สั่งสม

         เพื่อสั่งสมความรู้ด้าน ประวัติศาสตร์ โบราณคดี อารยธรรม และศิลปวิทยา จาก “สิ่งที่มีมาก่อน” จึงดั้นด้นศึกษารวบรวมภูมิผญา (ภูมิปัญญา) เสาะหาเอกสารชั้นต้น บันทึก สำเนา หรือนำมาปริวรรตเป็นภาษาปัจจุบันไว้ใช้เป็นฐานค้นคว้าอ้างอิงและรักษาไม่ให้สูญหาย อาทิเช่น

ได้รวบรวม สอบความเป็นมา ทำสำเนา วิเคราะห์วิธีเก็บรักษา เนื้อหาและความสำคัญ ทั้งปริวรรตเป็นภาษาราชการ

(จากซ้าย/จากแถวบน : สำรวจจารึกวัดปงสนุกเหนือ พ.ศ.2530 , คัมภีร์ใบลานต่างๆ จากวัดทั่วลำปาง , ทำสำเนาคัมภีร์ที่สำคัญจากไมโครฟิล์มมารวบรวมไว้ศึกษา , ตำนานและเอกสารที่สั่งสมบางส่วน)

 วรรณกรรมอักษรพื้นเมืองเหนือ 

- จารึกจารลงแผ่นลานทอง ในยอดเมาลีพระพุทธรูปทองคำ พบคาถาที่มีอักขรวิธีใช้ตัวเมือง 2 หมู่ 

ได้สำรวจแหล่งชุมชนโบราณในภาคเหนือตั้งแต่ พ.ศ.2496 และต่อมาตั้งแต่ พ.ศ.2509 ได้สำรวจเองและ/หรือร่วมสำรวจกับคณะโบราณคดี กรมศิลปากร 

- สำรวจเมืองโบราณ

สำรวจเวียงนางตอง เมืองลำปาง 

ค้นพบว่าลำปางโบราณเป็นสังขปัตรสัณฐาน พ.ศ.2509

เมืองโบราณรอบวัดลำปางหลวงที่สำรวจร่วมกับคณะโบราณคดี ม.ศิลปากร พ.ศ.2510 นำสำรวจโดย อ.ศรีศักร วัลลิโภดม

- สำรวจ/ปกป้องโบราณสถาน

นำคณะโบราณคดี กรมศิลปากร สำรวจวัดร้าง กู่ขาว กู่แดง พ.ศ.2513 ต่อมามีผู้บุกรุกและครอบครอง จึงได้ต่อสู้ฟ้องร้องจนถึงที่สุด 3 ชั้นศาล 

จนชนะคดีปี 2533 นำโบราณสถานวัดกู่ขาว อันเป็นวัดที่มีมาแต่สมัยหริภุญไชย ให้กลับมาเป็นสมบัติแผ่นดินได้ในที่สุด

- สำรวจแหล่งที่มีศักยภาพเพื่อการพัฒนาและท่องเที่ยว

- สัมภาษณ์เหตุการณ์ วิถีชุมชน ลำนำทำนอง เจี้ยก้อม(วรรณกรรม/นิทาน/เรื่องเล่าพื้นบ้าน) แล้วบันทึกไว้ในรูปสื่อต่างๆ เช่น เทปเสียง วิดีโอ ภาพนิ่ง

(จากซ้าย : เทปบันทึกสัมภาษณ์ผู้เฒ่าเก่าแก่ , ตระกูลแสงแก้ว เชื้อชาวเชียงแสนที่อพยพมาอยู่บ้านนาแส่ง , แม่เฒ่าอายุ 103 ปี)

- เครื่องมือเครื่องใช้ไม้สอยโบราณ สัพขึด(ของอาถรรพ์)

จากซ้าย : ของยุคหินใช้เป็นเครื่องราง , ขวานหินบ้านจอมปิง อ.เกาะคา , กล้องยาสูบเผ่ายางโบราณ ต.ปงยางคก อ.ห้างฉัตร

- ป๋าเวณีแบบเบ้า (ต้นแบบประเพณี) ได้แก่ พิธีกรรม นาฎศิลป์ แม่ท่าต่างๆ (วิทยายุทธ มารยาท)  ทั้งจากศิลปิน ผู้เฒ่า และชิ้นงาน