เป็นการละเล่นพื้นเมืองของชาวกาญจนบุรีมาแต่บรรพกาลราวๆ 500 ปีเศษมาแล้ว จะเล่นกันในเทศกาลตรุษสงกรานต์ ปีใหม่ เป็นต้น วิธีการเล่นคือ ฝ่ายชายฝ่ายหญิงยืนล้อมวงกัน มีการร้องนำ ร้องแก้ และลูกคู่ ร้องรับพร้อมปรบมือเป็นจังหวะ
https://www.trueplookpanya.com/learning/detail/389
การละเล่นเป่ากบ
การละเล่นเป่ากบเป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยชนิดหนึ่ง เล่นโดยใช้ยางวงเป่าให้เคลื่อนที่ไปบนพื้นที่เรียบ เช่น พื้นปูน หรือพื้นโต๊ะ เพื่อให้ยางวงของผู้เล่นฝ่ายหนึ่งไปทับยางวงของผู้เล่นอีกฝ่ายหนึ่ง. การเล่นชนิดนี้เป็นที่นิยมในหมู่เด็กชายและเด็กหญิง โดยใช้ทักษะการกะระยะและการเป่าลม
https://thaiskits.blogspot.com/2013/06/blog-post_6840.html
การละเล่น "จ้ำจี้" เป็นเกมเด็กเล่นแบบดั้งเดิมของไทย โดยผู้เล่นจะนั่งล้อมวงกันและวางมือลงบนพื้น ผู้เล่นคนหนึ่งจะร้องเพลง "จ้ำจี้มะเขือเปราะ" แล้วใช้นิ้วชี้จิ้มไปตามมือของผู้เล่นคนอื่น ๆ ตามจังหวะเพลง เมื่อร้องเพลงจบ นิ้วที่ถูกจิ้มจะต้องยกมือขึ้น และผู้เล่นที่เหลือมือคนสุดท้ายจะเป็นผู้ชนะ.
https://www.thairath.co.th/news/politic/157210
การละเล่นซ่อนเเอบ
การละเล่น "ซ่อนแอบ" หรือ "ซ่อนหา" เป็นเกมที่เด็กๆ คุ้นเคยกันดี เป็นการเล่นที่ผู้เล่นหนึ่งคนเป็น "ผู้หา" และที่เหลือเป็น "ผู้ซ่อน" ผู้หาจะต้องปิดตาแล้วนับเลข ส่วนผู้ซ่อนจะไปหาที่ซ่อน เมื่อผู้หาหาเจอแล้วก็จะเรียกชื่อคนที่เจอ หรือ "โป้ง" คนที่เจอ คนที่ถูกโป้งก็จะกลายเป็นผู้หาคนต่อไป
https://en.wikipedia.org/wiki/Hide-and-seek
การเล่นว่าวนั้น มีเทคนิควิธีที่น่าสนใจมาก ถ้าเล่นคนเดียวก็ต้องดูทิศทางลมให้ดี หากมีลมสามารถส่งว่าวด้วยตัวเองได้ แต่ถ้าไม่มีลมก็ต้องวิ่งให้เร็ว ว่าวจึงจะลอยขึ้นได้ ถ้ามีคู่เล่น ผู้ที่ส่งว่าวต้องตั้งหัวว่าวขึ้นให้สูงเพื่อรอลมส่ง เมื่อได้จังหวะ ผู้ที่ชักสายป่านหรือผู้วิ่งว่าวต้องวิ่งพร้อมทั้งชักว่าวและผ่อนสายป่านไปด้วย
https://thaisports.org/?page_id=520
การเล่นหมากเก็บเป็นการละเล่นของไทยที่ใช้ก้อนหินกลม ๆ 5 ก้อนเป็นอุปกรณ์ ผู้เล่นจะเสี่ยงทายเพื่อหาผู้เล่นคนแรก โดยการโยนหินขึ้นแล้วรับด้วยหลังมือ ผู้ที่รับหินได้มากที่สุดจะเป็นผู้เล่นก่อน จากนั้นจะเริ่มเล่นหมากเก็บ โดยมีหลายรูปแบบ เช่น การเก็บหินทีละก้อน การเก็บหินทีละสองก้อน หรือการเก็บหินเป็นรูปต่างๆ
https://traditional-objects.sac.or.th/th/equipment-detail.php?ob_id=469
การเล่นตี่จับเป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยที่สนุกและท้าทาย โดยแบ่งผู้เล่นออกเป็น 2 ฝ่าย มีเส้นแบ่งเขตแดนตรงกลาง ฝ่ายหนึ่งเป็นฝ่ายรุก อีกฝ่ายเป็นฝ่ายรับ ฝ่ายรุกจะวิ่งข้ามแดนไปแตะตัวฝ่ายรับ พร้อมกับร้อง "ตี่" ไม่ให้ขาดเสียง หากฝ่ายรุกสามารถกลับมายังแดนตนเองได้โดยไม่ถูกจับหรือเสียงขาด ก็จะทำให้ฝ่ายรับคนนั้นเป็นเชลย ถ้าฝ่ายรุกหมดลมหายใจหรือถูกจับ ก็จะกลายเป็นเชลยของฝ่ายรับ
https://www.culture.go.th/ewtadmin/ewt/culture_th/ewt_news.php?nid=5055&filename=index
การเล่นมอญซ่อนผ้าเป็นการละเล่นไทยชนิดหนึ่งที่เล่นกันทั่วไป โดยมีผู้เล่นตั้งแต่ 10 คนขึ้นไป นั่งล้อมวงกัน โดยมีผู้เล่นคนหนึ่งถือผ้า (หรือตุ๊กตาผ้า) เดินวนรอบวง ผู้เล่นที่นั่งจะร้องเพลง "มอญซ่อนผ้า ตุ๊กตาอยู่ข้างหลัง ไว้โน่นไว้นี่ ฉันจะตีก้นเธอ" ในขณะที่ผู้ถือผ้าเดินซ่อนผ้าไว้ข้างหลังใครคนหนึ่ง เมื่อเพลงจบ ผู้ที่ถูกซ่อนผ้าจะต้องหยิบผ้าขึ้นมาไล่ตีผู้ที่ถือผ้า ผู้ถือผ้าต้องรีบวิ่งหนีไปนั่งแทนที่ผู้ถูกซ่อนผ้า หากผู้ถือผ้าวิ่งไม่ทัน ผู้ที่ถูกซ่อนผ้าจะกลายเป็นผู้ถือผ้าคนใหม่
https://www.silpa-mag.com/culture/article_10230
การละเล่นรีรีข้าวสาร
จำนวนผู้เล่น : ไม่จำกัดจำนวน วิธีการเล่น ผู้เล่น ๒ คน ยืนเอามือประสานกันเหนือศีรษะ เป็นประตูโค้ง ผู้เล่นคนอื่น เกาะเอวหรือเกาะไหล่ต่อ ๆ กัน ลอดใต้ประตูไปเรื่อย ๆ จากนั้นผู้เล่น ร้องเพลงประกอบ เมื่อเพลงจบ ผู้ที่เป็นประตูจะกระตุกแขน ลงมากั้น หากใครถูกประตูกั้นไว้จะถูกคัดออกจากการละเล่น
https://thaiskits.blogspot.com/2013/06/blog-post_8541.html
การละเล่นเพลงเรือ
เป็นเพลงพื้นบ้านของไทยชนิดหนึ่ง ที่มีการขับร้องและเล่นเพลงระหว่างล่องเรือ มักจะเล่นในฤดูน้ำหลาก โดยเฉพาะในจังหวัดภาคกลาง เช่น อยุธยา อ่างทอง สิงห์บุรี สุพรรณบุรี และลพบุรี มักเล่นในงานบุญต่างๆ เช่น งานทอดกฐิน ทอดผ้าป่า หรืองานนมัสการพระ
https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B8%AD
การละเล่นไม้หึ่ง
เป็นการละเล่นพื้นเมืองของไทยอย่างหนึ่ง เล่นได้ทั้งเด็กชายและเด็กหญิง โดยใช้ไม้ 2 ชิ้น คือ ไม้แม่หึ่ง (ไม้สำหรับงัด) และไม้ลูกหึ่ง (ไม้ที่ถูกงัด) ผู้เล่นจะแบ่งเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งขุดหลุมเล็กๆ และใช้ไม้แม่หึ่งงัดไม้ลูกหึ่งให้ลอยไปไกลที่สุด อีกฝ่ายหนึ่งต้องพยายามรับลูกหึ่ง หรือตีลูกหึ่งกลับ หากรับไม่ได้หรือตีไม่โดน จะต้องวิ่งกลับมายังหลุมพร้อมกับทำเสียง "หึ่ง
https://traditional-objects.sac.or.th/th/equipment-detail.php?ob_id=494
การละเล่นเตยหรือหลิ่น
เป็นการละเล่นพื้นบ้านของภาคเหนือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในจังหวัดตาก. การเล่นนี้จะเล่นกันในสนามที่กว้างและโล่ง โดยแบ่งผู้เล่นออกเป็นสองทีม
https://aern2016.wordpress.com/%E0%B9%80%E0%B8%95%E0%B8%A2%E0%B8%AB%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%99/
การเล่นวิ่งเปี้ยว เป็นการวิ่งไล่กัน โดยมีจุดมุ่งหมายที่จะวิ่งไล่อีกฝ่ายให้ทันผู้เล่นของฝ่ายตรงข้าม ฝ่ายใดวิ่งไล่ทันฝ่ายตรงข้ามได้ ให้ใช้ผ้าตีหรือแตะถูกตัวผู้เล่นอีกฝ่าย ฝ่ายที่ถูกตีจะเป็นฝ่ายแพ้
https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B8%B5%E0%B9%89%E0%B8%A2%E0%B8%A7
การละเล่นหม้อข้าวหม้อเเกง
เป็นการละเล่นพื้นบ้านที่เด็กๆ สมมติเป็นผู้ใหญ่ทำกิจกรรมต่างๆ ในครัว โดยใช้เครื่องใช้ในครัวแบบจำลองหรือวัสดุธรรมชาติมาแทน
https://traditional-objects.sac.or.th/th/equipment-detail.php?ob_id=416
การแข่งขันเรือบก เป็นกีฬาพื้นบ้านที่มีการเล่นสืบทอดกันมาแต่โบราณ โดยมีต้นกำเนิดจากการแข่งขันเรือพายในน้ำ ซึ่งต่อมาได้ปรับเปลี่ยนรูปแบบมาเป็นการแข่งขันบนบกแทน
http://www.m-culture.in.th/album/view/177999/