ด้วยความที่เมืองขุขันธ์เป็นเมืองเก่าแก่ มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน มีชนเผ่าต่างๆ อาศัยอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข บรรพบุรุษของชาวขุขันธ์ได้สร้างบ้านแปลงเมือง ทั้งยังทิ้งมรดกทางภูมิปัญญาไว้ให้ลูกหลานได้ใช้ในการดำรงชีวิต หนึ่งในมรดกชิ้นสำคัญของชาวไทยเชื้อสายเขมรในอำเภอขุขันธ์ ก็คือการย้อมผ้าลายลูกแก้วสีมะเกลือและการแส่วผ้า

แม้ว่าอาชีพหลักของคนขุขันธ์ส่วนใหญ่จะเป็นอาชีพเกษตรกรรม ทว่าเม็ดเงินที่เพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจให้กับชุมชนส่วนหนึ่งกลับเป็นรายได้จาก “เสื้อเก็บ” หรือ “เสื้อแส่วศรีมะเกลือ” ซึ่งผ้าศรีมะเกลือนี้ เป็นผ้าทอแบรนด์ศรีสะเกษ (ผ้าทอเบญจศรี) ที่มีประวัติความเป็นมายาวนานที่สุด
ในอดีตชาวขุขันธ์นิยมปลูกหม่อนเลี้ยงไหมเพื่อนำเส้นไหมมาเป็นวัตถุดิบในการทอผ้า การทอผ้าไหมลายลูกแก้วย้อมมะเกลือ เป็นการใช้เทคนิคการเพิ่มตะกอให้มากขึ้นกว่าสองตะกอ ลายผ้าที่ได้จะเป็นลายดอกนูนขึ้นมาตลอดทั้งผืน ใช้เส้นยืนและเส้นพุ่งย้อมสีเดียวกัน มีลักษณะการทอแบบยกดอก การตัดเสื้อจากผ้าลายลูกแก้ว (เก็บ) ใช้วิธีตัดอย่างประหยัดที่สุด คือ จะไม่มีเศษผ้าเลย นอกจากที่เป็นคอกลมเท่านั้นที่ต้องคว้านออก นอกนั้นไม่ว่าจะเป็นแผ่นหลังหรือแขนก็ใช้ผ้าสี่เหลี่ยมทั้งสิ้น