Zastanawiało cię może kiedyś, skąd wziął się pomysł na Pielgrzymkę Honoracką?

Nie byłoby jej gdyby nie postać bł. Honorata Koźmińskiego, kapucyna. To jego śladami idziemy przez te kilka dni, drogą którą on sam przeszedł dokładnie 120 lat temu.

Honorat opuścił klasztor w Zakroczymiu i poszedł do Nowego Miasta w wyniku polityki prowadzonej przez zaborców, która miała na celu zniszczenie życia zakonnego na terenach polskich. Władze carskie wydały dekret o kasacie klasztoru w Zakroczymiu i przeniesieniu wszystkich kapucynów do Nowego Miasta. Jednocześnie wydano zakaz przyjmowania kandydatów do zakonu – mówiąc innymi słowy – oznaczało to koniec zakonu kapucynów w Polsce.

9 czerwca 1892 r. około czwartej nad ranem, ojciec Honorat, po odprawieniu Mszy Świętej, wyszedł przez furtkę ogrodu klasztornego w Zakroczymiu i wyruszył w stronę Nowego Miasta. Zgromadzenie Sług Maryi przydzieliło mu do tej wyprawy towarzysza, br. Leona Krześniaka, który szedł za ojcem Honoratem w pewnej odległości.

Honorat szedł z odkrytą głową, boso, z sandałami zawieszonymi za paskiem habitu. W ręku miał tylko brewiarz. Gdy czuł głód, pukał do drzwi i prosił o kawałek chleba, nie zawsze go otrzymując. Miał wtedy 63 lata. Maria Górska, która spotkała Honorata w trakcie tej wędrówki, zapisała w pamiętniku: „Patrzałam, jak znów boso z odkrytą głową odchodził, aż zniknął mi z oczu. Stałam jeszcze długo, bo tak wyglądać musieli ci pierwsi apostołowie, co nie mieli ani dwóch sukien, ani grosza, a jednak świat zawojowali. Z dziwnie podniesionym sercem wróciłam do domu, z przekonaniem i szczęściem, że widziałam na polskiej ziemi świętego”.

Ojciec Honorat dotarł do Nowego Miasta po pięciu dniach wędrówki. Zastał klasztor, w którym mieszkali już niemal wyłącznie sędziwi zakonnicy, pozbawieni nadziei, że zakon może się jeszcze odrodzić. Wtedy bł. Honorat wypowiedział znane słowa, będące proroctwem i wyznaniem wiary, że Bóg ma moc wyprowadzić życie ze śmierci: „Nie martwcie się. Tak, klasztor będzie naszym grobem, ale także i naszą kolebką, stąd rozejdziemy się po całej Polsce”.

Ideą Pielgrzymki Honorackiej jest myśl Honorata, z jaką odbywał on swoje piesze podróże – pielgrzymka to rekolekcje i „używanie swobody duchowej”, czyli doświadczenie wolności ducha, jaką daje Jezus Chrystus. I na takie rekolekcje Cię zapraszamy!