ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ - ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ
Είναι τα Μαθηματικά θέμα γλώσσας;
Ιωάννης Παπαδόπουλος, Καθηγητής Διδακτικής Μαθηματικών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Περίληψη
Μια από τις δεξιότητες που χαρακτηρίζουν τη μαθηματική γνώση είναι η δεξιότητα στην επικοινωνία (ή καλύτερα στην επικοινωνία με ακρίβεια) η οποία περιλαμβάνει την ικανότητα να ερμηνεύεις και να κατανοείς μαθηματικά κείμενα. Στο πρώτο μέρος της εισήγησης παρουσιάζεται το πως αυτή η δεξιότητα σχετίζεται με την εννοιολογική κατανόηση και άρα με την εμφάνιση αναγνωστικών λαθών, λανθασμένης κατανόησης και κωδικοποίησης, παρανοήσεων. Το δεύτερο μέρος προσεγγίζει τη σχέση γλώσσας και Μαθηματικών μέσα από την ιδέα ότι η ανάγνωση ενός μαθηματικού κειμένου αποτελεί επί της ουσίας δραστηριότητα επίλυσης προβλήματος. Στην περίπτωση αυτή το πιο κατάλληλο είδος κειμένου είναι η μαθηματική απόδειξη (στην περίπτωσή μας το θεώρημα της μαθηματικής επαγωγής). Η προσπάθεια μαθητών Λυκείου να κατανοήσουν το μαθηματικό περιεχόμενο του κειμένου κατέστη επί της ουσίας γι αυτούς ένα πρόβλημα που απαιτούσε τη λύση του. Στην προσπάθεια να λύσουν το πρόβλημα ήταν εφικτό να εντοπιστούν και τα τέσσερα βήματα επίλυσης του Polya με κυρίαρχο το πρώτο της κατανόησης του προβλήματος.
Οι "γλώσσες" των Μαθηματικών: Διδακτικές εφαρμογές.
Μαρία Μητσιάκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Μέλος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής
Ελευθερία Ζάγκα, Δρ. Φιλολογίας, Σύμβουλος Εκπαίδευσης Φιλολόγων Ανατολικής Θεσσαλονίκης
Περίληψη
Η μαθηματική εκπαίδευση συνιστά μια κατεξοχήν γλωσσική δραστηριότητα, όπου η φυσική γλώσσα και η συμβολική γλώσσα των μαθηματικών αλληλεπιδρούν και συνδιαμορφώνουν τη μαθησιακή εμπειρία. Οι μαθητές και οι μαθήτριες καλούνται όχι μόνο να κατανοήσουν τα αφηρημένα μαθηματικά σύμβολα, αλλά και να τα ερμηνεύσουν, να τα εκφράσουν και να τα εντάξουν σε πλαίσια λόγου που δομούνται μέσα από τη φυσική γλώσσα. Στο πλαίσιο αυτό, η γλωσσική διάσταση της διδασκαλίας των μαθηματικών αναδεικνύεται ως κρίσιμη: η διατύπωση ορισμών, η ερμηνεία προβλημάτων, η λεκτική απόδοση των συμβόλων, η κατανόηση εννοιών, η παραγωγή επιχειρημάτων και η αιτιολόγηση λύσεων προϋποθέτουν τη γόνιμη συνύπαρξη και διαμεσολάβηση των δύο γλωσσών.
Με αφετηρία το παραπάνω πλαίσιο, η εισήγηση εστιάζει σε θεωρητικές προσεγγίσεις και διδακτικές εφαρμογές που αναδεικνύουν τη δυναμική σχέση ανάμεσα στη μαθηματική και τη φυσική γλώσσα, με στόχο να καταδειχθεί πώς η συνειδητή αξιοποίησή τους μπορεί να ενισχύσει την κατανόηση εννοιών, να βελτιώσει τις επικοινωνιακές και γλωσσικές δεξιότητες των μαθητών και των μαθητριών και να καλλιεργήσει βαθύτερες μορφές μαθηματικού γραμματισμού. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε παραδείγματα διδακτικών πρακτικών όπου η εναλλαγή και η μετάβαση ανάμεσα σε διαφορετικές μορφές λόγου λειτουργούν ως εργαλεία νοηματοδότησης και ανάπτυξης της μαθηματικής σκέψης, αλλά και βελτίωσης των γνωστικών αλλά και των γλωσσικών ακαδημαϊκών δεξιοτήτων των μαθητών και των μαθητριών.
Από τα μαθηματικά προς τις άλλες επιστήμες: το διαχρονικό ταξίδι των μαθηματικών όρων στην ελληνική γλώσσα
Ασημάκης Φλιάτουρας, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Άννα Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Ομότιμη Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Περίληψη
Οι μαθηματικοί όροι είναι συχνά διεπιστημονικοί. Παράλληλα, είναι σύνηθες το φαινόμενο του διατομεακού ή εσωτερικού ορολογικού δανεισμού επιστημονικών όρων από τη μαθηματική επιστήμη προς άλλες θετικές αλλά και ανθρωπιστικές επιστήμες, λ.χ. αστρονομία, φυσική, φιλολογία/γλωσσολογία, βοτανολογία, ιατρική, συχνά μέσω γνωσιακών/σημασιολογικών μηχανισμών, με βάση τις επιστημολογικές ανάγκες της (κατα)μέτρησης, της ταξινόμησης κτλ. Αυτό αποδεικνύεται με έρευνα στα διαχρονικά σώματα σε λέξεις, όπως όγκος και πλευρά στην ιατρική/ανατομία, αναλογία στη φιλοσοφία/γλωσσολογία και τη βοτανολογία κτλ. Ο δανεισμός αυτός συμβαίνει συχνά στη διαχρονία της ελληνικής γλώσσας και όχι ως σημασιολογικός δανεισμός από ξένη γλώσσα, όπως συνήθως παρουσιάζεται στις ετυμολογίες των λεξικών.
Η Γλωσσική διάσταση στη Μαθηματική κατανόηση
Σωτήρης Μαρκάδας, Δρ. Παιδαγωγικής, Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κιλκίς
Περίληψη
Η διδασκαλία των Μαθηματικών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση αναδεικνύει τον θεμελιώδη ρόλο της γλώσσας και της επικοινωνίας στη μαθησιακή διαδικασία. Οι μικροί μαθητές/τριες από την καθημερινή γλώσσα και τις απλές προφορικές εξηγήσεις εισέρχονται σε πιο ακαδημαϊκές μορφές λόγου και σε μαθηματικές πρακτικές που περιλαμβάνουν αιτιολόγηση, επιχειρηματολογία και χρήση συμβολισμών . Το εξειδικευμένο λεξιλόγιο και οι συμβολισμοί προκαλούν δυσκολίες σε πολλούς μαθητές/τριες. Η συζήτηση στην τάξη και η ποιότητα των ερωτήσεων του/της εκπαιδευτικού αποτελούν βασικούς παράγοντες για την κατανόηση εννοιών όπως τα κλάσματα, η ισότητα, τα γεωμετρικά σχήματα, κ.ά. Η πολυτροπικότητα παίζει κρίσιμο ρόλο, καθώς οι μικροί μαθητές/τριες εκφράζονται όχι μόνο μέσω λέξεων αλλά και με χειρονομίες, αντικείμενα ή γραφικές αναπαραστάσεις, τα οποία λειτουργούν ως «γλωσσικά εργαλεία» που γεφυρώνουν το συγκεκριμένο με το αφηρημένο. Η επιτυχής μαθηματική μάθηση προϋποθέτει όχι μόνο την κατανόηση συμβόλων και πράξεων αλλά και την ένταξη των μαθητών σε πρακτικές λόγου που καλλιεργούν συνεργασία, ενεργό συμμετοχή και κριτική σκέψη. Έτσι, η γλώσσα δεν αποτελεί δευτερεύουσα διάσταση, αλλά τον κατεξοχήν μηχανισμό μέσω του οποίου οι μαθητές μαθαίνουν να «σκέφτονται μαθηματικά».
Μαθηματικός λόγος και Γλώσσα: προτάσεις για τη συμπερίληψη της κατανόησης κειμένου στη διδασκαλία των Μαθηματικών
Κοσμάς Τουλούμης, Δρ. Αρχαιολογίας, Σύμβουλος Εκπαίδευσης Φιλολόγων Κιλκίς
Περίληψη
Η εστίαση στην κειμενική ανάλυση και ερμηνεία μαθηματικών κειμένων, μπορεί να λειτουργήσει ως γέφυρα ανάμεσα στη γλωσσική κατανόηση και τη μαθηματική σκέψη αναδεικνύοντας, παράλληλα, τη σημασία της διεπιστημονικής συνεργασίας για την καλλιέργεια ουσιαστικής μάθησης και κριτικού γραμματισμού. Οι τυπικές μαθηματικές ασκήσεις μπορεί να αντιμετωπιστούν και ως κειμενικά είδη. Είναι δυνατό να αποκωδικοποιηθούν και γλωσσικά με το να προσεγγίζονται η μορφή, η δομή και το ειδικό λεξιλόγιο τους, να διαχωρίζονται τα δεδομένα από τα ζητούμενα, καθώς και να συνειδητοποιείται πως η επίλυση τους περιλαμβάνει την αναγνώριση και τη γλωσσική διατύπωση ακολουθίας λογικών βημάτων. Η παρούσα ανακοίνωση, αφορμάται από μια απόπειρα ανίχνευσης και διδασκαλίας, πριν από κάποια χρόνια, της κειμενικής κατανόησης, ως προς τα σχολικά γνωστικά αντικείμενα, στο Πειραματικό Γυμνάσιο του ΠΑΜΑΚ. Εστιάζει σε συγκεκριμένα παραδείγματα γλωσσικής προσπέλασης και κατανόησης μαθηματικών κειμένων από τα σχολικά εγχειρίδια, λαμβάνοντας υπόψη και τις γνωστικές ταυτότητες, ως προς τη Γλώσσα, των μαθητών και μαθητριών.
Εννοιολογικές και διαδικαστικές όψεις της κατανόησης των μαθηματικών κειμένων
Γιάννης Θωμαΐδης, Δρ. Μαθηματικών, τ. Σχολικός Σύμβουλος
Περίληψη
Στην εισήγηση θα προσεγγίσουμε το ζήτημα της κατανόησης των μαθηματικών κειμένων με αφετηρία δύο βασικές αρχές των νέων προγραμμάτων σπουδών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που αναφέρονται σε διδακτικές και μαθησιακές δραστηριότητες υψηλού επιπέδου. Για το σκοπό αυτό θα αξιοποιήσουμε μια κλασική θεωρητική έννοια της διδακτικής των Μαθηματικών, τη διάκριση μεταξύ εννοιολογικής και διαδικαστικής κατανόησης. Θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε τη σχέση αυτής της διάκρισης με το ζήτημα της κατανόησης των μαθηματικών κειμένων, χρησιμοποιώντας εμπειρικά δεδομένα από έρευνες της διδακτικής και από την αξιολόγηση των γραπτών των πανελλαδικών εξετάσεων στα βαθμολογικά κέντρα.
Δυο παραγνωρισμένες δεξιότητες: κατανόηση και παραγωγή μαθηματικού κειμένου
Τεύκρος Μιχαηλίδης, Δρ. Μαθηματικών, Συγγραφέας, Ομάδα Θαλής+Φίλοι
Πολυξένη Τσίτσα, Μαθηματικός, 9ο Γυμνάσιο Αχαρνών, Συντονίστρια Λέσχης Ανάγνωσης "Μαθηματικά & Λογοτεχνία"
Περίληψη
Πρόσφατες έρευνες τείνουν να επιβεβαιώσουν την άποψη – την οποία συμμερίζονται αρκετοί εκπαιδευτικοί – ότι σημαντικό μέρος της δυσκολίας που συναντούν οι μαθητές στην επίλυση μαθηματικών προβλημάτων διατυπωμένων στην τρέχουσα γλώσσα, δεν οφείλονται σε θεμελιώδη, μαθηματικής φύσεως ελλείματα, αλλά στην αδυναμία κατανόησης του κειμένου που περιγράφει το πρόβλημα. Στην εργασία μας διατυπώνουμε μια πρόταση στρατηγικής για την διαχείριση του συγκεκριμένου θέματος. Η μέθοδος βασίζεται στην υπόθεση ότι οι δεξιότητες παραγωγής και κατανόησης μαθηματικού κειμένου αλληλοσυμπληρώνονται και ενισχύονται αμοιβαία. Από πρακτική άποψη, παρουσιάζονται ζεύγη συναφών προβλημάτων που δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερη μαθηματική δυσκολία. Στο ένα ζητείται από τον μαθητή να κατανοήσει τη διατύπωση και να προβεί στην επίλυση του προβλήματος, ενώ στο άλλο του παρουσιάζεται ένα ανάλογο πρόβλημα λυμένο και του ζητείται να περιγράψει λεκτικά τη λύση. Τα προβλήματα αναφέρονται στην ύλη του Γυμνασίου, πιστεύουμε όμως ότι ανάλογες στρατηγικές μπορούν να εφαρμοστούν τόσο στο Δημοτικό όσο και στο Λύκειο.
Τετραγωνίζειν ἐστί φιλοσοφεῖν: Μια διεπιστημονική διδακτική πρόταση για το Λύκειο
Ανδρέας Λύκος, Μαθηματικός MSc, Συγγραφέας, 3ο Πειραματικό ΓΕ.Λ. Κομοτηνής, Ομάδα Θαλής+Φίλοι
Παιδαράκη Κυριακίτσα, MSc Φιλόλογος, 1ο ΓΕ.Λ. Κομοτηνής
Περίληψη
«Τι σχέση μπορεί να έχει η ηθική φιλοσοφία με την γεωμετρία»; «Πώς ένα γεωμετρικό πρόβλημα σχετίζεται με την ηθική»; «Η μαθηματική και η γεωμετρική εξάσκηση θα χαρίσουν σε έναν μαθητή τη δεξιότητα να ανακαλύψει τον εαυτό του ενώπιον μιας δύσκολης απόφασης ή ενός κρίσιμου ηθικού διλήμματος»; Τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα προσπαθήσαμε να δώσουμε με ένα σενάριο μαθήματος βασισμένο στις αρχές της διεπιστημονικής διδασκαλίας που παραγματοποιήθηκε σε πραγματικές συνθήκες σε τμήμα της Β τάξης του 3ου Πειραματικού ΓΕ.Λ. Κομοτηνής. Ο μαθηματικός ξεκινά με τη διαδικασία επίλυσης του προβλήματος που είναι ο διπλασιασμός του εμβαδού του τετραγώνου. Παράλληλα, η φιλόλογος εντοπίζει τα βασικά στοιχεία της Σωκρατικής σκέψης και της σωκρατικής μεθόδου. Βασικό διδακτικό εργαλείο: ο πλατωνικός διάλογος “Μένων”, που ανήκει στα έργα της περιόδου κατά την οποία ο Πλάτωνας ιδρύει την Ακαδημία το 387π.Χ και έχει κεντρικό θέμα την πολιτική αρετή και αν αυτή μπορεί να διδαχθεί.
Η Γραμματική της Γεωμετρίας. Παρανοήσεις που (μας) διδάσκουν
Καλφοπούλου Κατερίνα, Μαθηματικός, Συγγραφέας, Εσπερινό Γυμνάσιο Αμπελοκήπων, Ομάδα Θαλής+Φίλοι
Περίληψη
Η εισήγηση επικεντρώνεται σε παρανοήσεις που εμφανίζονται κατά την ανάγνωση και κατανόηση εκφωνήσεων μαθηματικών ασκήσεων, ιδιαίτερα στη Γεωμετρία. Με αυθεντικά παραδείγματα από τη σχολική τάξη εξετάζονται περιπτώσεις στις οποίες η γλώσσα λειτουργεί όχι μόνο ως εργαλείο, αλλά και ως «παγίδα», αποκαλύπτοντας την πολυπλοκότητα της μαθηματικής κατανόησης. Οι παρανοήσεις αναλύονται όχι ως απλά λάθη, αλλά ως παραθυράκια προς τη μαθητική σκέψη: δείχνουν πώς η συντακτική δομή, η σημασιολογική αμφισημία ή η καθημερινή εμπειρία των μαθητών επηρεάζει την ανάγνωση και την ερμηνεία του μαθηματικού λόγου. Παράλληλα, αναδεικνύεται ο ρόλος της διδακτικής ευαισθησίας και της γλωσσικής συνειδητοποίησης του εκπαιδευτικού, ώστε οι παρανοήσεις να μετατραπούν σε αφορμές επανεξέτασης, διαλόγου και μάθησης. Η παρουσίαση επιχειρεί να ανοίξει έναν παιδαγωγικό διάλογο για το πώς διαβάζουμε, πώς ακούμε και —τελικά— πώς σκεφτόμαστε τη γλώσσα των Μαθηματικών στην τάξη.
Όψεις της Μαθηματικής Ορολογίας από μια ιστορική, ετυμολογική και διδακτική σκοπιά
Νίκος Καστάνης, Δρ. Μαθηματικών, πρ. μέλος ΔΕΠ, Τμήμα Μαθηματικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Νίκος Τερψιάδης, Μαθηματικός M.Ed., Πειραματικό Λύκειο Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Περίληψη
Πολλοί μαθηματικοί όροι είναι ακατανόητοι από τους μαθητές και γενικά από τους μη ειδήμονες. Δεν μπορούν να συσχετισθούν, καθόλου εύκολα, τα σημαίνοντα με τα σημαινόμενά τους, με μια διαισθητική και εμπειρική αντίληψη. Το γεγονός αυτό μπορεί να ωθήσει κάποιους ευαίσθητους εκπαιδευτικούς στο γνωστικό και γλωσσολογικό παρασκήνιο της γέννησης και της ανάπτυξης των μαθηματικών όρων, για να βοηθήσουν τη διδακτική τους εξοικείωση. Για τους εκπαιδευτικούς αυτούς, προκαλείται, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μια διείσδυση στο ιστορικό, επιστημολογικό και το ετυμολογικό υπόβαθρο του μαθηματικού λεξιλογίου, με σκοπό να εμπλουτίσουν τις μαθησιακές διαδικασίες των μαθητών τους, αλλά και να συνειδητοποιήσουν οι ίδιοι το γίγνεσθαι της μαθηματικής ορολογίας. Σε μια τέτοια διείσδυση αποσκοπεί αυτή η εισήγηση.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Ιωάννης Παπαδόπουλος, Καθηγητής Διδακτικής Μαθηματικών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ο Ιωάννης Παπαδόπουλος είναι καθηγητής της Διδακτικής Μαθηματικών στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. Προηγήθηκε πολύχρονη διδακτική εμπειρία του στη σχολική τάξη της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, που εξακολουθεί να απασχολεί μεγάλο μέρος της ερευνητικής του δραστηριότητας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν κυρίως σε τρεις περιοχές: (i) στην μαθηματική επίλυση και δημιουργία προβλήματος, (ii) στη διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο η χρήση ψηφιακών μέσων διευκολύνει τη διδασκαλία και τη μάθηση των Μαθηματικών, και (iii) σε όψεις της διαδικασίας μάθησης των Mαθηματικών εστιάζοντας σε δυσκολίες και εννοιολογήσεις των μαθητών. Συμμετείχε για πολλά χρόνια σε προγράμματα σχετικά με τη χρήση ψηφιακών μέσων τόσο στη διδασκαλία των Μαθηματικών όσο και στην ανάπτυξη δημιουργικής μαθηματικής σκέψης στους μαθητές. Υπήρξε κεντρικός ομιλητής σε διεθνή συνέδρια, καλεσμένος ομιλητής στο ICME15 και chair του γκρουπ Arithmetic, Numbers and Operations στις εργασίες του CERME14. Οι εργασίες του είναι δημοσιευμένες σε έγκριτα διεθνή περιοδικά του κλάδου όπως επίσης και σε πρακτικά εθνικών και διεθνών συνεδρίων της Διδακτικής των Μαθηματικών.
Μαρία Μητσιάκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Μέλος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής
Η Μαρία Μητσιάκη είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης με γνωστικό αντικείμενο «Διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας». Σπούδασε ελληνική γλώσσα και φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) και έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στην εφαρμοσμένη γλωσσολογία (στην ελληνική ως μητρική αλλά και ως δεύτερη/ξένη γλώσσα, Α.Π.Θ.). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη διδασκαλία της Ν.Ε. ως δεύτερης και ως πρώτης γλώσσας, τη συνδυαστική προσέγγιση γλώσσας και περιεχομένου (ακαδημαϊκοί γραμματισμοί), την παιδαγωγική λεξικογραφία, την ανάπτυξη αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών και τη γλωσσική αξιολόγηση.
Έχει διατελέσει διευθύντρια του Δ.Π.Μ.Σ. «Εξειδίκευση στις Τ.Π.Ε και Ειδική Αγωγή-Ψυχοπαιδαγωγική της Ένταξης». Από τον Αύγουστο του 2023 διατελεί μέλος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.). Από το στο 2024 συμμετέχει ως τακτικό μέλος στη Διοικούσα Επιτροπή Δημόσιων Ωνάσειων Σχολείων και Γενικό Συμβούλιο Βιβλιοθηκών Ελλάδος, ενώ ως αναπληρωματικό μέλος στην Διοικούσα Επιτροπή Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων. Υπήρξε Επιστημονική Υπεύθυνη σε εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ., Erasmus+ KA2) και συμμετέχει σε άλλα ερευνητικά έργα (συμμαχία EMERGE). Είναι συν-συγγραφέας στο βιβλίο 100 Βασικές Έννοιες για τη Γλωσσολογία και έχει συνεπιμεληθεί δύο συλλογικούς τόμους. Συνέγραψε το ενιαίο σχολικό Α.Π.Σ. για την Ελληνική ως Δεύτερη Γλώσσα στην Κύπρο (2020), που συντονίστηκε από το Π.Ι. Κύπρου, είναι συν-συγγραφέας του Α.Π.Σ. της Ελληνικής ως Γλώσσας Πολιτισμικής Κληρονομιάς στην Αμερική (2022), συμμετείχε στην εκπόνηση του Α.Π.Σ. της Νεοελληνικής Γλώσσας για το Γυμνάσιο (2011), είναι συγγραφέας τριών λεξικών και ακαδημαϊκή υπεύθυνη και συν-συγγραφέας των σχολικών βιβλίων «Ελληνικά στο Σχολείο: Επίπεδο Α2» και «Πάμε Ελληνικά» για την ελληνική ως δεύτερη γλώσσα Κύπρο.
Ελευθερία Ζάγκα, Δρ. Φιλολογίας, Σύμβουλος Εκπαίδευσης Φιλολόγων Ανατολικής Θεσσαλονίκης
Η Ελευθερία Ζάγκα είναι απόφοιτη του τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.), έχει μεταπτυχιακό και διδακτορικό από το ίδιο Πανεπιστήμιο στη διδασκαλίας της ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας και μεταπτυχιακό δίπλωμα από το Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Α.Π.Θ., στο πεδίο της ανάλυσης λόγου και εικόνας. Έχει κάνει εισηγήσεις στα μεταπτυχιακά προγράμματα Φιλολογίας και Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. και του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Θεσσαλίας. Είναι εξωτερική συνεργάτιδα του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας και διδάσκουσα στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Ε.Α.Π «Σύγχρονες τάσεις της γλωσσολογίας για εκπαιδευτικούς». Έχει πάρει μέρος ως εισηγήτρια σε πολλά ελληνικά και διεθνή συνέδρια και έχει εκδώσει δύο βιβλία για την ελληνική γλώσσα: για την ανάπτυξη ακαδημαϊκών δεξιοτήτων στη μητρική και τη δεύτερη γλώσσα, καθώς και για την αξιολόγηση του προφορικού λόγου. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη διδασκαλία της Νέας Ελληνικής ως μητρικής και ως δεύτερης γλώσσας, στη διεπίδραση επιστημονικού και γλωσσικού γραμματισμού και στην κριτική ανάλυση λόγου και εικόνας.
Ασημάκης Φλιάτουρας, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Ο Ασημάκης Φλιάτουρας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορικής Γλωσσολογίας στο Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δ.Π.Θ. Έχει εκπονήσει διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών με θέμα «Μορφολογική ανάλυση των εδαφωνυμίων του νομού Αχαΐας». Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 80 εργασίες σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Έχει συγγράψει ή επιμεληθεί 10 βιβλία (εγχειρίδια, μονογραφίες, συλλογικούς τόμους, πρακτικά συνεδρίων) μεταξύ των οποίων το βιβλίο «Γλωσσική αλλαγή» (σε συνεργασία με την Ε. Καραντζόλα) και τη μονογραφία «Η μορφολογική αλλαγή στην ελληνική γλώσσα» και έχει επιμεληθεί τον συλλογικό τόμο «Το λόγιο επίπεδο στη σύγχρονη νέα ελληνική» (σε συνεργασία με την Α. Αναστασιάδη-Συμεωνίδη). Ερευνά και διδάσκει ζητήματα διαχρονικής γλωσσολογίας και σχέσεις συγχρονίας και διαχρονίας με έμφαση στην ελληνική γλώσσα, μεταξύ των οποίων η διαχρονική μορφολογία, η ετυμολογία, η σχέση της ελληνικής με άλλες γλώσσες, η ονοματολογία και η ορολογία.
Άννα Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Ομότιμη Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Η Άννα Αναστασιάδη-Συμεωνίδη είναι ομότιμη καθηγήτρια Γλωσσολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δημοσίευσε μόνη ή σε συνεργασία 10 βιβλία, πάνω από 200 άρθρα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων και συλλογικούς τόμους και είχε την επιμέλεια 4 συλλογικών τόμων. Από το 1991 έως το 2012 συντόνισε πρόγραμμα ανταλλαγών ERASMUS με 7 ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Δίδαξε ως επισκέπτρια καθηγήτρια στα Πανεπιστήμια Sorbonne-Paris IV, INALCO στο Παρίσι και στο Παν/μιο Κύπρου. Ειδικεύεται στη μελέτη του λεξιλογίου (νεολογία, δανεισμός, κατασκευή λέξεων, φρασεολογισμοί, ορολογία) καθώς και στη σύνταξη έντυπων και ηλεκτρονικών λεξικών.
Σωτήρης Μαρκάδας, Δρ. Παιδαγωγικής, Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κιλκίς
Κάτοχος διδακτορικού διπλώματος ‘’Παιδαγωγικής’’ του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Φλώρινας, διπλώματος μεταπτυχιακών σπουδών στη ‘’Σχολική παιδαγωγική & Διδακτική μεθοδολογία’’ της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας, πτυχίου Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πτυχίου του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης, διπλώματος μετεκπαίδευσης στην ‘’Ειδική Αγωγή’’ από το Διδασκαλείο του Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. και μεταπτυχιακού πιστοποιητικού στη ‘’Διοίκηση Σχολικών Μονάδων’’ από τη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.
Εργάστηκε ως δάσκαλος σε Δημοτικά σχολεία του νομού Κυκλάδων, Σερρών και Θεσσαλονίκης και δίδαξε ως ειδικός επιστήμονας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Φλώρινας και στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών Φλώρινας. Διετέλεσε Διευθυντής σε σχολεία Ειδικής Αγωγής και Σύμβουλος Εκπαίδευσης στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Σήμερα υπηρετεί ως Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κιλκίς.
Κοσμάς Τουλούμης, Δρ. Αρχαιολογίας, Σύμβουλος Εκπαίδευσης Φιλολόγων Κιλκίς
Σύμβουλος Εκπαίδευσης ΠΕ 02 στη ΔΔΕ Κιλκίς. Διδάκτορας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου Σπουδών στις «Επιστήμες της Εκπαίδευσης και της Δια Βίου Μάθησης», του τμήματος Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Από το 2001 μέχρι το 2023 υπηρέτησε ως φιλόλογος στο Πειραματικό Γυμνάσιο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Πιστοποιημένος, Επιμορφωτής Β΄ επιπέδου στη «Χρήση και Αξιοποίηση των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών στην Εκπαιδευτική Διδακτική Διαδικασία», καθώς και στο «Μείζον Πρόγραμμα Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών» του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου της Ελλάδος. Εκπονητής επιμορφωτικού υλικού και επιμορφωτής Α΄ (επιμορφωτής επιμορφωτών), στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, για τα νέα Προγράμματα Σπουδών για το μαθημα διδασκαλία της Ιστορίας Γυμνασίου. Συμμετείχε ως εξειδικευμένο, εξωτερικό, επιστημονικό προσωπικό με ανάθεση έργου σε 5 ερευνητικά έργα του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας. Συνέγραψε 5 βιβλία με επιστημονικό (π,χ. μονογραφία «Προϊστορική Αρχαιολογία» εκδόσεις University Studio Press) και εκπαιδευτικό περιεχόμενο, (π.χ. μονογραφία «Διδάσκοντας για το Παρελθόν», Εκδόσεις Ζήτη, συν-συγγραφέας στο «Γλώσσα, Ιστορία και Ευκλείδεια Γεωμετρία», εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας), άρθρα σε ελληνικούς και διεθνείς τόμους, και πάνω από 30 άρθρα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων με κριτές για ζητήματα επιστημονικού και παιδαγωγικού ενδιαφέροντος.
Γιάννης Θωμαΐδης, Δρ. Μαθηματικών, τ. Σχολικός Σύμβουλος
Ο εισηγητής έχει λάβει πτυχίο και διδακτορικό δίπλωμα από το τμήμα Μαθηματικών του Α.Π.Θ. και εργάστηκε 40 χρόνια στη φροντιστηριακή και τη δημόσια εκπαίδευση. Διετέλεσε διευθυντής του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και σχολικός σύμβουλος στη Δυτική Θεσσαλονίκη και το Κιλκίς.
Έχει διδάξει Μαθηματικά στο Τμήμα Εκπαιδευτικής & Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. Έχει διδάξει το μεταπτυχιακό μάθημα Διδακτική Αξιοποίηση της Ιστορίας των Μαθηματικών στο τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
Ασχολείται ερευνητικά με τη Διδακτική και την Ιστορία των Μαθηματικών, έχει δημοσιεύσει σχετικές εργασίες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και είναι συγγραφέας 10 βιβλίων. Μεταξύ αυτών η Ευκλείδεια Γεωμετρία Α΄ & Β΄ Λυκείου που έλαβε το 1ο βραβείο σε διαγωνισμό του Υπουργείου Παιδείας (Ο.Ε.Δ.Β. 1999) και το βιβλίο Εξισώσεις και ανισώσεις δευτέρου βαθμού στα Αριθμητικά του Διόφαντου – Μια μελέτη για την ιστορία της Άλγεβρας (Εκδόσεις Ζήτη 2011). Το τελευταίο βραβεύτηκε το 2012 από την Ακαδημία Αθηνών.
Τεύκρος Μιχαηλίδης, Δρ. Μαθηματικών, Συγγραφέας, Ομάδα Θαλής+Φίλοι
O Τεύκρος Μιχαηλίδης είναι διδάκτωρ των μαθηματικών του Πανεπιστημίου Pierre et Marie Curie. Από το 1980 έως το 2021 εργάστηκε ως μαθηματικός στην Μέση Εκπαίδευση. Από το 1998 δραστηριοποιείται στο χώρο της «μαθηματικής λογοτεχνίας», έχοντας συγγράψει δεκατέσσερα και μεταφράσει πενήντα ένα εκλαϊκευτικά και μυθοπλαστικά βιβλία σχετικά με τα μαθηματικά. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε οκτώ ξένες γλώσσες. Επίσης διηγήματα και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, περιοδικά και εφημερίδες. Για το σύνολο του ερευνητικού και εκπαιδευτικού του έργου, η Γαλλική κυβέρνηση του έχει απονείμει τον τίτλο του «Chevalier dans l’ ordre des palmes académiques». Το μυθιστόρημά του «Αχμές, ο γιος του φεγγαριού» έχει τιμηθεί με το κρατικό βραβείο μυθιστορήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Θαλής+Φίλοι που έχει ως στόχο το γεφύρωμα του χάσματος ανάμεσα στα μαθηματικά και τον υπόλοιπο πολιτισμό και της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ). Είναι επίσης μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου. Το τελευταίο του μυθιστόρημα έχει τίτλο «Ένα πτώμα στην αυλής της Αμαλίας» (Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ) ενώ από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης κυκλοφόρησε πρόσφατα το έργο του «Πίσω από το πέπλο: οι μαθηματικοί του εικοστού αιώνα».
Πολυξένη Τσίτσα, Μαθηματικός, 9ο Γυμνάσιο Αχαρνών, Συντονίστρια Λέσχης Ανάγνωσης "Μαθηματικά & Λογοτεχνία"
Η Πολυξένη Τσίτσα έχει πτυχίο από το Μαθηματικό τμήμα του ΕΚΠΑ και μεταπτυχιακό τίτλο στις Σπουδές στην Εκπαίδευση από τη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του ΕΑΠ (με εστίαση στην εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση, την Εκπαιδευτική Έρευνα και τη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση). Το 2003 διορίστηκε μέσω ΑΣΕΠ στη δημόσια εκπαίδευση. Από το 2009 διδάσκει στο 9ο Γυμνάσιο Αχαρνών και συντονίζει τη Λέσχη Ανάγνωσης «Μαθηματικά & Λογοτεχνία». Είναι μέλος (Α αξιολογήτρια) επιτροπής αξιολόγησης των νέων διδακτικών πακέτων του Γυμνασίου. Συμμετέχει σε προγράμματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής εξέλιξης του Τομέα Διδακτικής του Μαθηματικού Τμήματος ΕΚΠΑ για τη Διαμορφωτική Αξιολόγηση - FORMAS, τη Διαφοροποιημένη Διδασκαλία - EDUCATE, την Ενδυνάμωση κοριτσιών στα STEM - GEM, τη Μελέτη Μαθήματος - LESSAM κ.ά. Έχει επιμορφωθεί μεταξύ άλλων στις Μαθησιακές Δυσκολίες και τη Δυσαριθμησία και στην αξιοποίηση Νέων Τεχνολογιών - ψηφιακών εφαρμογών - Τεχνητής Νοημοσύνης στην εκπαιδευτική διαδικασία. Υπήρξε μέντορας και διοργανώτρια ψηφιακού δωματίου απόδρασης στο Θερινό Σχολείο GEM του Μαθηματικού Τμήματος ΕΚΠΑ. Έχει εισηγήσεις σε διεθνή συνέδρια (Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση, Promoting Formative Assessment, LESSAM-Μελέτη Μαθήματος) και εκπαιδευτικές ημερίδες.
Ανδρέας Λύκος, Μαθηματικός M.Sc. Στατιστικής, Συγγραφέας, 3ο Πειραματικό ΓΕ.Λ. Κομοτηνής, Ομάδα Θαλής+Φίλοι
Ο Ανδρέας Λύκος σπούδασε Μαθηματικά στο Α.Π.Θ. και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Στατιστική στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Katholieke Universiteit di Leuven του Βελγίου. Από το 2004 εργάζεται στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τα τελευταία χρόνια στο 3ο Πειραματικό ΓΕ.Λ. Κομοτηνής. Κάθε χρόνο συντονίζει στο σχολείο του ομίλους καινοτομίας, πολιτιστικά προγράμματα και λέσχες ανάγνωσης. Διδακτικές προσεγγίσεις του, που αναδεικνύουν τη συνάφεια των μαθηματικών με τις εικαστικές τέχνες, την αφήγηση και την ιστορία των μαθηματικών, έχουν παρουσιαστεί σε συνέδρια και ημερίδες. Ψηφιακά διδακτικά του σενάρια βραβεύτηκαν στον 1ο και στον 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ανοιχτών Εκπαιδευτικών Πρακτικών. Είναι συγγραφέας της νουβέλας Αναμνήσεις Συμμετρίας (εκδόσεις Γαβριηλίδης), των αστυνομικών μυθιστορημάτων Το πιστόλι του Νεύτωνα (εκδόσεις Τραυλός) και Ματωμένο χειρόγραφο (εκδόσεις Τραυλός), καθώς και της συλλογής διηγημάτων για παιδιά Ιστορίες στο π και φ (εκδόσεις 24 γράμματα). Είναι μέλος της ομάδας Θαλής + Φίλοι και της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ). Κείμενα και διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, στον τύπο και στο διαδίκτυο.
Παιδαράκη Κυριακίτσα, MSc Φιλόλογος, 1ο ΓΕ.Λ. Κομοτηνής
Η Κυριακίτσα Παιδαράκη σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Α.Π.Θ. με ειδίκευση στον τομέα της Ιστορίας και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στις επιστήμες της αγωγής με θέμα: «Θεωρία, Πρακτική και Αξιολόγηση της Διδασκαλίας» στο Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας στην Κύπρο. Αυτή τη στιγμή τελειώνει το δεύτερο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών στο τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ με θέμα: «Διεπιστημονική Ανθρωπολογία» και με τίτλο διπλωματικής εργασίας: «Η μελοποίηση της ποίησης και η Συμπαντική Αρμονία στη σκέψη του Μίκη Θεοδωράκη». Από το 2002 εργάζεται στη δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ειδικότερα στο 3ο ΓΕΛ Κομοτηνής που τα τελευταία χρόνια λειτουργεί ως Πειραματικό ΓΕ.Λ. Κάθε χρόνο συντονίζει στο σχολείο της ομίλους καινοτομίας (δημοσιογραφίας, ρητορικής τέχνης και wellness), καθώς και πολιτιστικά και περιβαλλοντικά προγράμματα. Αγαπά ιδιαίτερα τις διεπιστημονικές – διαθεματικές συνδιδασκαλίες με τους συναδέλφους της, τα βιωματικά εργαστήρια, όπως αυτό της διαχείρισης συναισθημάτων που παρουσίασε πρόσφατα στο συνέδριο του ΙΕΠ για την πρόληψη των περιστατικών ενδοσχολικής βίας, αλλά και τα αγωνίσματα λόγου, ιδιαίτερα αυτά του Debate και της εκφραστικής ανάγνωσης.
Κατερίνα Καλφοπούλου, Μαθηματικός M.Ed., Συγγραφέας, Ομάδα Θαλής+Φίλοι
Η Κατερίνα Καλφοπούλου είναι μαθηματικός με μεταπτυχιακό στις «Σπουδές στην Εκπαίδευση». Έχει πολυετή εμπειρία στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και ειδικεύεται στη σύνδεση των μαθηματικών εννοιών με τη Δημιουργική Γραφή, τη Λογοτεχνία και τη διδακτική καινοτομία. Σχεδιάζει και υλοποιεί εργαστήρια που αξιοποιούν την ψηφιακή αφήγηση και τα σύγχρονα παιδαγωγικά εργαλεία, με στόχο την ανάδειξη της διαθεματικής διάστασης της μάθησης και την καλλιέργεια της κριτικής και δημιουργικής σκέψης των μαθητών. Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνονται οι δυσκολίες και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι μαθητές και οι μαθήτριες στην κατανόηση της Γλώσσας στο μάθημα των Μαθηματικών. Ως συντονίστρια της Ομάδας «Θαλής+Φίλοι», διοργανώνει συνέδρια και ημερίδες με αντικείμενο τη διασύνδεση των Μαθηματικών με τη Λογοτεχνία, την Τέχνη και τον Πολιτισμό. Από τις εκδόσεις Τραυλός κυκλοφορούν τα βιβλία της «Ο Γιάννης που αγάπησα. Ιστορίες ανατροπής στην τάξη των μαθηματικών» (2017) και «Σε φάση μετάβασης. Ιστορίες (συν)εργασίας στην τάξη των γυμνασιακών μαθηματικών» (2021). Συμμετέχει επίσης στους συλλογικούς τόμους «Οι εκπαιδευτικοί γράφουν…» (2020, 2021).
Νίκος Καστάνης, Δρ. Μαθηματικών, πρ. μέλος ΔΕΠ, Τμήμα Μαθηματικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ο Νίκος Καστάνης είναι διδάκτορας των Μαθηματικών, πρώην μέλος του Επιστημονικού και Διδακτικού Προσωπικού του Τμήματος Μαθηματικών του ΑΠΘ. Δίδαξε για αρκετά χρόνια τα μαθήματα: Ιστορία της Μαθηματικής Παιδείας και Διδακτική των Μαθηματικών στο Τμήμα Μαθηματικών του ΑΠΘ. Τα ενδιαφέροντά του είναι στα ιστορικο-επιστημολογικά ζητήματα των Μαθηματικών και στην ιστορία της Ελληνικής Μαθηματικής Παιδείας. Έχει δημοσιεύσει σχετικές εργασίες σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά, όπως και σε συλλογικούς τόμους. Μια πρόσφατη δημοσίευσή του είναι: The Overshadowing of Euclid’s Geometry by Legendre’s Géométrie in the Modern Greek Education, στο συλλογικό τόμο “Exploring Mathematical Analysis, Approximation Theory, and Optimization. 270 Years Since A.-M. Legendre’s Birth (Springer Verlag, 2024)”. Είναι συγγραφέας των βιβλίων “Όψεις της νεοελληνικής μαθηματικής παιδείας”, “Η 70χρονη πορεία του Tμήματος Mαθηματικών του ΑΠΘ”, και συν-συγγραφέας, μεταξύ άλλων, των συλλογικών τόμων “Ιστορία και Μαθηματική Εκπαίδευση”, “Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών στον ελληνικό χώρο, 17ος-19ος αιώνας (Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών)”, “Αρχαία Ελληνικά Μαθηματικά: Κείμενα Ιστορίας και Φιλοσοφίας”.
Νίκος Τερψιάδης, Μαθηματικός M.Ed., Πειραματικό Λύκειο Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Ο Νίκος Τερψιάδης σπούδασε Μαθηματικά στο ΑΠΘ και έκανε Μεταπτυχιακές Σπουδές στην Εκπαίδευση στο ΕΑΠ. Διδάσκει στο Πειραματικό Λύκειο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, έχει διατελέσει μέλος του Επιστημονικού Εποπτικού Συμβουλίου του Σχολείου, όπου υλοποιεί και τον Όμιλο Μαθηματικών. Οι μαθηματικές-εικαστικές δημιουργίες των μαθητών του Ομίλου και σχετικά εκπαιδευτικά προγράμματα έχουν παρουσιαστεί σε πολλές εκθέσεις, με πιο σημαντικές την Έκθεση “Μαθηματικά στο Μουσείο” στο MOMus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στην Θεσσαλονίκη και την Έκθεση “Do it Like Escher” στο Μουσείο Ηρακλειδών στην Αθήνα. Έλαβε το 1ο και το 2ο Βραβείο στους Διαγωνισμούς Ανοιχτών Εκπαιδευτικών Πρακτικών και έχει αναπτύξει ψηφιακό εκπαιδευτικό υλικό που έχει αξιολογηθεί ως βέλτιστο και είναι αναρτημένο στο Φωτόδεντρο. Είναι μέλος της ομάδας των εκπαιδευτικών της μαθητικής επιχείρησης Isometricks που σχεδιάζει και παράγει το βραβευμένο μαθηματικό παιχνίδι Wizzle, το οποίο κατέκτησε το 1ο Πανελλήνιο, 1ο Πανευρωπαϊκό και 1ο Παγκόσμιο Βραβείο στον Διαγωνισμό των μαθητικών εικονικών επιχειρήσεων του Junior Achievement, το 1ο Πανελλήνιο και το 2ο Παγκόσμιο Βραβείο στον Διαγωνισμό Κοινωνικής Καινοτομίας Social Innovation Relay. Ήταν επιμορφωτής στο 2ο ΠΕΚ Θεσσαλονίκης και στα νέα Προγράμματα Σπουδών. Στα ενδιαφέροντά του περιλαμβάνονται η Ιστορία και η Διδακτική των Μαθηματικών, οι σχέσεις των Μαθηματικών με την Γλώσσα, την Μουσική και τις Εικαστικές Τέχνες, ο σχεδιασμός εκπαιδευτικών παιχνιδιών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων και η αξιοποίηση των Νέων Τεχνολογιών στην Εκπαίδευση.