Vöntun er á safnfræðslu hér á landi fyrir hópa með sérþarfir, eins og einhverfu, ADHD eða skildar raskanir, fyrir heyrnarlausa, blinda og svo mætti lengi telja. Lítið eða ekkert er hugað að þörfum slíkra hópa á söfnum, þrátt fyrir að lög segi til um að söfnum beri að miðla fræðslu til allra.

Þessi vefsíða er hugsuð sem hvatning fyrir söfn að huga að þessum málum og uppfylla þar með skyldur sínar betur en nú er. Sem dæmi þurfa söfn að huga að því betur hvernig einhverfir þurfa sérsniðið efni fyrir sig, vinna í litlum hópum og hvernig einstaklingmiðuð safnfræðsla getur átt sér stað, svo dæmi sé tekið. Einhverfir safngestir þurfa einnig að hafa reglulegar pásur og eiga möguleika á hvíld, fyrirsjáanleiki heimsókna þeirra þarf einnig að vera til staðar, en ekkert í slíkum heimsóknum má koma slíkum gestum á óvart.

Önnur dæmi má taka eins og af heyrnarlausum, en þeir hópar þurfa túlk. Þeir einstaklingar sem eru blindir þurfa meiri birtu í sýningarrýmum en vanalegt er og þar með breytta nálgun eða framsetningu á sýningum. Möguleiki á að snerta safngripi getur einnig komið til móts við blinda og sjónskerta með áhrifameiri hætti en annað. Snerting og að þreyfa á munum í sýningarrými gæti einnig henta mörgum fjölfötluðum einstaklingum.

Vefsíðan er þrískipt, en auk forsíðu er í flipum hér að ofan að finna Leiðbeiningar og Ítarefni. Í Leiðbeiningum er farið í gegnum nokkur atriði sem eru gagnleg fyrir kennara í skólum og aðila á söfnum sem sinna safnfræðslu til undirbúnings. Að auki er þar að finna tengingar við félagasamtök sem gott væri að eiga samtal og/eða samvinnu við þegar kemur að skipulagningu heimsókna á söfn.

Í Ítarefni eru svo tilvísanir í gagnlegt efni til að auka skilning á mikilvægi aðgengis allra að starfi safna.

Hér á eftir eru dæmi úr gögnum sem sýna fram á skyldur menntakerfisins til að huga að þessum málum – og er hér birt sem brýning fyrir breytingum frá því ástandi sem nú ríkir.