Elven
Een elf spelen op Obelisk
Intro
Sinds de Cataclysme heeft het elvenvolk maar weinig kans gehad om op te krabbelen. Elven leven lang en kunnen in dat lange leven erg veel leren. Elven hechten veel waarde aan de vrijheid om te gaan en staan waar zij willen. Slechts weinige elven kiezen er voor om permanent op één plaats te blijven, wat elvencommunes zeldzaam maakt. Vaak kiest een elvenstel één locatie, afgezonderd van de chaotische gevaarlijke mensenwereld, om een kind groot te brengen. Elven planten zich maar langzaam voort, waardoor elk verlies zeer sterk gevoeld wordt. Geruchten gaan dat er voor de Cataclysme grote, machtige elvenrijken waren. Grote steden met onvoorstelbare kennis en wonderen. Het verschil met de elven van nu kan niet groter zijn: op zichzelf en teruggetrokken, angstig vasthoudend aan de weinige structuur die zij om zich heen kunnen aanbrengen.
Beleving van tijd in een mensenwereld
Voor de elven is deze wereld een constante stroom aan veranderingen. Mensen leven maar kort en maken vaak de dienst uit. Een groep elven die groot genoeg is om een eigen samenleving op te bouwen is zeldzaam. De bestaande communes hebben vaak een vaste kern van twintig tot dertig individuen. Nabij Vallenhaven zijn Tor’Ithel en Cal’Thalas de enige “grote” elven nederzettingen.
Mensen leven maar kort en beslissingen, wetten, regels en heersers wisselen elkaar in hoog tempo op. Voor elven betekent dit vaak verwarring, daar in hun beleving de heerser van twintig jaar geleden dezelfde zou moeten zijn als vandaag de dag. Door hun lange leven ervaren elven het verloop van tijd anders. Fysiek veranderen elven maar weinig, waardoor er ook moeite ontstaat bij het herkennen van mensen. De snel-levers lijken al genoeg op elkaar, maar veranderen ook nog eens naarmate de jaren verstrijken.
Voor een elf is tijd vloeibaar: een vriend van vijftig jaar geleden wordt onthaald alsof het gisteren was.
Beleving van werkelijkheid
Elven ervaren de wereld veel intenser dan mensen. Elvenzintuigen zijn veel gevoeliger dan die van andere rassen. Daarnaast beleven elven emoties ontzettend heftig en hiermee om leren gaan is voor elvenkinderen moeilijk. Sommige elven leren hun emoties beheersen door middel van meditatie of training in logica en onderdrukking. Anderen kiezen ervoor om hun heftige emoties en zintuigen te omarmen, wat hen vaak verschoppelingen maakt.
Pad naar volwassenheid
Elven hebben een lange kindertijd, die niet zoals bij mensen of halflingen gekenmerkt wordt door alleen groei. Een elvenkind is vaak na dertig jaar volgroeid, maar zeker niet haar kindertijd ontgroeid. Voor elven is volwassen worden een geestelijke vorming. De overgang van kind naar volwassene wordt gekenmerkt door een bepaalde insteek in het leven. Elvenkinderen beleven de wereld heel intens en worden gekenmerkt door hyperfocus in interesses, denkbeeldige fantasiefiguren en een vluchtige aandachtsspanne waar het anderen betreft. Ze zijn vaak aangetrokken tot dieren, kleurige planten, vormen en andere natuurverschijnselen. Elvenouders begeleiden hun kind vaak tientallen jaren, tot het de geestelijke volwassenheid heeft om op eigen kracht met anderen om te gaan en zelfstandig te overleven. De typische leeftijd waarop een elf ‘volwassen’ is ligt rond de zestig tot tachtig jaar oud. Hierna duurt het nog zeker vijftig jaar voordat een elfling echt erkend wordt door andere volwassen elven. Hoe ouder elven worden, hoe groter de drang om bij andere elven in de buurt te wonen wordt.
De Dood
Elven bereiken een enorm hoge leeftijd en in de ogen van mensen en halflingen lijken zij haast onsterfelijk. Echt oude elven worden maar zelden waargenomen, daar elven eigenlijk geen uiterlijk vertoon van ouderdom hebben. Oude elven verschillen echter radicaal in hun gedrag. Een oude elf wordt honkvast en is juist graag in een groep, waarbij leiding en raad gegeven wordt. Deze ouderen zijn erg zeldzaam, veel elven sterven voortijdig aan ziekte, geweld of ongelukken. Wanneer een oudere elf op sterven ligt, gebeurd er iets vreemds: andere elven geven aan het sterven te kunnen voelen. Andere elven komen vaak naar de stervende oudere toe om deze bij te staan op het sterfbed en een laatste boodschap over te nemen.
Magie
Elven hebben een bijzondere, natuurlijke aanleg voor magie. Inherente magische vermogens komen veel vaker voor bij elven dan bij andere rassen. Ook ontwikkeling van magische vaardigheden is voor een elf vele malen makkelijker dan voor bijvoorbeeld een mens. Veel elven hebben zelfs een soort verslaving aan magie en voelen zich lusteloos wanneer zij geen kracht meer over hebben. Veranderingen in de aethyr worden vaak door elven instinctief opgepikt.
