"ການມີວິຊາການຄວາມຮູ້ຫຼືວິທະຍາສາດແຕ່ພຽງຢ່າງດຽວ ໂດຍທີ່ບໍ່ມີສິນລະປະຫຼືປະສົບການແລະຄວາມຊຳນານໃນການປັບໃຊ້ໃຫ້ກົງກັບບັນຫາແລະເພື່ອໃຫ້ເກີດປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດແລ້ວ ຍ່ອມຈະບໍ່ເກີດປະໂຫຍດອັນໃດໄດ້" ກົງກັນຂ້າມຖ້າຫາກວ່າ: "ການທີ່ທ່ານມີແຕ່ປະສົບການແລະຄວາມຊຳນານຫຼືອາໄສແຕ່ສິນລະປະແລະຄວາມນຶກຄິດເທົ່ານັ້ນ ໂດຍທີ່ບໍ່ໄດ້ມີຄວາມຮູ້ທາງດ້ານວິຊາການທີ່ເປັນວິທະຍາສາດຄວບຄູ່ກັນໄປແລ້ວ ກໍ່ຍ່ອມທີ່ຈະຕ້ອງຫຼ້າຊ້າແລະຢຸດຢູ່ກັບທີ່ ແລະ ເທົ່າກັບບໍ່ມີການຖ່າຍທອດນຳເອົາຄວາມຮູ້ທີ່ຄວນເປັນຂໍ້ສະຫຼຸບແລ້ວມາໃຊ້ປະໂຫຍດເພື່ອຄວາມກ້າວໜ້າໃນຂັ້ນຖັດໄປ"

ການບໍລິຫານທີ່ມີປະສິດຕິພາບຈະເປັນແບບ: "ການຈັດການຕາມສະພາບທີ່ເປັນຈິ່ງ (Reality-centered management)" ຄືຕ້ອງມີຄວາມຮູ້ທີ່ກວ້າງຂື້ນ ແລະ ເຂົ້າໃຈວິຊາການລຶກຫຼາຍກວ່າໃນອາດີດ ທີ່ຕ້ອງຮັບມືກັບຄວາມຊັບຊ້ອນຂອງອົງກອນໃນອານາຄົດ ແລະ ຄວາມສັບສົນຂອງສັງຄົມ ຈຶ່ງຈຳເປັນຕ້ອງມີຄວາມຮູ້ທັງທີ່ເປັນເຕັກນິກ ເສດຖະກິດ ແລະ ພຶດຕິກຳສາດຕະຫຼອດເຖິງຄວາມເຂົ້າໃຈທີີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບເລື່ອງປະລິມານ ຕະຫຼອດຈົນວິທະຍາການທາງດ້ານຄອມພິວເຕີສະໄໝໃໝ່ (Big Data, Artificial Intelligence, Data Analyst...)  ແລະ ທັງນີ້ຈະຕ້ອງເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບເລື່ອງຂອງ "ຄົນ" ທີ່ສຳຄັນຕ້ອງສາມາດປະເມີນສະຖານະການ ແລະ ສາມາດຕັດສິນໃຈຢ່າງຮອບຄອບ ເໝາະສົມທີ່ສຸດສຳຫຼັບຜົນທຸກຢ່າງທີ່ຈະເກີດຂື້ນນຳ