POLITYKA OCHRONY UCZNIÓW

Polityka ochrony uczniów przed krzywdzeniem

obowiązująca w Zespole Szkół Specjalnych nr 99

Preambuła

Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników placówki jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie.

Pracownik instytucji traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez pracownika wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Pracownik placówki, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych danej instytucji oraz swoich kompetencji.

Rozdział I

Objaśnienie terminów

§1

1. Pracownikiem placówki jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę lub umowy zlecenie.
2. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18 roku życia.
3. Uczniem jest każda osoba wpisana do Księgi Uczniów ZSS nr 99, nie zależnie od wieku.
4. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji dziecka/ucznia, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny. W myśl niniejszego dokumentu opiekunem jest również rodzic zastępczy.
5. Zgoda rodzica dziecka/ucznia oznacza zgodę co najmniej jednego rodziców dziecka. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sad rodzinno-opiekuńczy.
6. Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka/ucznia przez jakąkolwiek osobę, w tym pracownika placówki, lub zagrożenie dobra dziecka/ucznia, w tym jego zaniedbywanie.
7. Osoba odpowiedzialna za Internet to wyznaczony przez dyrektora placówki pracownik, sprawujący nadzór nad korzystaniem z Internetu przez dzieci/ uczniów na terenie placówki oraz nad bezpieczeństwem dzieci/uczniów w Internecie.
8. Osoba odpowiedzialna za Politykę ochrony uczniów przed krzywdzeniem to wyznaczony przez dyrektora placówki pracownik sprawujący nadzór nad realizacją Polityki ochrony uczniów przed krzywdzeniem w placówce.
9. Dane osobowe dziecka/ucznia to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka/ucznia.

Rozdział II

Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

§1

1. Pracownicy placówki posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci/uczniów.
2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka wybrani pracownicy placówki podejmują rozmowę z rodzicami, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy.
3. Pracownicy monitorują sytuację i dobrostan dziecka.

Rozdział III

Procedury interwencji w przypadku krzywdzenia dzieci

Krzywdzenie dziecka/ucznia może przybierać różne formy, które skutkują przyjęciem odrębnej ścieżki interwencyjnej. W procedurze reagowania wyszczególniamy dwa etapy - wewnętrzny i zewnętrzny. Etap wewnętrzny polega na podjęciu kroków wewnątrz placówki, natomiast zewnętrzny na podjęciu kroków prawnych. W wielu przypadkach interwencja może pozytywnie zakończyć się na etapie wewnętrznym.

§1

W przypadku podjęcia przez pracownika placówki podejrzenia, że dziecko/uczeń jest krzywdzone pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji wychowawcy, pedagogowi, psychologowi oraz dyrektorowi placówki.

§2

Procedura interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez osobę

ze środowiska rodzinnego.

1. W przypadku przemocy fizycznej, psychicznej wobec dziecka lub gdy dziecko jest świadkiem przemocy w rodzinie należy:
2. etap wewnętrzny:

• wychowawca, pedagog lub psycholog przeprowadza rozmowę z dzieckiem;
• pedagog lub psycholog wzywa niekrzywdzących opiekunów dziecka, którego krzywdzenie podejrzewa, oraz informuje ich o podejrzeniu;
• pedagog psycholog sporządza opis sytuacji szkolnej i rodzinnej dziecka na podstawie rozmów z dzieckiem, nauczycielami, wychowawca i rodzicami oraz plan pomocy dziecku;
• plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące: podjęcia przez placówkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej placówki; wsparcia jakie placówka zaoferuje dziecku, oraz skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeśli istnieje taka potrzeba;

1. etap zewnętrzny:

• pedagog uruchamia procedurę "Niebieskiej Karty";
• w przypadku niewłaściwie wykonywanej władzy rodzicielskiej pedagog lub psycholog składa wniosek do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację dziecka/rodziny;

1. W przypadku zagrożenia dobra dziecka (zaniedbanie fizyczne, psychiczne, konflikty rodzinne zagrażające dobru dziecka, niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka, zaniedbanie, problem uzależnień w rodzinie) należy:

a) etap wewnętrzny:

• wychowawca, pedagog lub psycholog przeprowadza rozmowę z dzieckiem;
• pedagog lub psycholog wzywa opiekunów dziecka, którego krzywdzenie podejrzewa, oraz informuje ich o podejrzeniu;
• pedagog psycholog sporządza opis sytuacji szkolnej i rodzinnej dziecka na podstawie rozmów z dzieckiem, nauczycielami, wychowawcą i rodzicami oraz plan pomocy dziecku;
• plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące: podjęcia przez placówkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej placówki; wsparcia jakie placówka zaoferuje dziecku, oraz skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeśli istnieje taka potrzeba;
• plan pomocy dziecku jest przedstawiony rodzicom/opiekunom, którzy są zobowiązani do współpracy przy jego realizacji;
• rodzice /opiekunowie są informowani o konsekwencjach braku współpracy;
• wdrożenie zaplanowanych działań i monitorowanie sytuacji;

b) etap zewnętrzny:

• w przypadku gdy zaplanowane działania nie przynoszą efektu ze względu na brak współpracy ze strony rodziców/opiekunów, nieprzestrzeganie ustaleń i niewłaściwe wykonywanie władzy rodzicielskiej pedagog lub psycholog składa wniosek do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację dziecka/rodziny;

1. W przypadku podejrzenia przestępstwa popełnionego na szkodę dziecka należy:

a) etap wewnętrzny:

• wychowawca, pedagog lub psycholog przeprowadza rozmowę z dzieckiem;
• pedagog psycholog sporządza opis sytuacji szkolnej i rodzinnej dziecka na podstawie rozmów z dzieckiem, nauczycielami, wychowawcą oraz plan pomocy dziecku;
• plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące: podjęcia przez placówkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej placówki; wsparcia jakie placówka zaoferuje dziecku, oraz skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeśli istnieje taka potrzeba;
• plan pomocy dziecku jest przedstawiony rodzicom/opiekunom, którzy są zobowiązani do współpracy przy jego realizacji;
• rodzice /opiekunowie są informowani o konsekwencjach braku współpracy;
• wdrożenie zaplanowanych działań i monitorowanie sytuacji;

b) etap zewnętrzny:

• dyrektor placówki składa zawiadomienie na policję lub do prokuratury (obowiązek wynika z art. 304 k.p.k.)
• w przypadku gdy zaplanowane działania nie przynoszą efektu ze względu na brak współpracy ze strony rodziców/opiekunów, nieprzestrzeganie ustaleń i niewłaściwe wykonywanie władzy rodzicielskiej pedagog lub psycholog składa wniosek do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację dziecka/rodziny.

§3

Procedura interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez pracownika placówki

1. W przypadku negatywnego zachowania pracownika placówki względem dziecka (ośmieszanie, dyskryminowanie, mobbing, nierówne traktowanie) należy:

a) etap wewnętrzny:

• dyrektor przeprowadza rozmowę z pracownikiem, w trakcie której ustala kontrakt zawierający działania eliminujące nieodpowiednie zachowania oraz konsekwencje;
• dyrektor, pedagog lub psycholog przeprowadza rozmowę z dzieckiem i jego rodzicami/opiekunami, informuje o zaistniałej sytuacji i opracowuje plan pomocy dziecku;
• plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące: podjęcia przez placówkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej placówki; wsparcia jakie placówka zaoferuje dziecku, oraz skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeśli istnieje taka potrzeba;
• wdrożenie zaplanowanych działań i monitorowanie sytuacji;

b) etap zewnętrzny:

• gdy zaplanowane działania nie przynoszą efektu dyrektor podejmuje
• w stosunku do osoby krzywdzącej dziecko działania wynikające z Karty Nauczyciela lub kodeksu pracy (postępowanie dyscyplinarne);

1. W przypadku podejrzenia przestępstwa popełnionego na szkodę dziecka należy:

a) etap wewnętrzny:

• dyrektor placówki przeprowadza rozmowę ze sprawcą, informuje
• o posiadanej relacji ze zdarzenia i obowiązku złożenia zawiadomienia na policję lub prokuraturę
• dyrektor, pedagog lub psycholog przeprowadza rozmowę z dzieckiem i jego rodzicami/opiekunami, informuje o zaistniałej sytuacji i opracowuje plan pomocy dziecku
• plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące: podjęcia przez placówkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej placówki; wsparcia jakie placówka zaoferuje dziecku, oraz skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeśli istnieje taka potrzeba.
• wdrożenie zaplanowanych działań i monitorowanie sytuacji.

b) etap zewnętrzny:

• dyrektor placówki składa zawiadomienie na policję lub do prokuratury (obowiązek wynika z art. 304 k.p.k.);
• gdy zaplanowane działania nie przynoszą efektu dyrektor podejmuje
• w stosunku do osoby krzywdzącej dziecko działania wynikające z Karty Nauczyciela lub kodeksu pracy (postępowanie dyscyplinarne);

§4

Procedura interwencji w przypadku podejrzenia przemocy rówieśniczej

1. W przypadku gdy sprawca nie ma ukończonego 13 roku życia należy:

a) etap wewnętrzny:

• dyrektor, pedagog lub psycholog przeprowadza osobne rozmowy z dzieckiem-sprawcą i dzieckiem-ofiarą, rodzicami/opiekunami dzieci;
• ustalenie zasad planu naprawczego względem sprawcy i pomocy dziecku będącemu ofiarą;

• plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące: podjęcia przez placówkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej placówki; wsparcia jakie placówka zaoferuje dziecku, oraz skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeśli istnieje taka potrzeba;
• plan naprawczy i pomocy dziecku jest przedstawiony rodzicom/opiekunom;
• wdrożenie zaplanowanych działań i monitorowanie sytuacji i przestrzegania ustaleń, konsekwencje przewidziane w zasadach pracy placówki;

b) etap zewnętrzny:

• w przypadku braku przestrzegania ustaleń lub w przypadku podejrzenia, że dziecko-sprawca przebywa w środowisku rodzinnym mającym negatywny wpływ pedagog występuje do sądu rodzinnego z wnioskiem o wgląd w sytuację dziecka i rodziny;

2. W przypadku gdy sprawca ma ukończone 13 lat należy:

a) etap wewnętrzny:

• dyrektor, pedagog lub psycholog przeprowadza osobne rozmowy z dzieckiem-sprawcą i dzieckiem-ofiarą, rodzicami/opiekunami dzieci;
• ustalenie zasad planu naprawczego względem sprawcy i pomocy dziecku będącemu ofiarą;
• plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące: podjęcia przez placówkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej placówki; wsparcia jakie placówka zaoferuje dziecku, oraz skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeśli istnieje taka potrzeba;
• plan naprawczy i pomocy dziecku jest przedstawiony rodzicom/opiekunom;
• wdrożenie zaplanowanych działań i monitorowanie sytuacji i przestrzegania ustaleń, konsekwencje przewidziane w zasadach pracy placówki;

b) etap zewnętrzny:

• w przypadku gdy dziecko popełniło czyn karalny dyrektor (lub osoba zastępująca) zgłasza sprawę na policję lub do sądu rodzinnego;
• w przypadku gdy etap wewnętrzny zakończony jest niepowodzeniem pedagog występuje do sądu rodzinnego z wnioskiem o wgląd w sytuację dziecka i rodziny;

1. W przypadku gdy sprawca ma ukończone 17 lat należy:

a)etap wewnętrzny:

• dyrektor, pedagog lub psycholog przeprowadza osobne rozmowy z dzieckiem-sprawcą i dzieckiem-ofiarą, rodzicami/opiekunami dzieci;
• ustalenie zasad planu naprawczego względem sprawcy i pomocy dziecku będącemu ofiarą;
• plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące: podjęcia przez placówkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej placówki; wsparcia jakie placówka zaoferuje dziecku, oraz skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeśli istnieje taka potrzeba;
• plan naprawczy i pomocy dziecku jest przedstawiony rodzicom/opiekunom;
• wdrożenie zaplanowanych działań i monitorowanie sytuacji i przestrzegania ustaleń, konsekwencje przewidziane w zasadach pracy placówki;

b) etap zewnętrzny:

• w przypadku gdy dziecko popełniło przestępstwo dyrektor (lub osoba zastępująca) zgłasza sprawę na policję lub do prokuratury (obowiązek wynika z art. 304 k.p.k.)
• w przypadku gdy etap wewnętrzny zakończony jest niepowodzeniem pedagog występuje do sądu rodzinnego z wnioskiem o wgląd w sytuację dziecka i rodziny.

§4

1. W przypadkach bardziej skomplikowanych dotyczących wykorzystywania seksualnego oraz znęcania się fizycznego i psychicznego o dużym nasileniu, dyrektor powołuje zespół interwencyjny, w którego skład mogą wejść: pedagog, psycholog, wychowawca, dyrektor, inni pracownicy mający wiedzę o krzywdzeniu dziecka lub o dziecku.
2. Zespól interwencyjny na podstawie zebranych informacji opracowuje plan pomocy dziecku.
3. W przypadku gdy podejrzenie krzywdzenia zgłosili opiekunowie dziecka, powołanie zespołu jest obligatoryjne. Zespół interwencyjny organizuje spotkanie wyjaśniające opiekunami dziecka podczas którego może zaproponować zdiagnozowanie zgłaszanego podejrzenia w zewnętrznej bezstronnej instytucji. Ze spotkania sporządza się protokół.
4. Gdy zgłoszone przez opiekunów dziecka podejrzenie krzywdzenia dziecka nie zostało potwierdzone należy o tym fakcie poinformować opiekunów dziecka na piśmie.
5. Z przebiegu interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi załącznik nr 1. Kartę załącza się do akt osobowych dziecka.
6. Wszyscy pracownicy placówki lub inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęły informacje o krzywdzeniu dziecka, lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

§5

Zasady bezpiecznej relacji pomiędzy pracownikami placówki a dziećmi.

Nauczyciel, wychowawca i każdy inny pracownik szkoły traktuje każde dziecko indywidualnie, starając się rozpoznawać i wspomagać jego możliwości i potrzeby związane m.in. z jego niepełnosprawnością.

Wszyscy pracownicy szkoły respektują prawa ucznia i wychowanka jako osoby, wyrażone w Konwencji Praw Dziecka oraz innych aktach obowiązujących w Rzeczpospolitej Polskiej i dokładają starań, aby były one znane, właściwie chronione i realizowane w placówce.

Nauczyciele i inni pracownicy szkoły zwracają się do każdego ucznia po imieniu okazując mu tym samym szacunek. Każdy uczeń ma prawo do rozmowy z nauczycielem, pedagogiem lub psychologiem z zachowaniem komfortowych i bezpiecznych warunków.

Rozdział IV

Zasady ochrony danych osobowych dziecka

§ 1

1. Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w ustawie o ochronie danych osobowych z dnia 29 sierpnia 1997 roku tekst jednolity( Dz.U.2002 nr 101 poz.926).
2. Pracownik szkoły ma obowiązek zachowania tajemnicy danych osobowych, które przetwarza oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.
3. Dane osobowe dziecka są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów.
4. Pracownik szkoły jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych dziecka i udostępnienia tych danych w ramach zespołu interdyscyplinarnego powołanego w trybie ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie ( Dz.U.2005 Nr 180 poz.1493).

§ 2

Pracownik szkoły może wykorzystać informacje o dziecku w celach szkoleniowych lub edukacyjnych wyłącznie z zachowaniem anonimowości dziecka oraz w sposób uniemożliwiający identyfikację dziecka.

§ 3

1. Dyrektor szkoły lub osoba przez niego wyznaczona kontaktuje się w sprawach dzieci
2. z mediami.
3. Pracownik szkoły nie kontaktuje przedstawicieli mediów z dziećmi ani ich opiekunami.
4. Pracownik szkoły nie wypowiada się w kontakcie z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka lub jego opiekuna. Zakaz ten dotyczy także sytuacji, gdy pracownik szkoły jest przeświadczony, że jego wypowiedź nie jest w żaden sposób utrwalana.

§ 4

1. W celu realizacji materiału medialnego można udostępnić mediom wybrane pomieszczenia szkoły. Decyzję w sprawie udostępnienia pomieszczenia podejmuje dyrektor.
2. Dyrektor placówki poleca pracownikom przygotować wybrane pomieszczenie szkoły w celu realizacji materiału medialnego w taki sposób, by uniemożliwić filmowanie przebywających na terenie szkoły dzieci.

Rozdział V

Zasady ochrony wizerunku dziecka

§1

Pracownicy szkoły uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewniają ochronę wizerunku dziecka.

§2

1. Pracownikowi szkoły nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie) na terenie instytucji bez pisemnej zgody opiekuna dziecka.
2. W celu uzyskania zgody opiekuna dziecka na utrwalanie wizerunku dziecka, pracownik instytucji może skontaktować się z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych opiekuna dziecka – bez wiedzy i zgody tego opiekuna.
3. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak zgromadzenie, wyjazd zorganizowany, krajobraz, szkolna impreza, zgoda opiekunów na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.

§ 3

1. Upublicznienie przez pracownika instytucji wizerunku dziecka utrwalonego w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody opiekuna dziecka.
2. Przed utrwaleniem wizerunku dziecka należy dziecko oraz opiekuna poinformować o tym, gdzie będzie umieszczony zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie wykorzystywany (np. że zostanie umieszczony na stronie internetowej szkoły, w celach promocyjnych, edukacyjnych, związanych np. z ofertą zajęć szkolnych czy pozalekcyjnych).

§ 4

Wytyczne dotyczące utrwalania wizerunku dziecka (zdjęcia, filmy)

1. Wszystkie dzieci muszą być ubrane.
2. Zarejestrowane obrazy powinny się koncentrować na czynnościach wykonywanych przez dzieci i w miarę możliwości przedstawiać grupy dzieci, a nie pojedyncze osoby.
3. Należy upewnić się, że fotograf lub osoba filmująca nie spędza czasu z dziećmi ani nie ma do nich dostępu bez nadzoru.
4. Wszelkie podejrzenia i problemy dotyczące nieodpowiednich wizerunków dzieci należy zgłaszać i rejestrować, podobnie jak inne niepokojące sygnały, dotyczące zagrożenia bezpieczeństwa dzieci.

§ 5

Wytyczne dotyczące publikowania wizerunków dzieci

1. Należy używać samych imion dzieci, opisując materiały przedstawiające dzieci, nie wolno ujawniać zbyt wielu szczegółów dotyczących ich miejsca zamieszkania czy zainteresowań.
2. Trzeba zapytać dziecko oraz jego rodziców/opiekunów prawnych o zgodę na wykorzystanie jego wizerunku.
3. Należy wykorzystywać obrazy pokazujące szeroki przekrój dzieci – chłopców i dziewczęta, dzieci w różnym wieku, o różnych uzdolnieniach, stopniu sprawności i reprezentujące różne grupy etniczne.

Rozdział VI

Zasady dostępu dzieci do Internetu

§ 1

1. Placówka zapewniając uczniom dostęp do Internetu, jest zobowiązana podejmować działania zabezpieczające uczniów przed dostępem do treści, które mogą stanowić zagrożenie dla ich prawidłowego rozwoju, w szczególności zainstalować i aktualizować oprogramowanie zabezpieczające.
2. Na terenie szkoły dostęp dziecka do Internetu możliwy jest:

a. pod nadzorem nauczyciela na lekcji informatyki,

b. pod nadzorem nauczyciela bibliotekarza na przeznaczonym do tego komputerze znajdującym się w bibliotece szkolnej,

1. Pracownik szkoły czuwa nad bezpieczeństwem korzystania z Internetu przez dzieci podczas zajęć oraz w czasie wolnym od zajęć w bibliotece szkolnej.
2. O bezpieczeństwie korzystania z Internetu mówi regulamin pracowni informatycznej.
3. W przypadku dostępu realizowanego pod nadzorem pracownika szkoły, pracownik ma obowiązek informowania dzieci o zasadach bezpiecznego korzystania z Internetu. Pracownik szkoły czuwa także nad bezpieczeństwem korzystania z Internetu przez dzieci podczas lekcji.
4. Placówka zapewnia stały dostęp do materiałów edukacyjnych, dotyczących bezpiecznego korzystania z Internetu.

§2

1. Osoba odpowiedzialna za Internet zapewnia, by na wszystkich komputerach na terenie szkoły z dostępem do Internetu było zainstalowane i aktualizowane:

a. oprogramowanie filtrujące treści internetowe,

b. oprogramowanie monitorujące korzystanie przez dzieci z Internetu,

c. oprogramowanie antywirusowe,

d. oprogramowanie antyspamowe,

e. Firewall

2. Wymienione w pkt 1 niniejszego paragrafu oprogramowanie jest aktualizowane przez wyznaczonego pracownika placówki na bieżąco.

3. Wyznaczony pracownik placówki przynajmniej raz w miesiącu sprawdza, czy na komputerach z dostępem do Internetu nie znajdują się niebezpieczne treści.

4. W przypadku znalezienia niebezpiecznych treści wyznaczony pracownik ustala kto korzystał z komputera w czasie ich wprowadzania.

5. Informacje o dziecku, które korzystało z komputera w czasie wprowadzenia niebezpiecznych treści, wyznaczony pracownik placówki przekazuje wychowawcy klasy, pedagogowi szkolnemu oraz dyrektorowi.

6. Wychowawca lub pedagog przeprowadza z dzieckiem, o którym mowa w punktach poprzedzających, rozmowę na temat bezpieczeństwa w Internecie.

7. Jeżeli w wyniku rozmowy wychowawca/pedagog uzyska informację, że dziecko jest krzywdzone, podejmuje działania opisane w rozdziale III niniejszej polityki.

Rozdział VII

Zasady rekrutacji i monitorowania personelu szkoły

§1

1. Rekrutacja pracowników w placówce odbywa się według zasad, które obejmują m. in. ocenę przygotowania kandydatów do pracy z dziećmi oraz sprawdzenie ich referencji.
2. Nauczyciele dostarczają zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego.
3. Wszyscy pracownicy, w tym wolontariusze i stażyści, składają oświadczenia (załącznik nr 4) dotyczące niekaralności lub toczących się wobec nich postępowań karnych lub dyscyplinarnych za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności oraz przestępstwa z użyciem przemocy na szkodę małoletniego.
4. Szkoła zapewnia swoim pracownikom edukację w zakresie ochrony dzieci przed krzywdzeniem i pomocy dzieciom w sytuacjach zagrożenia.

§2

1. Rozpoczynając pracę w szkole wszyscy członkowie personelu, w tym wolontariusze oraz praktykanci przechodzą szkolenie w zakresie ochrony dzieci obejmujące zapoznanie

z obowiązującą w ZSS nr 99 Polityką Ochrony Dzieci Przed Krzywdzeniem

(zał. nr 5).

2. Wszyscy członkowie personelu szkoły zostali przeszkoleni w zakresie odpowiedzialności prawnej pracowników placówki, zobowiązanych do podejmowania interwencji.

3. Wszyscy nauczyciele zostali przeszkoleni w zakresie procedury „Niebieskiej Karty”.

4. Pracownicy szkoły mają łatwy dostęp do danych kontaktowych lokalnych placówek, które zajmują się ochroną dzieci oraz zapewniają pomoc w nagłych wypadkach (policja, sąd rodzinny, centrum interwencji kryzysowej, Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie, placówki ochrony zdrowia).

5. Wychowawcy klas zostali przeszkoleni w zakresie zjawiska przemocy rówieśniczej oraz metod i narzędzi działań profilaktycznych oraz interwencyjnych.

Rozdział VIII

Monitoring stosowania Polityki

§1

1. Dyrektor szkoły wyznacza osobę odpowiedzialną za monitorowanie realizacji niniejszej Polityki Ochrony Dzieci Przed Krzywdzeniem.
2. Osoba, o której mowa w punkcie poprzedzającym, jest odpowiedzialna za monitorowanie realizacji Polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia Polityki oraz za proponowanie zmian w Polityce.
3. Osoba, o której mowa w punkcie 1 niniejszego paragrafu, przeprowadza wśród pracowników placówki, raz na 6 miesięcy, ankietę monitorującą poziom realizacji Polityki. Wzór ankiety stanowi załącznik nr 3 do niniejszego dokumentu.
4. W ankiecie pracownicy szkoły mogą proponować zmiany Polityki oraz wskazywać naruszenia Polityki w placówce.
5. Osoba, o której mowa w punkcie 1 niniejszego paragrafu, dokonuje opracowania wypełnionych przez pracowników szkoły ankiet. Sporządza na tej podstawie raport z monitoringu, który następnie przekazuje dyrektorowi placówki i radzie pedagogicznej.
6. Dyrektor wprowadza do polityki niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom placówki nowe brzmienie Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem.

Rozdział IX

Przepisy końcowe

§1

1. Polityka wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.
2. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla pracowników szkoły, w szczególności poprzez wywieszenie w miejscu ogłoszeń dla pracowników szkoły, w pokoju nauczycielskim lub poprzez przesłanie jej tekstu drogą elektroniczną oraz zamieszczenie na stronie internetowej szkoły.