Wat komen wij tegen in het werkveld

In deze pagina enkele onderwerpen die raken aan het sociale werkveld en wat wij daarin tegen komen.

Wij merken dat er een breed werkveld is wat blijft liggen omdat het vaak gaat over de verbetering van werkwijzen.

Dit overzicht is opgesteld om te laten zien waar wij regelmatig mee te maken hebben. Mogelijk kunt u hier iets in betekenen of ons een suggestie doen hoe wij goed kunnen samenwerken in het belang van Mens en Samenleving;

Over Woningcorporaties, OZO overleg, Studiefinanciering, wijkposten en meer;

Verbeterpunten voor onze samenleving;

- woningcorporaties die het onderhoud van de woning niet of slecht doen en;

- ondanks (mondeling)gedane voorstellen voor schadeloosstelling aan bewoners dit alsnog intrekken en nergens mee komen. Dit na 1,5 jaar zware overlast

- De calamiteitenlijn van de coöperatie onbereikbaar is, structureel, .. als er wordt opgenomen

- Woningcorporatie die aangeeft maar 1,5 fte te hebben voor klachten en problemen en zodoende heeft besloten, intern, zich alleen bezig te houden met wat juridisch of praktisch onhoudbaar wordt of geld gaat kosten. Zo blijven tientallen zaken liggen omdat de bewoners niet hard genoeg aan de bel trekken en de weg niet kennen. Ondertussen komen er miljoenen aan huurinkomsten binnen.

- Het OZO - overleg van politie, woningcorporaties en gemeente, geeft geen openheid in werkwijze en behaalde doelen. Vrijwel onbereikbaar. Het zegt een belangrijke functie te hebben bij overlast en zaken als het plaatsen van mensen die moeten re-integreren in de samenleving. en;

- Deze mensen die moeten integreren worden in een woning in een wijk geplaatst. Dit vaak zonder overleg met de omwonenden en willekeurig bijvoorbeeld in een bovenwoning terwijl bekend is dat de mensen luidruchtig zijn. Er gaat e.e.a. mis in de woningtoewijzing. Lijkt erop alsof de toewijzing van de woningen 'met de ogen dicht' wordt gedaan.

- zorginstellingen die door de rechtbank toegewezen zorg- begeleidingstaken niet oppakken met als argument 'wachtlijsten'.

Daarmee problemen bij de omwonenden laten opstapelen en re-integratie mislukt met veel kosten voor de samenleving tot uiteindelijk uithuiszetting aan toe.

- de wijkpost van de politie die meldingen niet invoert zodat bewoners geen bewijs hebben bij opvragen van gegevens door de rechtbank ondanks meldingen die zijn gedaan

- de Gemeente die geen of weinig ontvangstbevestigingen stuurt en brieven verdwijnen. Bestaat er een wettelijke plicht om een ontvangstbevestiging te sturen en hoe kaart je dat aan?

- Spoorrails in de straat waar verschillende mensen over vallen tot botbreuken en schade aan kleding, fiets etc. aan toe. De Gemeente niets doet ondanks diverse verzoeken want; het zou net zo zijn als met tramrails- 'mensen moeten maar uitkijken'. Ook geen fatsoenlijke waarschuwing aanwezig. Met druk- en zwaar verkeer en schade aan het wegdek wat niet wordt hersteld.

- Studiefinanciering die van uitwonende kinderen eist dat ze de ouders onder druk zetten om financiële gegevens te leveren op straffe van; geen of minder studiefinanciering te krijgen. In onze optiek mag dat niet.

- Mensen niet gewezen worden op mogelijkheden in de bijzondere bijstand

- Korting op de uitkering vanwege inwonen van kinderen met ook stopzetten van de uitkering aan het kind

- Anderstaligen benaderen in het Nederlands hoewel men weet, kan weten, dat de persoon dat niet zal begrijpen.

- Verblijfsvergunningen en fouten door Gemeenten gemaakt in de GBA met alle gevolgen van dien als een vader die zijn dochter niet kan erkennen

- Het omdraaien van de rollen bij de gemeente richting burgers. Regels en procedures zijn iets van de ambtenaar om intern de boel op zijn plek te krijgen. Niet om burgers in te laten verdrinken.

  • Wat is er nodig dat de ambtenaar weer verantwoordelijk wordt voor zijn regels en dienstverlening aan de burger en dat als hoofdtaak ziet.

- Het aanvragen van een (elektrische) rolstoel te ingewikkeld is en lang duurt

- wijkteams een (zeer) ruim budget hebben van de Gemeente. Maar (slechts) 300 euro aanvragen voor iemand met een noodzakelijke aanpassing in de tuin duurt drie maanden en wordt dan alsnog afgewezen.


Wij zien dit patroon, deze werkwijze, bij veel instanties.

Dit is een kleine bloemlezing met de mogelijkheid beleid en aanpak en de resultaten te verbeteren ten gunste van iedereen!


Wie wil delen hiervan met ons nader uitwerken en omvormen? Wij horen graag van u! Stuurt u een mailtje aan; organisatie@ecovrede.nl