Raróg

Raróg w mitologii Słowian był demonem symbolizującym ogień. Miał postać ptaka o wyglądzie drapieżnika, którego imię nosił. Wyznawcy wierzyli, że wykluwa się ze złotego jaja. Złoto cenione było, od kiedy ludzie nauczyli się jego obróbki. Wartość takiego jaja mogła być większa niż gródek warowny z wyposażeniem i załoga złożona z niewolnych robów. Kto by nie chciał zobaczyć jaja raroga. Choćby przez chwilę. Popatrzeć z daleka jak małe pisklę rozbija złotą skorupę i wychodzi nieporadne na świat. A może nie było takie nieporadne. Może radziło sobie od razu wyśmienicie. I to zobaczyć byłoby na wagę tego złota. Kto sprytniejszy i umiejący pofantazjować z samotnej wyprawy łowieckiej mógł przywieźć taka opowieść o zdarzeniach widzianych własnymi oczami. I bajać później przy ognisku, jak to było naprawdę. Jak ryzykował życie w pożarze podczas narodzin małego raroga.

Pole do użycia fantazji było wielkie. Widać to po mnogości wersji postaci raroga. Występował on jako przepiękny i wielobarwny paw bądź złoty kur niesłychanych rozmiarów. Wielcy śmiałkowie zaś widywali go pod postacią smoka zionącego ogniem. Poczwary tak wielkiej, jak okoliczne stare dęby poświęcone Perunowi. Któż mógł to zakwestionować. Byli też tacy, którzy doświadczyli spotkania z rarogiem pod postacią gorącego, wszystko suszącego wichru, który jak pożoga atomowa zmiatał wszystko z powierzchni ziemi.

Mit zmieniał się wraz z kolejnymi pokoleniami. Ognisto-złoty kur przeobraził się w ptaszka tak maleńkiego, żeby go ukryć, wystarczyła mała sakiewka. Ptaszek był żywym talizmanem przynoszącym szczęście. Wcześniejsze wierzenia związane z rarogiem dawały taką możliwość komuś, kto zobaczył go przecinającego niebo świetlistą smugą.

Na co dzień bóstwo solarne Swaróg cieszyło się z towarzystwa Raroga. Był jego ulubieńcem i pupilem, a także formacją do zadań specjalnych.

W wielu wersjach mitu Raróg jest strażnikiem klucza do zaświatów. Strzeże go dzień i noc z poświęceniem i skutecznie.

Warto zauważyć, że demon i jego protektor noszą imiona o podobnym brzmieniu.

Etymologia słowa Raróg poprowadzi ciekawego faktów słuchacza po dalekim wschodzie i Europie albo szukać w dialekcie awestyjskim gdzie znajduje się najbardziej podobne słowo o znaczeniu pokrywającym się prawie w całości ze znaczeniem słowa Raróg. Oznacza ono cudownego nadprzyrodzonego sokoła. A starożytna łacina zachowała słowo rarum, które znaczy rzadkość.

Bardzo charakterystyczny jest fakt istnienia podobieństw w mitach wielu kultur z naszego kręgu kultury i o wiele dalszych. Najbardziej przystający jest mit o Feniksie. Ptaku, odradzającym się z popiołów. Feniks jak kometa nazwana imieniem jednego ze słynnych astrofizyków powraca jak bumerang. Odradza się regularnie po samozapłonie. Oczyszczający ogień daje mu nowe życie. Nie pierwszy raz tak przecież jest, że pożar otwiera nowe możliwości rozwoju dla życia. Wystarczy przytoczyć choćby olbrzymie Sekwoje z kontynentu Ameryki Północnej, które prowokują pożary lasów, by zniszczyć konkurencję i dać możliwość otwarciu szyszek, które mogą wypuścić nasiona tylko pod wpływem wysokiej temperatury.

Źródło: https://blog.slowianskibestiariusz.pl/bestiariusz/demony-powietrzne/rarog/