymi indywidualnie dla każdego ucznia. Głównym celem oddziaływań rewalidacyjnych jest stymulowanie tych właściwości intelektualnych i osobowościowych ucznia, które umożliwiają mu pełne uczestnictwo w codziennym życiu. Istotne jest więc stawianie na atuty, mocne strony ucznia oraz szukanie tego, co w nim jest najlepsze. Zajęcia rewalidacyjne mają charakter terapeutyczny, usprawniający i korekcyjny.

Prowadzone są w celu:

• rozwijania mowy i umiejętności komunikowania się;
• usprawniania sensorycznego oraz integracji czynności zmysłowo-nerwowych: rozwijania percepcji wzrokowej i spostrzegania, rozwijania percepcji słuchowej (ze szczególnym uwzględnieniem słuchu fonemowego i percepcji dźwięków mowy);
• rozwijania koordynacji wzrokowo-ruchowej i wzrokowo-słuchowo-ruchowej;
• rozwijania sprawności manualnej;
• ćwiczenia koncentracji uwagi;
• rozwijania myślenia;
• korygowania niepożądanych zachowań;
• wspierania w nabywaniu umiejętności czytania, pisania, liczenia;
• rozwijania sprawności psychofizycznej;
• rozwijania zainteresowań;
• wspomagania samodzielności osobistej i społecznej;
• przygotowania do radzenia sobie w sytuacjach nowych i trudnych.

Terapia Integracji Sensorycznej (w zależności od potrzeb dziecka) obejmuje integracje podstawowych reakcji postruktralnych, integrację obu stron ciała, stymuluje rozwój reakcji równoważnych, praksji, orientacji przestrzennej i lateralizacji, czucia powierzchniowego i głębokiego. Wpływa na sprawność w zakresie dużej i małej sensoryki, koncentrację uwagi, zdolności wzrokowe i słuchowe, poprawia funkcjonowanie emocjonalne, samoświadomość i samoocenę.

Terapia SI jest dla dziecka zazwyczaj przyjemnością i często nosi miano tzw. „naukowej zabawy”.

W przyjaznym otoczeniu dziecko pod okiem terapeuty uczy się w sposób bardziej efektywny automatycznie przetwarzać i wykorzystywać skomplikowane informacje sensoryczne.

W zależności od stopnia i nasilenia zaburzeń SI oraz postępów osiąganych przez dziecko, zajęcia terapeutyczne odbywają się 1- 2 razy w tygodniu i trwają około jednej godziny