دوم تیمو تائوس

مقدمه

اين نامه به منزله وصيت نامهٔ پولس است. او در زندان بود و می‌دانست كه دير يا زود به اتهام موعظهٔ انجيل به زندگی او در اين دنيا خاتمه خواهند داد. پس در اين «وصيت‌نامه» از تيموتائوس درخواست می‌كند به هيچ وجه با آنچه دروغ است سازش نكند و با وجود مشكلات زياد حقيقت را موعظه كند. او خود را نمونه می‌آورد كه چطور با پايداری در برابر مشكلات مبارزه كرده و هرگز حقيقت را رها نكرده و حالا اطمينان كامل دارد كه حتی مرگ نمی‌تواند به زندگی واقعی او خاتمه دهد.