UML Διαγραμματα

Αφαιρετική Αναπαράσταση Δομής και Συμπεριφοράς

H αφαιρετική αναπαράσταση της δομής και της συμπεριφοράς της εφαρμογής και των συνθετικών της είναι απαραίτητη διαδικασία πριν τη συγγραφή κώδικα. Βοηθά στην κατανόηση του προβλήματος, στην καταγραφή των απαιτήσεων και στον σχεδιασμό της εφαρμογής. Είναι μια διαδικασία που χρησιμοποιεί ειδικά εργαλεία και διέπεται από μεθοδολογίες και τεχνικές που είναι έξω από το αντικείμενο του βιβλίου. Όλα αυτά είναι αντικείμενο της Μηχανιστικής Λογισμικού (Software Engineering).

Θεωρούμε πως η εξοικείωση με βασικές έννοιες της Μηχανιστικής Λογισμικού βοηθάει τον κατασκευαστή λογισμικού ακόμη και σε αυτό το επίπεδο εκπαίδευσης του που εστιάζει στη συγγραφή κώδικα. Για το λόγο αυτό, εισάγουμε βασικές έννοιες της ενοποιημένης γλώσσας μοντελοποίησης (Unified Modeling Language - UML) ώστε ο αναγνώστης να εξοικειωθεί με αυτές και με τον τρόπο που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία ανάπτυξης λογισμικού.

Στην ενότητα 4.9 κάνουμε μια απλή εισαγωγή στην UML και πιο συγκεκριμένα στο διάγραμμα κλάσεων (class diagram), που είναι το κλασικό εργαλείο αναπαράστασης της δομής της εφαρμογής (ενότητα 4.9.1).

Στις ενότητες 6.4.3 και 6.4.4 εισάγονται οι βασικές έννοιες του διαγράμματος ακολουθίας (Sequence diagram) και της έννοιας της περίπτωσης χρήσης (Use case) αντίστοιχα. Το διάγραμμα ακολουθίας μας δίνει έναν αφαιρετικό τρόπο αναπαράστασης της αλληλεπίδρασης (συνεργασίας) των αντικειμένων που απαρτίζουν την εφαρμογή στα πλαίσια παροχής μιας υπηρεσίας από αυτήν. Οι περιπτώσεις χρήσης και οι ιστορίες χρηστών (user stories) αποτελούν βασικά εργαλεία για την καταγραφή και διαχείριση των απαιτήσεων που πρέπει να ικανοποιεί η προς ανάπτυξη εφαρμογή (Ενότητα 6.4.4).

Στην ενότητα 11.10 εισάγονται οι βασικές έννοιες του διαγράμματος μετάβασης καταστάσεων (state transition diagram) και η χρήση του για τον αφαιρετικό ορισμό της δυναμικής συμπεριφοράς ενός αντικειμένου.