Jean-Baptiste de La Salle, geboren te Reims op 30 april 1651 – Manoir de Saint-Yon (buitenwijk van Rouen) en overleden op 7 april 1719. Hij was een Franse rooms-katholieke geestelijke.

La Salle stamde uit een juristenfamilie, maar werd in 1667 kanunnik aan de kathedraal van Reims. Vanaf 1670 studeerde hij te Parijs theologie. In 1678 werd hij tot priester gewijd. Hij richtte in 1679 een armenschool op. In 1680 promoveerde hij tot doctor in de theologie. Hij gaf zijn kanunnikspost in 1683 op.
In 1684 stichtte hij de congregatie van de Broeders van de Christelijke Scholen die zich zouden toeleggen op onderwijs aan de armen. De geestelijke orde noemde zich de "Fratres Scholarum Christianorum", afgekort FSC. La Salle heeft zich als leraar en innovator op pedagogisch gebied zijn ganse leven ingezet voor de geestelijke ontwikkeling van de armen. Een van zijn vernieuwingen was dat het Frans de taal van het onderwijs werd en niet langer het Latijn.

In 1888 werd Jean-Baptiste de la Salle zalig verklaard. Paus Leo XIII verklaarde hem in 1900 heilig. Paus Pius XII benoemde hem in 1950 tot beschermheilige van de leraren en patroon van alle opvoeders.

(Wikipedia)