συνεργατική τάξη

Ξεπερνώντας την «αρχή της ελάχιστης προσπάθειας»

Οι άνθρωποι φυσικά προσπαθούν να τα καταφέρουν με ελάχιστο κόπο. Εδώ είναι μερικοί απλοί τρόποι για να ωθήσετε τους μαθητές σας να σκέφτονται και να εργάζονται σκληρότερα.

Η πρόκληση για τους μαθητές να εργαστούν και να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους κατά τη διάρκεια των ωρών διδασκαλίας τους στο σχολείο και κατά τη διάρκεια της μελέτης τους στο σπίτι, αντιμετωπίζει ένα ισχυρό εμπόδιο: την «αρχή της ελάχιστης προσπάθειας», δηλαδή την ιδέα ότι οι άνθρωποι ασκούν ελάχιστη προσπάθεια για να επιτύχουν ένα βασικά αποδεκτό αποτέλεσμα αντί να πιέζουν τον εαυτό τους στην επιδίωξη του καλύτερου αποτελέσματος.

Μπορούμε να μπούμε στον πειρασμό να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της ελάχιστης προσπάθειας , αλλά αυτό προσκρούει σε ένα σημαντικό φυσιολογικό σημείο. Οι εγκέφαλοί μας έχουν σχεδιαστεί ώστε να θέλουμε να αποφεύγουμε καθήκοντα που απαιτούν γνωσιακές δεξιότητες. Ο Daniel Kahneman, συγγραφέας του Thinking, Fast and Slow, περιγράφει δύο τρόπους σκέψης. Ο αποτελεσματικός και αρκετά υποσυνείδητος τρόπος αποτελεί το Σύστημα 1.

Αντίθετα, οι ψυχικές δραστηριότητες του Συστήματος 2 περιλαμβάνουν πράγματα όπως η επίλυση των τετραγωνικών εξισώσεων ή η σύνταξη μιας περίληψης με θέμα : ¨Γιατί ο κουρδικός λαός δεν αποκτά ένα μόνιμο έθνος-κράτος ;¨. Το Σύστημα 2 είναι ¨πεινασμένο¨ για σωματικούς πόρους. Τα μάτια διαστέλλονται, η αναπνοή επιταχύνεται, η αρτηριακή πίεση αυξάνεται και οι μύες καταπονούνται.

Δεν πρέπει να βλάψουμε τα παιδιά , ενδιαφερόμενοι κατά κύριο λόγο για τη διατήρηση της ψυχικής τους ενέργειας και υγείας ( ακόμη και η ονειροπόληση στην τάξη επιτρέπει την επεξεργασία πληροφοριών). Ωστόσο, όταν ανταμείβουμε τη Μαρία για την υποβολή μιας εργασίας της, που έγινε με copy-paste αγνοώντας την ελάχιστη προσπάθειά της, ενισχύουμε τη συμπαράσταση της μετριότητας.

Για να ξαναγράψουμε τα ελάχιστα πρότυπα στην παιδαγωγική διαδικασία, η εργασία που ανατίθεται στους μαθητές πρέπει να περιλαμβάνει ένα τμήμα του συστήματος 1 αλλά οπωσδήποτε και ένα τμήμα του συστήματος 2, με τη μορφή δραστηριοτήτων υψηλής έντασης για την ενθάρρυνση της βαθιάς μάθησης.* ( στην ταξινομία Bloom ο μαθητής να μπορεί να : αναλύει – αξιολογεί – δημιουργεί )

Αναθεωρημένη ταξινομία Bloom : θυμάμαι , κατανοώ ,εφαρμόζω,αναλύω , αξιολογώ,δημιουργώ.

Πώς να εντατικοποιήσετε τις δραστηριότητες

Δεν χρειάζεται να επινοήσετε ολοκαίνουργιες δραστηριότητες για να αυξήσετε τις προκλήσεις του ενός ή του άλλου συστήματος. Απλά προσθέστε στοιχεία ¨βαθιάς μάθησης¨ στις κανονικά προγραμματισμένες αναθέσεις σας. Η μαγεία είναι στη ρύθμιση.

Για παράδειγμα, σε μια συζήτηση για ένα γνωστικό αντικείμενο που ξεκινάει με μία γενικευμένη ερώτηση ,εάν η αξίωσή της ακούγεται καλή, η τάξη θα κουνήσει το κεφάλι συναινετικά - η απλή συναίνεση ευθυγραμμίζεται με την αρχή της ελάχιστης προσπάθειας. Για να αλλάξετε αυτό το σενάριο με τρόπο που να ενεργοποιήσει το Σύστημα 2 για ολόκληρη την τάξη, ζητήστε από τους μαθητές σας να γράψουν μια απάντηση στην ερώτηση πριν ξεκινήσει η συζήτηση. Με αυτόν τον τρόπο, δεν υπάρχει τρόπος για τους μαθητές να ξεφύγουν από τη γνωστική πρόκληση.

Π.χ.

§ Οι μαθητές να αναφέρουν τουλάχιστον δύο τρόπους μείωσης της κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος στο σπίτι.

7 τρόποι ενσωμάτωσης των δραστηριοτήτων υψηλής έντασης στη μαθησιακή διαδικασία.

Με τη Γραφή : Κατά τη διάρκεια της γραφής στην τάξη, ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί της ¨βαθιάς μάθησης¨.

Με Χρήση Προφορικών επιχειρημάτων : περιέχουν μαγικές και συναρπαστικές διαδρομές. Ενεργοποιήστε τις δεξιότητες επικοινωνίας που μπορούν κάποια στιγμή να εξουσιοδοτήσουν τους μαθητές σας να μεταμορφώσουν τον κόσμο.

Με την Ανάγνωση: Επιταχύνετε το ρυθμό ανάγνωσης των λέξεων ανά λεπτό (WordPerMinute) από τους μαθητές σας.

Με Ομαδική δουλειά-Ομαδικό πνεύμα : Οι ομάδες μαθητών να χρησιμοποιούν αντανακλαστικές στρατηγικές ακρόασης. Αξιολογήστε την απόδοση μετά από 10 λεπτά και ενθαρρύνετε τις ομάδες να εφαρμόσουν όσα έμαθαν κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης δραστηριότητας.

Με την Έρευνα : Οι μαθητές να υποβάλλουν τα αποτελέσματα των ερευνητικών τους εργασιών, να αφηγούνται τις εμπειρίες τους, τα εμπόδια που βίωσαν , να δημιουργούν βάσεις δεδομένων και ιστότοπους για τη διάχυση των συμπερασμάτων τους προς τη σχολική κοινότητα και την κοινωνία.

Με Συζητήσεις : Η αντιστοίχιση ρόλων ενθαρρύνει τους εκπαιδευόμενους να αναλάβουν κινδύνους που διαφορετικά δεν θα επιχειρούσαν. Τρεις μαθητές/τριες επιλέγονται τυχαία να σχολιάσουν για δύο λεπτά ο/η καθένας/μία σημαντικές, ενδιαφέρουσες ή αμφιλεγόμενες ιδέες ενός κειμένου. Και δύο μαθητές-ερευνητές επιλέγονται για να ρωτήσουν τους ερωτηθέντες. Όλοι οι μαθητές είναι έτοιμοι από το προηγούμενο μάθημα να προετοιμάσουν εκθέσεις και ερωτήσεις.

Με την ανατροφοδότηση : Δίνει σημαντικές πληροφορίες τόσο στο μαθητή όσο και στον εκπαιδευτικό για το που βρίσκονται οι μαθητές σε σχέση με τους μαθησιακούς στόχους. Είναι πιο αποτελεσματική όταν είναι έγκαιρη, σχετική, ουσιώδης και ενθαρρυντική και προσφέρει εισηγήσεις για βελτίωση οι οποίες είναι στις δυνατότητες του/της μαθητή/τριας.

Κανόνες Ανατροφοδότησης :

1.«ο μαθητευόμενος προηγείται»

2.«πρώτα τα θετικά»

3. «προτάσεις και όχι κριτική»

Χαρακτηριστικά αποτελεσματικής ανατροφοδότησης BOOST MODEL

•B alanced: Εξισορροπούνται τα θετικά με τα αρνητικά σχόλια

•O bserved: Αποφεύγονται οι χαρακτηρισμοί, περιγράφεται η συμπεριφορά που βλέπω

•O bjective: Όχι αναφορά στην προσωπικότητα, αλλά στις ακριβείς ενέργειες και στα αποτελέσματα (π.χ Γράφεις πολύ αργά και για αυτό δεν προλαβαίνεις να τελειώσεις τις εργασίες σου, με αποτέλεσμα να μαζεύεται πολλή κατ’οίκον εργασία)

•S pecific: Χρήση συγκεκριμένων παραδειγμάτων (π.χ «Μπράβο, γιατί έκοψες τα σχήματα ακριβώς πάνω στις γραμμές τους»)

•T imely: Έγκαιρη, άμεση ανατροφοδότηση

Ο απώτερος στόχος δεν είναι να κακομεταχειριστούμε τα παιδιά με σκληρές δραστηριότητες στην τάξη, αλλά να τους φτάσουμε στον πιο ¨βαθύ¨ εαυτό τους ώστε να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της κάθε ημέρας όπως οι πρωταθλητές.

Πηγή :Edutopia

Π.Σ. Μαυρουδής

Φυσικός

Tι κινητοποιεί τους μαθητές για να μάθουν ;

Οι εκπαιδευτικοί έχουν πολλές ιδέες για το πώς να βελτιώσουν την εκπαίδευση, για την επίτευξη καλύτερων εκπαιδευομένων και να δώσουν στους σπουδαστές τις δεξιότητες που θα χρειαστούν στο σχολείο αλλά και πέρα ​​από την τάξη. Αλλά συχνά αυτές οι συνομιλίες παραμένουν μεταξύ ενηλίκων. Η πραγματική δοκιμασία για κάθε ιδέα γίνεται στην τάξη, αν και οι μαθητές σπάνια ρωτήθηκαν για το τι σκέφτονται για την εκπαίδευσή τους.

Μια ομάδα επτά μαθητών που φοιτούν σε σχολεία που αποτελούν μέρος του κινήματος της «βαθύτερης μάθησης" τους έδωσε προοπτική στο τι σημαίνει για αυτούς να μάθουν και πώς οι εκπαιδευτικοί μπορούν να εργαστούν για τη δημιουργία μιας κουλτούρας στο σχολείο που να προάγεια) τη δημιουργικότητα, β)τη συνεργασία, γ)την εμπιστοσύνη και δ) ίσως το πιο σημαντικό, τη συμμετοχή.

"Αντιμετωπίστε τους μαθητές σαν ενήλικες. Εάν οι μαθητές αισθάνονται ότι αξίζουν τον κόπο τότε ενεργούν περισσότερο σαν ενήλικες. "

Οι μαθητές θέλουν να ξέρουν γιατί μαθαίνουν κάτι και θέλουν να έχουν πρόσβαση σε όλες τις σχετικές πληροφορίες μέσω ενός τρόπου που τους ενδιαφέρει. "Αν οι εκπαιδευτικοί δίνουν γενικές κατευθυντήριες γραμμές για το μάθημα και στη συνέχεια οι μαθητές έχουν να κάνουν κάτι που τους ενδιαφέρει, αυτό θα φέρει τους μαθητές σε εγρήγορση κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου». "Αντιμετωπίστε τους μαθητές σαν ενήλικες. Εάν οι μαθητές αισθάνονται ότι αξίζουν τον κόπο τότε θα ενεργούν περισσότερο σαν ενήλικες. "

Θα πρέπει εμείς οι εκπαιδευτικοί να τους δείξουμε γιατί πρέπει να ενδιαφέρονται για κάθε στόχο της μάθησης.

«Καθ 'όλη τη διάρκεια των σπουδών τους στο σχολείο θα πρέπει να αναπτύξουν τις δεξιότητες για το πώς να συνδέουν τα πράγματα με τον εαυτό τους ».

ΦΤΙΑΞΤΟ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ

Η ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ είναι μια δεξιότητα ηγεσίας . Ενώ μπορεί να είναι δύσκολη, μπορεί επίσης να είναι πολύ ικανοποιητική, επειδή προϋποθέτει συνεργασία με άλλους ανθρώπους και μπορούμε να δούμε το έργο μέσα από τα μάτια των συνομηλίκων . Αυτό γίνεται πιο εύκολο με το πέρασμα του χρόνου καθώς οι μαθητές αρχίζουν να καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο ως προς τις ανάγκες και τα κίνητρα και αρχίζουν να λειτουργούν ως μια συνεκτική ομάδα.

Οι μαθητές πρέπει να γνωρίζουν ότι οι δάσκαλοι νοιάζονται για αυτούς και αποτελούν μέρος της διαδρομής μάθησης μαζί τους.

Οι περισσότεροι μισούν τα μαθηματικά για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της μέχρι ένας καλός δάσκαλος να τους κάνει να αποκτήσουν ισχυρές μαθηματικές δεξιότητες στο μέλλον. « Τους δείχνει τις δυνατότητές τους , τις οποίες ποτέ δεν ήξεραν ότι είχαν ».

Οι μαθητές επαναλαμβάνουν ότι οι υψηλές προσδοκίες και η ισχυρή υποστήριξη από τους δασκάλους είναι ζωτικής σημασίας.

"Έχω κίνητρο γιατί οι δάσκαλοι με κάνουν να νιώθω ότι αξίζω τον κόπο». «Νιώθω ότι έχω την ευθύνη και την αξιοπιστία." « Οι δάσκαλοι νοιάζονται για μας και νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που κάνει το σχολείο μας πραγματικά μοναδικό και ιδιαίτερο ». Άλλοι επανέλαβαν ότι το συναίσθημα που συνδέεται με το σχολείο είναι σημαντικό για αυτούς. «Είναι τόσο ισχυρή η σύνδεση μεταξύ δασκάλων και μαθητών που κάνει τους μαθητές να αισθάνονται σαν να βρίσκονται στο σπίτι τους».

Να μαθαίνεις από την καταστροφή

Κάθε μαθητής μπορεί να έχει μια ιστορία μεγάλης αποτυχίας σε ένα σημαντικό έργο στην τάξη . Αλλά επειδή υπάρχει η κουλτούρα των σχολείων , να τους ενθαρρύνει να μάθουν από τα λάθη, μπορούν να διατυπώσουν με σαφήνεια τι θα έκαναν διαφορετικά την επόμενη φορά, ώστε να οδηγηθούν σε ένα επιτυχημένο έργο . Τα λάθη διορθώνονται, οι ιδέες αναθεωρούνται και μας βελτιώνουν στο μέλλον.

αξιολόγηση της εργασίας

Μια εργασία παρέχει πολλές ευκαιρίες για ανατροφοδότηση τόσο από τους εκπαιδευτικούς και από τους συμμαθητές.

"Μερικά από τα πιο ουσιώδη feedback που έχω πάρει είναι από τους μαθητές ".

Οι μαθητές συνηθίζουν να δέχονται και να ασκούν κριτική καθημερινά ο ένας στον άλλο και οι εκπαιδευτικοί ακούνε !.

Έτσι η ανατροφοδότηση δεν είναι το τέλος της διαδικασίας, αλλά ένα τμήμα για τη βελτίωση της εργασίας τους. Κατά την αξιολόγηση των εργασιών των μαθητών, τα σχόλια να είναι σχετικά με τους στόχους του μαθητή, και όχι με τις προδιαγραφές. "Οι στόχοι είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για τους μαθητές ".

Ενώ ο κόσμος της εκπαιδευτικής πολιτικής μπορεί να έχει εμμονή με τα πρότυπα, οι μαθητές δεν ενδιαφέρονται γι 'αυτά.

Θα προτιμούσαν να ακούσουν πώς η δεξιότητα συνδέεται με τη ζωή και τα συμφέροντά τους.