เมืองนครราชสีมามีฐานะเป็นเมืองชั้นโท ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการเป็นฉนวนป้องกันการรุกรานของขแมร์ (เขมร) ลาว ญวน และเป็นหัวเมืองใหญ่ควบคุมเขมรป่าดงที่ขึ้นต่อกรุงศรีอยุธยารัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ใน พ.ศ. ๒๒๐๕ พระองค์โปรดฯ สร้างเมืองสำคัญที่อยู่บริเวณชายแดนให้มีป้อมปราการเพื่อป้องกันราชอาณาจักรทางภาคอีสาน จึงโปรดฯ ให้ย้ายเมืองโคราชเดิมที่อำเภอสูงเนินมาสร้างใหม่ โดยให้ช่างชาวฝรั่งเศสออกแบบเมืองที่มีป้อมปราการแบบตะวันตก โปรดเกล้าฯให้พระยายมราช(สังข์) เป็นผู้ควบคุมการก่อสร้าง เกณฑ์ช่างจากอยุธยา แรงงานจากเมืองโคราชและเมืองเสมา สร้างเมืองใหม่ห่างจากเมืองโคราชเดิม ๘๐๐ เส้น เมืองเป็นรูปสี่เหลี่ยม มีพื้นที่ภายในเมืองประมาณ ๑,๐๐๐ ไร่ กำแพงสูง ๓ วา ยาวโดยรอบ ๒,๖๑๐ วา มีประตูอยู่กลางด้านละประตูสร้างด้วยศิลาแลง บนกำแพงมีใบเสมาโดยรอบ จำนวน ๔,๓๐๒ ใบ