Η Επιστημονική Επιτροπή με επικεφαλής τον Καθηγητή Δ. Αγγελάτο, καθώς και η Οργανωτική Επιτροπή εγγράφονται σ’ έναν ερευνητικό κύκλο, τα ενδιαφέροντα του οποίου στρέφονται στις σύγχρονες διαμεσικές/διακαλλιτεχνικές σπουδές και στις συναφείς τους τροπολογίες που αφορούν στην αλληλοπεριχώρηση και συμβίωση λόγου και εικόνας. Τον κύκλο αυτό συνθέτουν διδάσκουσες και διδάσκοντες, ερευνήτριες και ερευνητές μεταδιδακτορικού επίπεδου, υποψήφιες και  υποψήφιοι διδάκτορες, φοιτήτριες και φοιτητές-καλλιτέχνες μεταπτυχιακού επιπέδου, από τα πανεπιστημιακά Τμήματα: Φιλολογίας του ΕΚΠΑ, Εικαστικών Τεχνών της ΑΣΚΤ, Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ, Παραστατικών και Ψηφιακών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Στο πλαίσιο της πολύτροπης δικτύωσης με το διαμεσικό/διακαλλιτεχνικό πεδίο έρευνας διοργανώνουμε τη δράση «Διακαλλιτεχνικές (συν)ομιλίες: ρωγμές μεταξύ λόγου και εικόνας» τον προσεχή χειμώνα (Φεβρουάριος 2025). 

Η δράση αυτή αποτελείται από δύο μέρη: α) το πρώτο αφορά σε εισηγήσεις από εικαστικούς και λογοτέχνες, θεωρητικούς της τέχνης και της λογοτεχνίας, καθώς και ερευνητές και ερευνήτριες από άλλα πεδία, όπως της ψυχανάλυσης, αναφορικά με τη διαμεσικότητα/διακαλλιτεχνικότητα και τη σύγχρονη ελληνική τέχνη· β) στο δεύτερο λαμβάνουν χώρα πειραματικές συνομιλίες μεταξύ εικαστικών και μελετητών της λογοτεχνίας ή/και θεωρητικών της τέχνης, με άξονα αναφοράς σύγχρονα καλλιτεχνικά έργα και τους όρους της εντασιακής —ως προς τη συναρμογή  εικόνας και λόγου— πρόσληψής τους.

Κεντρικός άξονας και εννοιολογικός πυρήνας των (συν)ομιλιών είναι οι ρωγμές, οι “χαραγματιές” διαφορετικού μεγέθους και σχήματος που δημιουργούνται από εξωγενείς ή ενδογενείς παράγοντες. Οι ρωγμές δημιουργούν έναν νέο χώρο στις ήδη υπάρχουσες επιφάνειες, στους εγκατεστημένους συμπαγείς όγκους, επιφέροντας με μια πρώτη ματιά, ως ενδεχόμενες ή και επιτελούμενες επενέργειες την αστάθεια, την φθορά, την κατάρρευση. Παράλληλα, όμως, ο καινός αυτός χώρος δημιουργεί νέους ενδιάμεσους τόπους και πτυχώσεις, όπου σχηματίζοντας ένα κενό, συνδέουν το έξω με το μέσα, το Εγώ με τον Άλλο, το οικείο με το ανοίκειο. Το κενό που δημιουργούν οι ρωγμές, λειτουργεί έτσι ως τόπος υποδοχής σχέσεων και συνδέσεων, αγγιγμάτων και συγκρούσεων. Οι παρούσες διακαλλιτεχνικές δράσεις θα αποπειραθούν να εξερευνήσουν αυτούς τους νέους ενδιάμεσους και κενούς τόπους υποδοχής μεταξύ λόγου και εικόνας, λογοτεχνικών και εικαστικών σωμάτων. Ταυτόχρονα, οι (συν)ομιλητές και οι (συν)ομιλήτριες υπηρετώντας διαφορετικά ιδιώματα με τρόπο εικαστικό ή θεωρητικό, καλούνται να μελετήσουν, να προβληματιστούν και να συνδιαλεχθούν πάνω σε αυτές τις ρωγμές. Εκκινώντας από το οικείο τους (επιστημονικό ή καλλιτεχνικό) περιβάλλον και χρησιμοποιώντας την εργαλειοθήκη τους θα μελετήσουν με διαφορετικά υλικά και προσεγγίσεις αυτές τις ρωγμές που δημιουργούν νέες επικοινωνιακές ροές.