De Heilige Nachtentijd is één van de meest mystieke periodes in het jaar. Tijdens de 12 nachten tussen Kerstavond (24 december) en Driekoningen (6 januari) is de sluier tussen hemel en aarde volgens oude natuurvolkeren flinterdun.

De precieze geboortedag van Jezus is niet bekend. In het Westen is het feest van Kerstmis op 25 december geplaatst. Dat gebeurde met opzet, ter kerstening van het heidense feest van de winterzonnewende.

Winterzonnewende: Het licht van de zon was en is in veel natuurgodsdiensten synoniem met Leven. De winterzonnewende, 25-26 december, is het moment dat de zon weer in kracht toeneemt: in de natuurgodsdiensten reden om het Nieuwe Leven te vieren. De winterzonnewende heette in het Romeinse Rijk de 'dies natalis solis invincti': 'geboortedag van de onoverwinnelijke zon'. De dag stond in het Romeinse Rijk in het teken van Mithras, een zonnegod die uit een maagd geboren zou zijn.

Heiligen:

🟥 Heilige Stefanus, eerste martelaar

Daags na het hoogfeest van Christus’ geboorte gedenken wij de eerste christen die met zijn bloed voor Hem getuigd heeft: de apostel leerling Stefanus, een man vol geloof en heilige Geest, vol genade en kracht, machtig in woord en daad, gekozen tot helper van de apostelen in de diaconie, d.w.z. bij het dienstbetoon aan de armen. Zijn mondeling getuigenis is door Lucas opgetekend in de Handelingen van de Apostelen; Paulus is de eerste die hem de naam getuige (Marty, waarvan martelaar is afgeleid) geeft, wanneer hij, na zijn bekering, voor Gods aanschijn verklaart: Toen het bloed van uw getuige Stefanus vergoten werd, stond ik er ook bij en stemde er mee in.