Το ποίημα αυτό του ποιητή Κωστή Παλαμά αποτελείται από έξι τετράστιχα. Κάθε στίχος έχει εννέα συλλαβές, είναι δηλαδή εννεασύλλαβος. Ο στίχος: «πάντα, η γωνιά του θα καπνίζει» фαίνεται εκ πρώτης όψης ότι έχει δέκα συλλαβές: πά-ντα – η – γω-νιά – του - θα κα-πνί-ζει. Στην πραγματικότητα όμως οι συλλαβές «ντα» - «η» προφέρονται ως μία, διότι γίνεται συνίζηση.

Ο τελευταίος στίχος κάθε στροφής είναι επτασύλλαβος. Ομοιοκαταληκτούν μεταξύ τους ο δεύτερος και ο τέταρτος στίχος κάθε στροφής. Οι δύο άλλοι στίχοι δεν ομοιοκαταληκτούν.

Το μέτρο του ποιήματος είναι ιαμβικό, γιατί έχει τον τύπο: - - δηλαδή: λαλά λαλά λαλά. Αυτό σημαίνει ότι αν χωρίσουμε τον καθένα στίχο σε δισύλλαβα τμήματα, στα περισσότερα απ' αυτά ο τόνος πέφτει στη δεύτερη συλλαβή. Άρα, αυτό καθορίζει και τον μετρικό τόνο, ο οποίος λογαριάζεται, έτσι, ότι πέφτει σε όλα τα δισύλλαβα τμήματα στη δεύτερη συλλαβή.

 Παράδειγμα ο στίχος: Ε-κεί – το σπί-τι – μου – θα – χτί-σω. Από τα εννέα αυτά δισύλλαβα τμήματα, που χωρίσαμε τον στίχο, στα τρία απ’ αυτά ο τόνος βρίσκεται στη δεύτερη συλλαβή και σε κανένα τμήμα στην πρώτη. Άρα, νικαεί ο τόνος στη δεύτερη συλλαβή κι έτσι θεωρούμε ότι ο μετρικός τόνος πέφτει, γενικά, στη δεύτερη συλλαβή σε όλα τα δισύλλαβα τμήματα. Γι’ αυτό αν θέλουμε να διαβάσουμε τον παραπάνω στίχο με μέτρο, θα πρέπει να τον τονίσουμε έτσι:

Εκεί – το σπί – τι μού – θα χτί-σω.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι το μέτρο που θα βρούμε να έχει ένας στίχος του ποιήματος, είναι το μέτρο για όλο το ποίημα. Συνήθως ένας ποιητής δεν ανακατεύει ποτέ το μέτρο σ’ ένα ποίημά του.

Κεντρικό νόημα του ποιήματος

Ο ποιητής θέλει να χτίσει το σπίτι του κάπου στην εξοχή με μια βρυσούλα στην αυλή, για να ξεδιψά εκεί ο κάθε διψασμένος περαστικός και να έχει ανοιχτή πάντα την πόρτα του, για να υποδέχεται και να φιλοξενεί τον κάθε κουρασμένο και ταλαιπωρημένο οδοιπόρο.

Η επιθυμία αυτή του ποιητή δείχνει την αγάπη του προς το συνάνθρωπο και μάλιστα τον κουρασμένο από τη ζωή και φορτωμένο με βάσανα.