LOVE
The first manner of song is love toward God and even Christians. This is why the Father sent his Son; he should teach us this song. One who does not know this song, cannot go to the heavenly choir. He neither has knowledge nor wears a choir mantle; that is why he always has to remain outside the heavenly choir.
Jesus Christ, our eternal lover, when he was conceived in the venerable body of his mother, sang in the spirit, glory, and honor to his heavenly Father, and rest and peace to all people of good will. And the same little song the angels sang on the night when he was born of the Virgin Mary his mother. And the holy Church commemorates this little song especially on both these feasts.
For to love God and one's even Christian unto God, for God, and in God, that is the highest voice and the happiest that one can sing in heaven and on earth. The key and art of this song is the Holy Spirit. Christ our cantor and our headmaster has sung for us from the beginning, and he is going to lead us eternally in singing the song of fidelity and eternal love. ...
God's touch and his gifts, our loving craving and our giving in return keep love steadfast. This flowing out and flowing back causes the fountain of love to overflow. Thus God's touch and our love's craving become one single love. Here a person is so possessed by love that he must forget himself and God, and he knows nothing but love.
AMOUR
La première mélodie est celle de l'amour pour Dieu et pour notre prochain. Le Père nous a envoyé son Fils pour nous apprendra ce chant-là, car celui qui ne la connaitrait pas, na pourrait se présenter au choeur du ciel. L'art du chant lui manque, en effet, et il ne porte pas l'habit de choeur: Il devra donc toujours rester en dehors du choeur céleste.
Lorsque Jésus-Christ, notre amant éternel, fut conçu dans la corps vénérable de sa mère, dans l'esprit il chanta gloire et honneur à son Père du ciel, repos et paix à tous les hommes de bonne volonté. Les anges reprirent ce mème cantique, dans la nuit où il naquit de la Vierge Marie, sa mère. La sainte Eglise on fait mémoire et le reprend tout particulièrement à l'occasion de ces deux fêtes.
Car aimer Dieu et aimer son prochain pour Dieu, voilà la voix supérieure at la plus joyeuse que lon puisse chanter au ciel et sur la terre. La qualité et l'art de ce chant, c'est la Saint-Esprit. Le Christ, notre chantre et maître de choeur, nous a chante dès le début ce chant de fidélité et d'amour eternel. ...
Le toucher de Dieu et son don, nos soupirs d'amour et notre don en retour, font durer l'amour. Ce flux et ce reflux font déborder la source de l'amour, de sorte que le toucher de Dieu et nos soupirs d'amour deviennent un seul amour simple. Un tel homme est maintenant à tel point établi dans l'amour, qui lui faut s'oublier lui-même ainsi que Dieu, et ne plus rien connaitre que l'amour.
LIEFDE
De eerste melodie is liefde tot God en onze medemens. De Vader heeft ons zijn Zoon gezonden opdat Hij ons dat lied zou leren. Immers, degene die dit lied niet kent, die kan niet toetreden tot het hemelse koor. Hij weet niet hoe het te zingen en hij heeft geen koorkleed aan, en daarom moet hij steeds buiten het hemelse koor blijven.
Toen Jezus Christus, onze eeuwige minnaar, ontangen was in het waardige lichaam van zijn moeder, toen zong Hij in de geest de glorie en de eer van zijn hemelse Vader, en rust en vrede aan alle mensen van goede wil. Hetzelfde liedje zongen de engelen in de nacht toen Hij geboren was uit de maagd Maria, zijn moeder. En de heilige Kerk gedenkt dat, en zingt hetzelfde liedje in het bijzonder op beide deze feesten.
Immers, God beminnen en de medemens naar God toe, omwille van God en in God, dat is de hoogste en meest vreugdevolle stem die men kan zingen in hemel en op aarde. De toonaard en de kunst van deze zang is de heilige Geest. Christus, onze cantor en koormeester, heeft voor ons deze zang van trouw en eeuwige minne gazongen vanaf het begin, en hij zal die eeuwig voorzingen.
Gods aanraking en wat hij geeft, onze toenaderingspogingen (door liefde gedreven) en wat wij teruggeven, dit alles sterkt de liefde. Dit stromen en terugstromen doet de liefdesbronnen overstromen, en zo kunnen Gods aanraking en onze toenaderingspogingen tot één ongedeelde liefde samenvloeien. Dan wordt de mens zo van liefde vervuld dat hij zichzelf en God moet vergeten en niets anders kent dan liefde.