คำกริยาแบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ กริยาแท้ (Main Verb) และ กริยาไม่แท้ (Helping Verb)

– กริยาแท้ (Main Verb) หรือกริยาหลักของประโยค ถ้าในประโยคนั้นๆมีคำกริยาตัวเดียว จะไม่ใช่ปัญหาใดๆ เพราะคำกริยาที่ปรากฎ มันก็คือกริยาหลักของประโยคนั้นเอง เช่น

• I walk to school.

ฉันเดินไปโรงเรียน ( walk เป็นกริยาแท้)

• You are a doctor.

คุณเป็นหมอ (are เป็นกริยาแท้)

• They sing beautifully.

พวกเขาร้องเพลงอย่างไพเราะ (sing เป็นกริยาแท้)

• They eat rice.

พวกเขากินข้าว (eat เป็นกริยาแท้)

-กริยาช่วย (Helping Verb) บ้างก็เรียกว่า auxiliary verb หมายถึง คำกริยาที่เป็นตัวเสริมเข้าไปร่วมกับกริยาแท้ ให้ถูกต้องตามโครงสร้างของประโยค โดยที่ไม่มีความหมายใดๆ

• I am walking to school.

ฉันกำลังเดินไปโรงเรียน ( am เป็นกริยาช่วย ส่วน walk เติม ing เป็นกริยาแท้)

• You are a doctor.

คุณเป็นหมอ (are เป็นกริยาแท้)

• They are singing beautifully.

พวกเขากำลังร้องเพลงอย่างไพเราะ (are เป็นกริยาช่วย ส่วน sing เติม ing เป็นกริยาแท้)

• They have eaten rice.

พวกเขากินข้าวแล้ว (have เป็นกริยาช่วย ส่วน eaten เป็นกริยาแท้)