Grammatica

Latino Moderno est structurato per essere plus simplice possibile ad totes locutores de linguas neolatinas et non (gratie ad magna influentia de terminologia latina in major parte de idiomas de mundo). Grammatica de L.M. est simile ad modernas linguas, cum + conservatione morphologica.

Alphabeto

Alphabeto de Latino Moderno est identico ad Latino contemporaneo, composto de 26 litteras:

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z

a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z

Presentia de litteras non directamente presentes in alphabeto classico ( J, U et W ) permitten adoptione (et adaptamento) de novos lemmas omne volta que lo vocabulario pote essere ampliato. Absentia de diacriticos aut alteros signos rende lectura et scriptura plus rapidas et simplices.

Alicunos detalios, quomo diphthongos AU: /ɐʊ̯/; AE: /ɐɛ̯/ aut /ɐɪ̯/; OE: /ɔɛ̯/ aut /ɔɪ̯/; EU: /ɛʊ̯/ poten essere substituitos graphicamente cum illoro variantes modernas ad sola vocale (e.g. ae = e).

Pronuntia

Pronuntia(tione) regulare de Latino Moderno seque evolutione occursa cum alteras formas vulgares. Isto permitte ad locutores neolatinos & non de pronuntiare ipsa cum plus facilitate.

A

/a/, /aː/

B

/b/

C

/k/, /ʧ/

D

/d/

E

/e/, /ε/, /eː/, /εː/

F

/f/

G

/g/, /ʤ/

H

muta

I

/i/, /iː/, /j/

J

/i/, /iː/, /j/

K

/k/

L

/l/

M

/m/

N

/n/, [ɱ], [ŋ]

O

/o/, /ɔ/, /oː/, /ɔː/

P

/p/

Q

/kʷ/

R

/r/

S

/s/, /z/

T

/t/, /ts/

V

/u/, /uː/, /w/, /v/

X

/ks/

Y

/i/

Z

/ʣ/

AE

/eː/, /εː/

OE

/eː/, /εː/

AU

/aw/

CH

/k/

TH

/t/

PH

/f/

GN

/ɲ/

Generes & Numeros

In Latino Classico existen tre generes principales, et stipso in Latino Moderno. Presentia de neutro adiuta in rendere lingua plus inclusiva in omne circumstantia, in nomes singulares et plurales:

masculino (in -o) | feminino (in -a) | neutro (in -e)

Per simplificare et advicinare Latino Moderno ad contemporanea morphosintaxi, totes plurales sun formatos adiungendo -s ad vocales finales:

homo | homos

domina | dominas

cane | canes

Per adjectivos, est possibile adoptare -s per plurale aut non, si non est strictemente necessario. Est una decisione personale, sed est importante que nome et adjectivo sun claramente distinctos.

Articulos

In Latino Classico, articulos non existen per presentia de casos grammaticales. Sed in Latino Moderno (sine casos) est possibile adoptare alicunos articulos determinativos et indeterminativos per potere augmentare possibilitates expressives (et precisione semantica) in sino ad lingua. Articulos sun divisos per tre generes in masculino, feminino et neutro (per inclusivitate). Uso de articulos determinativos in Latino Moderno est ad plena discretione de locutores aut de contextos:

Determinativos

lo | los

la | las

le | les

Indeterminativos

uno | unos

una | unas

un, une | unes

de | des

Syntaxi

Latino Moderno seque tipo SVO (Subjecto-Verbo-Objecto) et est una lingua flessiva cum ordine semilibero. Morphosyntaxi est simile ad illa de alteras linguas modernas, quomo neolatinas. Structura de phrase SVO permitte claritate expressiva et simplicitate in sua formatione.

ego sum cum te

(lo) mundo est grande

una auto est in strata

(lo) sole est alto in (lo) celo

catto est supra (lo) tabulo

ista est fine de mundo!

(ego) rememoro quando ero juveno, silvatico et libero

est possibile comprehendere sine studere? — sic, est possibile

(ego) non sum persona simplice, sed volo vivere in pace

non est prima volta que tu vides uno Hobbit

tu es (la) persona plus importante in tota mea vita

situatione est grave, sed non impossibile de resolvere

aerodynamica de un aeroplano est questione de physica

in un universo parallelo, ego sum caballo de Napoleone

(ego) non volo remanere solo per resto de mea vita

mathematica est semper materia plus odiata ad schola

non cognosco isto termine, sed volo cognoscere suo significato

senso de vita est creare senso per tua vita

meo aeroscapho est pleno de anguillas!

caso non existe? — caso existe, et nos sum demonstratione!

essere aut non essere, isto est dilemma / questione

coronavirus est magno problema per humanitate integra

forse tu seras presidente, sed cognosces bene de male

nigres vites contan

Pronomes

Pronomes (aut pronomines) in Latino Moderno sun:

Singulares

ego | tu | illo/a/e | ipso/a/e

Plurales

nos | vos | illos/as/es | ipsos/as/es

Demonstrativos

isto/a/e | esto/a/e | ello/a/e

Indefinitos

nemo | alicuno/a/e | qualunque

Verbos

Latino Moderno seque uno processo de simplificatione per suas conjugationes, multo simile ad illo de modernas linguas neolatinas. Flexiones finales permitten uso claro hanque sine pronomes, sed est possibile non usare illes per questione de simplificatione. Flexiones sun utiles in situationes quomo non repetitione de pronomes et pro majore precisione durante discursos.

In generale, secundes persones singulares et plurales terminan in -s, prima persona plurale in -m et tertia persona plurale in -n (isto permitte de recognoscere immediate numero de personas).

— Verbo Essere —

Infinito

essere | essere stato/a/e

Presente

ego sum | tu es | illo est | nos sum | vos es | illos sun

Imperfecto

ego ero | tu eras | illo era | nos eram | vos eras | illos eran

Futuro

ego sero | tu seras | illo sera | nos seram | vos seras | illos seran

Perfecto

ego fui | tu fuis | illo fu | nos fuim | vos fuis | illos fuin

— Verbo Habere —

Infinito

habere | habere habuto/a/e

Presente

ego habeo | tu habes | illo habe | nos habem | vos habes | illos haben

Imperfecto

ego habebo | tu habebas | illo habeba | nos habebam | vos habebas | illos habeban

Futuro

ego habero | tu haberas | illo habera | nos haberam | vos haberas | illos haberan

Perfecto

ego habui | tu habuis | illo habue | nos habuem | vos habues | illos habuen