Het zelfbeeld van de mens leidt aan enige erosie. De mens kijkt kritisch naar zichzelf en ziet zaken niet goed gaan. Een mens leeft in alle vrijheid, maar kan die vrijheid
- Onze vervuiling bijvoorbeeld van bodem en lucht,
- De volksgezondheid waarin ons enorm hoge aantal mensen met
-Welvaartsziekten- ettelijke miljoenen,; enkele miljoenen - vooral Kanker en Diabetes
- Het uiterst instabiele huidige financiele systeem en;
* niet te vergeten; de armoede van enkele miljoenen Nederlanders en in de Wereld nog veel meer
Wat leren wij onze kinderen, hoe kan het beter en welke doelen zijn gezond; www.ffrmnetwork.org
Het leren om verantwoordelijkheid te nemen
Om te delen en te kijken naar behoeften. Om vanuit mensenrechten perspectief te garanderen dat iedereen zijn behoeften ook vervuld krijgt. Dat wij daarnaast duidelijke milieu en klimaatdoelen stellen als zorg voor de Aarde en ons eigen voortbestaan garanderen.
De mens als vernietiger van de Aarde? Een opiniestuk in Trouw van September 2018
Voor wie oproept om de overheid af te schaffen; op welke manier regel je zaken die confronterend zijn en tegenover elkaar staan in belang of keuze. Normaal gesproken komen dat soort onderwerpen bij de overheid terecht. Hoe regel je dat onderling en besef je verantwoordelijk te zijn voor het proces waar je deel van uit maakt?!
Stuur ons een korte beschrijving van uw vraag, de doelgroep en wat en wanneer.
Herorientatie als bedrijf en als individu
Gezonde doelen stellen
Locale voedselvoorziening
Doelen voor onze samenleving
Voor meer informatie of aanmelding; ecovredeaarde at gmail.com
Machiavelli Link volgens de website van Ad Broere;
" .... Zijn visie op de mens was echter allesbehalve optimistisch. Volgens Machiavelli is de mens namelijk van nature geneigd tot het kwade. En dat niet alleen: ‘De mensen zijn zo onnozel en ze richten zich zo op hun directe behoeften dat iemand die bedriegt altijd wel iemand vindt die zich wil laten bedriegen’. Het is volgens Machiavelli erg dom en naïef om slechts te leven en handelen naar de ‘goede’ christelijke moraal, want vroeg of laat zal dit nadelig uitpakken. Zo hebben christelijke waarden als deugdzaamheid, verdraagzaamheid en vredelievendheid door de eeuwen heen geresulteerd in zwak, lafhartig leiderschap en instabiele politieke situaties.
Daarom argumenteerde Machiavelli: ‘Een man die zich altijd en overal goed betoont, gaat noodzakelijk te gronde te midden van zovelen die niet goed zijn. Een heerser, wanneer hij zich wil handhaven, moet leren om niet goed te zijn. En dit vermogen dient hij wel of niet in praktijk te brengen, al naargelang de omstandigheden hem er toe dwingen’. Volgens Machiavelli mogen heersers daarom, als het zo uitkomt, best ‘moreel verwerpelijke’ middelen inzetten om hun doel te bereiken. Sterker nog: dit is soms onvermijdelijk. Wat een heerser nodig heeft, is volgens Machiavelli ‘virtù’: energie, intelligentie, daadkracht, de gave om situaties te beoordelen en 'effectief' op te treden - wat in de meeste gevallen wreedheid vereiste. Om macht te consolideren is het nu eenmaal noodzakelijk geweld te gebruiken. ...."
Machiavelli formuleerde een politieke filosofie die niet zozeer ‘immoreel’ (indruisend tegen de wetten van de ethiek), maar ‘amoreel’ is: een ethische dimensie is irrelevant.
--