การกรีดยางพารา

ยางพารา เป็นไม้ยืนต้น มีถิ่นกำเนิดบริเวณลุ่มน้ำแอมะซอน ประเทศบราซิลและประเทศเปรู ทวีปอเมริกาใต้ โดยชาวพื้นเมืองเรียกว่า "เกาชู" แปลว่า ต้นไม้ร้องไห้ จนถึงปี พ.ศ. 2313 โจเซฟ พรีสต์ลีย์ พบว่า ยางสามารถนำมาลบรอยดำของดินสอได้ จึงเรียกว่ายางลบหรือตัวลบ ศูนย์กลางของการเพาะปลูกและซื้อขายยางในอเมริกาใต้แต่ดั้งเดิมอยู่

ที่รัฐปารา ของประเทศบราซิล ยางชนิดนี้จึงมีชื่อเรียกว่า ยางพารา

อาชีพกรีดยางเป็นอาชีพที่ค่อยข้างเหนื่อยและเสี่ยงพอสมควร เพราะการประกอบอาชีพกรีดยางนั้น ผู้ที่ประกอบอาชีพนี้จะต้องเริ่มทำงานตั้งแต่ช่วงดึกๆ จนกระทั่งช่วงสายๆ เกือบๆ เที่ยงจึงเสร็จภารกิจ ซึ่งในแต่ละวันผู้ที่ประกอบอาชีพนี้จะต้องกรีดยางเป็นจำนวนมากกว่าพันต้น เพื่อให้ได้น้ำยางเพียงพอที่จะส่งมาขาย ให้กับโรงรับซื้อน้ำยาง และต้องค่อยระวังพวก ตะขาบ งู และช้าง เป็นต้น พวกเขาจึงต้องหาเครื่องมือในการป้องกันในการออกไปกรีดยางทุกๆ ครั้ง นั้นคือรองเท้าบูท ทุกวันพวกเขาจะต้องกรีดยางมากกว่าพันต้น แต่อาชีกรีดยางก็เป็นอาชีพของคนส่วนใหญ่ในอำเภอหนองใหญ่