Er waren veel te weinig soldaten en wapens om op 10 mei 1940 de Duitsers aan de grens tegen te houden. En daarom probeerde men het op een manier die vroeger ook al werd toegepast. Water moest de vijand tegenhouden. Bruggen over rivieren, zoals bij Arnhem en Zutphen werden opgeblazen.
Niet alleen de rivieren speelden een rol. Het lage midden van Nederland (rood op het kaartje hiernaast) van het huidige IJsselmeer tot de Zeeuwse wateren werd voorzien van een dun laagje water. Te ondiep om door varen. En omdat je niets zag te gevaarlijk om doorheen te rijden.
Toen alles te voet en met paarden ging, werkte zo'n belemmering met water. Maar de tijden waren veranderd. In 1940 werd een nieuw wapen ingezet, vliegtuigen. En die vlogen er probleemloos over heen. Daarmee werd pijnlijk duidelijk dat de Hollandse Waterlinie voorgoed was achterhaald.
Midden in de waterlinie, bij Rhenen ligt een kleine heuvel, de Grebbeberg. Die kon niet onder water worden gezet en was daarmee een zwak punt in de verdediging. Bijna een derde van het Nederlandse leger was daarom hier samengebracht. De Duitsers probeerden inderdaad om op deze plek door te breken. Het kwam tot felle gevechten waarbij aan Nederlandse kant ruim 400 soldaten sneuvelden.
Ze zijn begraven op het 'Militair Ereveld Grebbeberg' dat boven op de Grebbeberg is aangelegd.
J. Heezen kwam uit De Heurne bij Dinxperlo. Hij stond ingeschreven bij de gemeente Zelhem en zou als boerenknecht werkzaam zijn geweest in Halle. Maar waar weet nog steeds niemand.
In het bezoekerscentrum van het ereveld op de Grebbeberg kun je het verhaal beluisteren van Johan, een jongere broer van Jan Heinen .
Toen de familie Heinen in Halle niets meer hoorde van Jan op de Grebbeberg ging Johan op de fiets daar naar toe om zijn vermiste broer te zoeken...
Het aangrijpende verhaal met als titel 'Met gebalde vuisten bij het graf van mijn broer' kun je via onderstaande link ook lezen op de website van OudZelhem
Ondanks het moedige verzet van de Nederlandse soldaten op de Grebbeberg en elders in Nederland kon men de Duitsers niet tegenhouden. Op 14 mei 1940 werd Rotterdam zwaar gebombardeerd, met meer dan 800 doden tot gevolg. De Duitsers dreigden dat het daar niet bij zou blijven. Nederland had geen andere keus dan zich over te geven.