Embedded Files
Pitchfork 2 van dit seizoen.
We zijn al een heel stuk op weg, zitten midden in de zomer. Velen van ons pakken de koffers binnenkort voor korte of wat langere termijn.
Wellicht wordt er hier en daar nog een baantje meegepikt in het buitenland. In deze Pitchfork vind je een aantal banen die je wellicht zou kunnen bezoeken.
Verder nog een aantal leuke stukjes om te lezen. Alle bijdragers dank voor de moeite en voor jullie veel leesplezier.
En....een fijne vakantie!!
IN MEMORIAM Frits van Vlijmen
IN MEMORIAM Frits van Vlijmen
Op zondag 11 juni jl. is tijdens zijn vakantie in Mallorca ons lid Frits van Vlijmen overleden. Hij was
vanaf medio 2012 lid van onze vereniging. Frits mocht 76 jaar worden.
Het heeft Frits de laatste jaren niet meegezeten. Eerst het overlijden van zijn wederhelft, kort voor
hun 50-jarig huwelijksjubileum. Vervolgens werd darmkanker geconstateerd, met nog maar een
beperkte levensverwachting. Desondanks was Frits optimistisch. Slechts incidenteel kon je aan Frits
merken dat hij zich niet goed voelde.
Enkele weken geleden had Frits verteld, dat hij met de chemobehandelingen stopte. Hij wilde van de
laatste jaren ‘nog wat moois maken’, zonder zich na iedere behandeling ‘lamlendig’ te voelen. Had ’n
vriendin, ging dansen, was regelmatig op de golfbaan. Was af en toe in een attractiepark met zijn
kleinkinderen. Kortom hij genoot ervan.
Hij vertelde ook vol enthousiasme dat hij op vakantie ging naar Mallorca. De laatste jaren om ‘er wat
moois van te maken’ zijn slechts enkele weken geweest. Helaas is Frits daar overleden, niet direct
aan zijn ziekte maar chemokuren verminderen de weerstand van het lichaam. Een infectie kan dan al
fataal zijn.
Op vrijdag 24 juni was het afscheid, waar ook diverse leden van onze golfclub aanwezig waren.
Wij, de golfclub, verliezen aan Frits een zeer aimabel mens, altijd opgewekt en had altijd ‘goeie zin’.
Heel jammer en wij zullen ‘m missen, ook in ons ‘maandagmorgen-grupke’. PT
Nick Paulussen, onze hoofd-greenkeeper io.
Nick Paulussen, onze hoofd-greenkeeper io.
In februari 2022 begon Nick in Arnhem bij IPC De Groene Ruimte aan de opleiding greenkeeper.
Inmiddels, ruim een jaar later, is hij geslaagd voor het eerste onderdeel.
Het diploma greenkeeper is in the pocket!
Diverse grassoorten en zo'n 40 soorten planten en bomen herkennen, maaien, prikken, kennis hebben van de opbouw toplaag van de green, herkennen van planten- en grasziektes en beregening zijn enkele van de onderwerpen waarmee Nick bezig is geweest.
In september aanstaande start hij met de opleiding assistent hoofdgreenkeeper en wil daarna het diploma hoofdgreenkeeper gaan halen.
Gaat hem zéker lukken. Nick, succes met je studie en dank voor het goede werk dat jij en je collega's doen op onze baan! YK
Hole in one!
Hole in one!
De wonderen zijn de wereld nog niet uit....
Op 28 mei jongstleden werd er op hole 9 een hole in one gescoord door ons zeer gewaardeerde lid Bert Havelaar.
Dit is natuurlijk een prestatie van formaat waarmee we Bert van harte willen feliciteren!! YK
Verslag voorjaarscompetitie damesteam
Verslag voorjaarscompetitie damesteam
11 opgewekte dames...
Zij begonnen met goede moed aan het nieuwe seizoen
Ze namen les, één voelde zich niet in goede doen
Toen waren het er nog tien
10 moedige dames volgden les onder alle weersomstandigheden, ze bleken echte die-hards
Drie van hen gingen naar de dokter maar mochten toen niet meer van start.
Toen waren er nog zeven
7 stoere dames bleven vol goede moed verder gaan
En wilden echt wel samen tot het eind gaan
Maar het lot liet hen niet met rust
Met een nieuw teamlid werden ze uitgerust.
Toen waren het er weer acht!
8 lieve dames hadden het voor mekaar
Ze zijn er echt voor elkaar
Twee hadden grote zorgen op hun schouders rusten
Niet erg, het gaat lukken ons zo lukken, daarrmee konden we hun sussen.
En toen waren het er nog zes.
6 strijdbare dames ploeterden moedig voort
En zelfs de zwaarste regenbuien kregen hun humeur niet verstoord.
Ze wonnen zowaar hun partij,
Zoals gezegd, zij aan zij.
6 hardwerkende dames begonnen toen te zorgen
Voor de wedstrijd van morgen
Ieder kreeg zijn taak toebedeeld
En niemand die zich verveelt
Maar één had zich die week in de duim gesneden
En was daarna met spoed naar het ziekenhuis gereden.
Toen waren het er weer wat minder!
5 zorgzame dames gingen vol goede moed aan de slag
op naar de laatste competitiedag
Hole na hole wilden ze verslaan
We wisten waar de vlaggen staan.
Op goed advies werden de onderbroeken uit de wasmand getrokken
Om het zonnetje uit te lokken.
We bonden ze aan de takken van de bomen
Nu moest de zon toch wel komen
maar de weergoden lieten zich niet misleiden
Wat moesten wij op de baan lijden.
We werden om de oren geslagen met sneeuw, hagel, wind en eindeloze regen
Maar toch hield dat ons niet tegen
Genoten van alle strijd in de baan
Waar we allemaal vol voor zijn gegaan
Mooie nieuwe mensen mogen ontmoeten en leren kennen
Wat weer snel deed wennen
De uitslag gedeeld met juichkreten
Gezamenlijk afsluiten met heerlijk eten.
We hebben genoten van deze competitie met en tegen hun te mogen spelen
We begonnen met velen
Onderweg moesten er een paar verstek laten gaan
Maar als een team zijn wij blijven staan! JH
het Wedstrijdverslag Ryder Cup
het Wedstrijdverslag Ryder Cup
Verslag van een Anita, een van de deelnemers van (het winnende team BLAUW) Ryder Cup
De Ryder Cup werd aangekondigd. Nee niks voor mij dacht ik gelijk.
Toen kreeg ik van Jeanine een appje, of ik de 24e iets had? Ja, ik kon niet.
Toen mijn afspraak de 24e toch niet doorging, had ik al het een en ander voorbij horen komen, hoe leuk het was om mee te doen aan deze wedstrijd. Toen heb ik de stoute (golf) schoenen aangetrokken en Jeanine een app gestuurd dat ze mij op de reservelijst kon zetten. Als ze een speler te kort dan wilde ik wel invallen, er nog steeds niet echt van uitgaande dat ik zou spelen.
In het clubhuis kwam Youp vragen of ik bij hem in het team wilde meespelen, hij had spelers nodig. Het was wel het blauwe team, waarbij ik opmerkte dat ik eigenlijk 'meer met rood had'.
Zo ging ik dan de 24e ’s ochtends in mijn blauwe pakje met heel wat zenuwen naar de golfbaan, waar bij aankomst al rode versiering door Jeanine werd uitgedeeld. Er waren al sporen van rivaliteit.
Terwijl iedereen aan de vlaai en de koffie zat, werden de teams bekend gemaakt door de captains Janine en Youp. Dit ging gepaard met heel wat commentaar heen en weer “makkie” en “die is al binnen”, ondertussen vond ik het maar wat spannend.
Tot mijn opluchting speelde ik met de captain, die zou voor ons de punten wel binnenhalen als het mij niet lukte. Zo werd er, nadat de teamfoto’s gemaakt waren, gestart met de matchplay tussen het rode en het blauwe team.
Wij liepen als laatste team. Daar was ik ook blij mee, want er waren geen toeschouwers meer. Het was een spannende wedstrijd tegen Maurice en Joyce, waarbij Maurice erg goed speelde, maar waar Youp steeds meer in vorm kwam en zo op het laatst de zege voor ons binnenhaalde. Yes, we hadden gewonnen. Na afloop werden, terwijl wij genoten van 'een lekker drankje en een bitterbal' de punten geteld.
Ennn, jawel, het blauwe team had met 5 – 2 gewonnen. Het was een gezellige dag die ik niet had willen missen.
Zeker voor herhaling vatbaar en heb mij dan ook nog opgegeven voor de andere 2 dagen.
Ondertussen werd via de app elkaar al goede moed ingesproken en aangemoedigd om die mooie beker te bemachtigen.
7 Juli, om 9.00 uur ’s ochtends toen al behoorlijk warm, werd weer gestart met koffie en vlaai.
Het terras was weer gezellig aangekleed met rode en blauwe ballonnen waarvan de blauwe ballonnen al snel kapot knalden, te dik opgeblazen, zodat ze snel stuk gingen…. Tactiek van de rode team?
Ook nu was weer veel rood te zien, het rode team was zo te zien klaar voor de revanche.
De captains maakten weer hun teams bekend waarbij Kalle en ik tegen Jo en Jerry moesten spelen in de spelvorm greensome matchplay. Het was weer spannend want de captains hadden hun best gedaan om door de juiste personen bij elkaar te zetten, sterke teams te maken. Na het maken van de teamfoto en elkaar veel succes te wensen kon de wedstrijd beginnen. Het was warm, in de 30 graden en tussendoor zoekend naar wat schaduw vond ik het heel gezellig en leerzaam. Als ik een beroerde bal had gespeeld praatte Kalle dit weer goed, het maakte niets uit.
Ik had een fijne golfpartner maar helaas waren wij niet opgewassen tegen de indrukwekkende ballen die Jerry sloeg met zijn ijzer en wij verloren deze match.
Maar gelukkig waren er in ons blauwe team anderen die het beter hadden gedaan. Uiteindelijke had het blauwe team gewonnen en werd er nog gezellig na gekletst en gelachen.
Omdat de dag van de finaleeen nog warmere dag beloofde te worden hadden de captains besloten om de teams al samen te stellen en de starttijden bekent te maken zodat niet iedereen lang in de hitte moest wachten voordat ze konden starten. Toen ik hoorde dat het een single match play wedstrijd werd had ik natuurlijk al gevraagd of er een beetje rekening werd gehouden met de handicap, vond dit dan toch weer spannend.
Daar kwamen de captains naar buiten en iedereen keek hun vol verwachting aan, want zij wisten ook uit ervaring dat zo’n laatste dag nog van alles kon gebeuren en mogelijk was.
Zo wist ik dat mijn tegenstandster Joyce was en daar was ik heel blij mee, en zij bleek ook blij met mij te zijn en konden we met een gerust hart voldaan gevoel van de overwinning weer die dag naar huis gaan. En ons verheugen op de laatste wedstrijd.
Toen brak de finale dag aan, het was een tropische dag. Het clubhuis was het helemaal versierd met rood met blauwe slingers, het zag er erg gezellig uit. Iedereen had de vrijheid om samen af te spreken voor vertrek of je 9 of 14 holes wilde lopen. Joyce en ik besloten heel optimistisch om 14 holes te lopen, maar gaande weg vonden we 9 holes toch een beter plan. Onderweg werden we door Youp verrast met een heerlijk waterijsje. Dit was een welkome verrassing in dit tropische weer. In het begin speelden we gelijk, maar daarna had ik een betere dag en bij hole 8 zijn we gestopt. Toen had ik , natuurlijk heel blij, de overwinning in mijn pocket. Het was een leuke sportieve en gezellige wedstrijd.
Bij binnenkomst kon ik mijn teamgenoten dan ook trots mededelen dat het blauwe team er een punt bij had en daarmee was dan ook de toon van onze voorsprong op het rode team gezet.
Daarna volgde ondertussen genietend van een verkoelend drankje, snacks-bitterballen en “stomme kal” nog een paar punten voor blauw waardoor de Ryder Cup 2023 op naam van het Blauwe Team kwam te staan.
Nadat iedereen een welverdiende medaille had gekregen, werd de prijs de Grote Blinkende Bokaal, gevuld met drank, uitgereikt aan captain Youp en het Blauwe Team. Een welverdiende overwinning!
Yeah, ik was toch blij dat de captain van het rode team mij verkwanseld had aan het blauwe team, want winnen is toch echt veel leuker.
Het was een super ervaring, veel geleerd, de clubleden beter leren kennen en heel gezellig!
Bedankt captains en complimenten voor jullie organisatie en inzet. AZ
Gek op golf, of golfgek?
Gek op golf, of golfgek?
Wij kennen op onze club de Ryder Cup. Een jaarlijks terugkerend event dat altijd garant staat voor veel gezelligheid en spelplezier. Dit jaar strijkt de échte Ryder Cup neer in Italië. Roger Smeets speelde op Marco Simone Golf& Country Club en schreef er een leuk stukje over
Vakantie, dat is altijd een moment in het jaar waar je naar uit kijkt.
Even een paar dagen of weken weg van huis, om een andere omgeving te ervaren.
Voor ons was dat dit jaar Italië, het land van de pizza en pasta. En de tiramisu, niet te vergeten.
Een rondreis, van plaats naar plaats om zoveel mogelijk van het land te kunnen zien.
Omdat we met de camper gingen was er plek te over om spullen mee te nemen. De golftas werd voor de zekerheid ook maar in het laadruim gezet. Je weet het tenslotte maar nooit.. Of toch wel?
In Rome wordt dit jaar de Ryder cup gespeeld. Niet te vergelijken met de versie van Echt-Susteren, maar toch, best een evenement op zich.
De baan Marco Simone had net het Italiaans open gehad, en de baan werd al omgebouwd voor de Ryder cup. Althans, er werden meer tribunes neergezet.
Ik had mijn eigen caddie bij me, die alleen niet helemaal begreep dat een caddie de stokken aan de speler geeft, en heen en weer loopt. Maar dat mocht de pret niet drukken. Ze was uiteraard ook mee voor de gezelligheid!
Na de ontvangst gelijk even de merchandise bekeken. Dan blijft er altijd wel wat aan de vingers plakken, onvermijdelijk.
Op naar hole 1! Tee-time!!
Daar sta je dan, voor een grote tribune met plek voor 5.000 mensen. Wauw! Toch wel erg sjiek.
Stiekem toch even zwaaien, de pet af, en in je hoofd: “on the tee, for Europe, Roger Smeets!”
Hoe moet dat zijn voor de profs, als er dan 5000 man zitten te juichen voor je?
Ik kan het me niet voorstellen. Maar dat moet een machtig moment zijn.
De baan is zeker niet gemakkelijk. Op en neer, nergens echt plat en best wat water. Een lange par3 als signature hole.
Veel bunkers, een rough waar je amper doorheen komt.
Maar ook; geweldige greens, prachtige fairways en een schitterend uitzicht.
Ik heb dan ook goed om me heen gekeken, bij elke hole even stilstaan bij al dat moois.
Na een paar goede, een paar matige en een enkele slechte hole bereik je de laatste hole.
Die speelt een beetje naar beneden, en je ziet vanaf de afslag al de tribunes.
Daar kom je dan aan, een hoop kabaal, gejuich, boegeroep eventueel. Maar dat is pas in september.
Nu klonk alleen het geluid van een hamer, een boor, een zaag en scheldende bouwvakkers.
Dat maakt echter niet uit. Het was een hele mooie middag, op een machtig mooie en lastige baan in Rome.
In september zit ik voor de tv: “daar sloeg ik par” “weet je nog dat ik daar een bal kwijt raakte”. En dan ook stiekem weer even in mezelf prevelen: “on the tee, for Europe, Roger RS
Voorjaarscompetitie NGF - een verslag van team 2
Voorjaarscompetitie NGF - een verslag van team 2
Ook dit jaar was de golfclub Echt Susteren weer met meerdere teams vertegenwoordigd in de voorjaarscompetitie. Een dames team op donderdag, heren senioren op vrijdag en twee herenteams op de zondag.
Bij deze het verslag van zondag team 2:
Na het bewezen succes van dit jonge team in het voorgaande seizoen (eervol derde in het debuut jaar), stond dit jaar in het teken van verder ervaring opdoen. Zowel team 1 als team 2 treedt aan in de kelderklasse van de NGF competitie - de vijfde klasse. Mocht men denken dat hier alleen de afdeling brandhout in mee speelt, dan moet ik deze mensen gelijk even wat feiten presenteren:
- gemiddelde handicap van onze tegenstanders was rond HCP 15
- beste speler (Zuid Limburgse ) had HCP 4.3!!
- hoogste handicap was HCP 26
Team 2 was ingedeeld in een Zuid Limburgse poule, met Maastricht, Herkenbosch, Brunssummerheide en de Zuid Limburgse / Wittem. Alles lekker dichtbij en geen eindeloos lange autoritten.
Neemt niet weg dat het alles bij elkaar toch 5 lange maar leuke dagen zijn geweest. Het was het laatste jaar met 27 holes: 9 holes greensomes in de ochtend, en 18 holes single in de middag. Helaas is besloten om in de 3e/4e/5e klasse vanaf volgend jaar een 18 holes format te gaan volgen (9 holes greensomes en 9 holes singles). Niet iedereen is hier even blij mee. Veel spelers willen 27 holes houden, baan exploitanten willen liefst zo kort mogelijk bezetting van de baan voor competitie zodat ze greenfees kunnen verkopen. We zullen zien hoe zich dit verder ontwikkelt.
Hoe is het afgelopen voor team 2??
Ondanks een gedegen voorbereiding, met les en instructie van Jules, waren de resultaten wisselend. Na een moeizame start in de eerste twee wedstrijden met onnodig verlies, wist team 2 zich uitstekend te herstellen met twee gelijke spelen tegen Brunssummerheide (de latere kampioen) en Maastricht. Om tenslotte net Maastricht onder ons te houden en vierde te worden in de poule. Brunssummerheide werd in een spannende wedstrijd tegen Herkenbosch (gespeeld in Wittem) kampioen.
De rest van het seizoen blijft team 2 volop in training. Bijna alle teamleden hebben meegedaan aan de matchplay clubkampioenschappen. De halve finales van de clubkampioenschappen matchplay werden gespeeld door louter spelers uit team 2. Er is een onderlinge competities waarbij om muntjes wordt gespeeld. Diverse spelers hebben les. Kortom, er wordt alles aan gedaan om de WeCo te overtuigen dat team 2 eigenlijk team 1 moet zijn :-)
Hoe dan ook - het was weer een zeer gezellige, leerzame, en bij momenten zeer succesvolle competitie!
Op naar volgend jaar.
Namens team 2
Youp, Frank, Roger, Maurice, Andre, David, Patrick, Edwin EG
Verslag van de GEWECO-wedstrijden
Verslag van de GEWECO-wedstrijden
Het eerste halfjaar hebben we inmiddels achter ons.
We hebben een goed begin gemaakt in maart de lentewedstrijd met voor iedereen een prijsje!
In mei de aspergewedstrijd
In de baan werd een amuse uitgedeeld, een "lekker-makertje" voor wat na afloop nog te wachten stond
Ondertussen werd er in de keuken hard gewerkt om alles op tijd in gaar te hebben.
En in juni /juli de meerdaagse Ryder Cup.
Een strijd tussen team blauw, met captain Youp Kilkens en team rood met captain Jeanine. Het werd een hete strijd, letterlijk en en soms ook figuurlijk. Want uiteindelijk ging het hier toch ergens om!
Er was voor elk wat wils.
Een mooie pot golf, teamwork, heerlijk eten, gezelligheid...wat je voorkeur had, kon prevaleren!
We hadden het genoegen om weer nieuwe leden te mogen verwelkomen (en nog steeds is er doorstroom van de golfschool maar ook van buitenaf) die naadloos werden ingepast in onze wedstrijden.
Zoals gezegd: niet voor iedereen staat de prestatie meteen voorop maar de afsluiting is hun gloriemoment. Gezeten aan de tafel, heerlijk genietend van een glaasje wijn, nakletsen en misschien echt elkaar beter leren kennen.
Hierdoor is het weer gebleken dat golf echt geen einzelgänger sport hoef te zijn maar een sociaal evenement wat beweging met zich meebrengt.
Zoals jullie inmiddels in de mail hebben kunnen lezen staat voor 29 juli een Barbequewedstrijd op de planning. Hiervoor hebben zich inmiddels 49 mensen van allerlei pluimage zich aangemeld! Voormalige clubkampioenen tot golfschooldeelnemers hebben zich ingeschreven. Er is nog plek wil je meedoen..? Ondanks de vakantietijd een
geweldige opkomst.
In de (na-)zomer en herfst staat nog van alles op de lijst. 9 september een Ontbijtwedstrijd, 11 november de Lichtjeswedstrijd en in december wellicht nog een surprise ter afsluiting. Hou de mail zeker in de gaten!
Namens de GeWeCo,
Hannie, Wilma, Peter en Jeanine JH
Stukje geschiedenis: Golf in Europa.
Stukje geschiedenis: Golf in Europa.
In deze editie en de komende edities van de Pitchfork besteden we aandacht aan de
geschiedenis van het golfspel. In deze Pitchfork gaat het over de verspreiding van golf over
het vasteland van Europa wat een herkenbaar patroon vormt. Het artikel zou te lang worden
als ik alle Europese landen langs zou gaan, daarom beperk ik me tot Frankrijk, België en
Nederland.
Het waren voornamelijk de Britten die die als toerist, diplomaat, zakenman of militair bij hun
verblijf in den vreemde ontspanning en vertier zochten. Daartoe introduceerden zij naast
andere typische Britse sporten het golfspel en brachten zij de lokale bevolking in contact met
het golfspel. Bij de beschrijving van de ontwikkelingsgeschiedenis van het golfspel in Europa
zijn drie perioden te onderscheiden:
Periode I 1856-1914 De Belle Epoque tot de eerste Wereldoorlog
Periode II 1914-1940 De Eerste Wereldoorlog en het Interbellum
Periode III 1940-2022 De Tweede Wereldoorlog en het IJzeren Gordijn.
In Frankrijk (1856) werd De Pau golfclub als eerste golfclub op het vasteland van Europa
opgericht. Pas drie decennia later werd de tweede Franse golfclub opgericht. De grote Franse
golfpionier was Pierre Deschamps. Hij was oprichter van La Bouille (1901). Tijdens de Eerste
Wereldoorlog kwam het golfspel in Frankrijk echter geheel tot stilstand. Pas in de jaren 30
van de vorige eeuw was er een lichte groei maar het golfspel bleef in Frankrijk vooral een
elitaire bezigheid.
In 1985 kwam daar een lichte verandering in Het aantal golfclubs was toen inmiddels
opgelopen van 156 naar 660. Golf behield echter nog steeds de naam van elitaire bezigheid.
Vooral de banen aan de kusten van Normandië, de Côte d’Azur en die in het Baskenland zijn
tegenwoordig favoriete bestemmingen voor het golftoerisme in Frankrijk.
De oudste golfclub van België is Royal Antwerp opgericht in 1880. Ter bevordering van het
golftoerisme werden door Koning Leopold II “zelf een enthousiaste speler” drie golfbanen
opgericht. Chateau d’ Ardennes, Royal golfclub de Belgique en Oostende en 1912 zag de Royal
Belgian Golf Federation het daglicht.
in Nederland werden op Landgoed Clingendael de eerste ballen geslagen. Hieruit ontstond op tweede
paasdag 3 april 1893 door het initiatief van acht heren de ‘Hague Golf Club’ tegenwoordig de
Koninklijke Haagse Golf & Country Club opgericht met als President de eigenaar van
Clingendael, Baron van Brienen. Het ontstaan van deze baan werd gevolgd door de Doornse
Golfclub(1894), de Rosendaelsche Golfclub samen met de Hilversumsche Golf Club (1895) en
de Kennemer Golf Club (1910) thans Kennemer Golf & Country Club. Deze 5 clubs richtten
(1914) gezamenlijk het Nederlandsch Golf Comité (thans de Koninklijke Nederlandse Golf
Federatie) op.
In 1939 waren er in ons land inmiddels 17 Golf Clubs. In de Tweede Wereldoorlog kwam
alles echter weer tot stilstand en na een langzame start waren er in 1973, 32 banen met
16000 spelers. Dit leidde in 2012 tot 221 banen met 381.584 geregistreerde spelers en
momenteel telt de NGF ongeveer zo’n 270 aangesloten verenigingen met 420.000
geregistreerde golfers. Golf is daarmee na voetbal, tennis en vissen de vierde sportbond van
Nederland. MvB
Heb je al eens gespeeld op een golfbaan in het buitenland?
Heb je al eens gespeeld op een golfbaan in het buitenland?
Op vakantie vinden wij het altijd leuk om op andere banen te spelen. Een van onze favoriete banen ligt bij Carcassonne, in de Languedoc, aan de voet van de Pyreneeën.
Carcassonne zelf heeft een prachtige, volledig ommuurde oude stad, en staat op de werelderfgoedlijst van de Unesco.
De golfbaan ligt net ten zuiden van de stad met een prachtig uitzicht vanaf de meeste holes op de majestueuze toppen van de regelmatig besneeuwde Pyreneeën.
De baan is behoorlijk geaccidenteerd, dus goede conditie of een buggy is wel wenselijk. Dat blijkt al direct op hole één, een ‘blinde’ dogleg, waar een steile heuvel je intimiderend aankijkt bij de afslag.
Eenmaal boven aangekomen, en als je bal in speelbare positie ligt, is hij al weer een stuk vriendelijker.
Hole twee is een glooiend aflopende par 5, waarbij het even duurt voordat de vlag in zicht is.
Nee hoor, ik ga hier niet alle holes beschrijven, dan wordt het saai, en is de baan straks geen verrassing meer als je er gaat spelen, maar het zijn allemaal mooie en vaak uitdagende holes met prachtige oude bomen langs de fairways. De baan is ruim opgezet en redelijk vergevingsgezind (zeker in vergelijking met onze eigen home-course!).
Hole negen is zeker een van de meest spectaculaire holes van de baan, maar meer verklap ik daar niet over.
Ook de tweede negen holes zijn genieten voor zowel de beginnende als de ervaren golfspeler.
Glooiende en ruime fairways, mooie begroeiing en schitterende uitzichten. Er is maar een grote vijver in de baan, maar met een beetje geluk moet het toch mogelijk zijn je bal daar in te laten landen.
Als klapstuk wacht dan nog hole achttien, een ‘eenvoudige’ par 3, en een leuke uitdaging om hier je bal op de green te laten landen!
Mocht het je gelukt zijn om 18 keer in het gaatje te slaan dan wacht een leuk terras met uitzicht op de afslag van hole een, waar het goed toeven is voor een drankje of een hapje.
Met vriendelijke groet,
Loet Gevers LG
Ik geef de pen door...
Ik geef de pen door...
Tsja, dan ben je ineens vrijwillig aangewezen door Henk van de Runstraat (ook wel bekend als Shag Henk) om een stukje in de Pitchfork te schrijven. En dat doe ik met alle plezier, de Pitchfork is een leuk digitaal clubblad dat in leven gehouden moet worden. En dat kan alleen met bijdragen van alle leden.
Mijn naam is Edwin Grootendorst. Ik ben nu voor het derde jaar lid van de golfclub, en ik kan wel stellen dat we al heel wat meegemaakt hebben. Tijdens de covid periode was golf een van de weinige veilige manieren om toch nog wat te bewegen. Lekker buiten, driver lengte afstand houden van elkaar, en er was weinig aan de hand. Terwijl covid langzaam aan het uitdoven was, was ineens het vuur uit het bestaan van de golfBAAN. Faillissement aan de broek, met alle gevolgen van dien. Echter, we konden gewoon gebruik blijven maken van de baan. Geen horeca, maar daar waren we al redelijk aan gewend geraakt tijdens de covid periode. Koffie mee in een thermos kan, en na afloop uit de achterbak Kaffee und Kuchen! Af en toe zag ik stiekem ook sterker spul genuttigd worden op het terras.
Fast forward naar nu.
De baan ligt er fantastisch bij, dankzij het keiharde werk van de greenkeepers en de hulpkrachten. Wat een werk hebben zij verzet in de afgelopen winter. Chapeau!
Greens beginnen steeds beter te worden, hier ook dank aan de SBA-groep die hun kennis en expertise inzetten. Het zal misschien nog even wat tijd vergen maar dan hebben we weer top greens, zoals die vroeger in het begin van de baan top waren. Ik kom hier verderop nog even op terug.
Ook de competitie zit er weer op, ervaringen via aparte stukjes in de pitchfork. Heel veel teams kwamen naar onze baan toe, een beetje lacherig, Echt-Susteren dat is toch dat gekke baantje met 9 holes, slecht onderhouden……..
Daar is menigeen van terug gekomen! Veel complimenten voor hoe de baan er bij lag (en ligt), en heel veel opmerkingen als:
‘wauw, wat een lastige baan is dit’
‘hoeveel ballen raken jullie per jaar kwijt?’
‘ ik moest bijna mijn partij opgeven want ik had nog maar 1 bal’
Kortom, ook de externe bezoekers weten de baan inmiddels meer en meer te waarderen.
Tenslotte.
Nog heel even terugkomen op de greens. Het is al heel vaak gezegd en geschreven, maar ik schrijf en vraag het nog eens:
Is het nu echt zo moeilijk en veel werk om tenminste je eigen en een andere pitchmark op de green te repareren?
Ik speel drie tot vier keer per week, en op iedere green kan ik met gemak tien pitchmarks repareren. Met andere woorden: 270 - 360 pitchmarks!!
Gelet op het beperkte aantal leden en de geringe baanbezetting kan dit maar één ding betekenen: vrijwel niemand neemt de moeite om zijn pitchmark te repareren. Kijk eens goed naar bijgevoegde plaatjes en vraag jezelf dan af: wil ik op zo’n green putten??
Doe jezelf en anderen een plezier en repareer tenminste twee pitchmarks op iedere green!
Ik geef de pen door aan Ellinor ten Oever. EG
Page updated
Google Sites
Report abuse