Nagle, gdy zaczęły już padać pierwsze pociski, Ardżuna uniósł swój łuk i patrząc na armie Kaurawów rzekł do powożącego jego końmi Kryszny: ‘O Ty, który nie podlegasz zniszczeniu, poprowadź me konie i umieść mój rydwan między naszymi armiami i armiami wroga, abym mógł przyjrzeć się tym wszystkim, którzy tak bardzo pragną bitwy z nami i z którymi ja sam będę musiał walczyć. Chcę zobaczyć tych, którzy zebrali się tutaj na polach Kurukszetry, aby się nawzajem pozabijać, spełniając życzenie syna króla Dhritarasztry o niegodziwym umyśle’.

Kryszna pognał konie i zatrzymał rydwan pośrodku między dwiema armiami na widoku Bhiszmy, Drony i innych dowódców i rzekł: ‘O Ardżuna, popatrz więc na zebranych tutaj razem wszystkich Kuru’.

I gdy Ardżuna spojrzał na swych ojców i wnuków, przyjaciół, teściów i krewnych, czując ogromny żal rzekł z rozpaczą:

‘O Kryszna, gdy patrzę na mych wszystkich krewnych gotowych do walki na śmierć i życie, nogi uginają się pode mną i wysycha mi w ustach. Cały drżę i włosy jeżą mi się na głowie. Moja skóra płonie i Gandiwa wypada mi z rąk. Nie mogę utrzymać się na nogach i kręci mi się w głowie. Wszędzie widzę złowróżbne znaki.

Nie chcę ani zwycięstwa, ani suwerenności, ani przyjemności. Cóż nam bowiem z nich przyjdzie lub nawet cóż przyjdzie nam z życia, skoro ci, przez wzgląd na których tego wszystkiego pragniemy — nasi ojcowie, wnukowie, przyjaciele, teściowie i krewni — zebrali się tutaj na polu bitewnym gotowi, aby w walce ze sobą oddać swe życie i poświęcić bogactwo.

Choć oni chcą mnie zabić, ja nie chcę ich zabijać nawet za cenę zdobycia trzech światów, a cóż dopiero za cenę władania ziemią.

Jaką satysfakcję może nam przynieść zabicie synów króla Dhritarasztry? Zabicie ich będzie grzechem, chociaż oni uważają nas za wroga.

Nie wolno nam zabijać naszych krewnych. Ich zabicie w żaden sposób nie może nas zadowolić. Nawet jeżeli oni z oceną zniekształconą przez zawiść nie dostrzegają zła, które wynika ze zniszczenia swej własnej rasy i nie widzą grzechu braterskiej wojny, to czyż my, którzy widzimy płynące z tego zło, nie powinniśmy powstrzymać się od jego popełnienia?

Gdy ród zostaje zniszczony, giną jego odwieczne obyczaje, a gdy giną obyczaje, cała rodzina zostaje pokonana przez grzech. Prymat grzechu korumpuje kobiety i następuje mieszanie się kast, co sprowadza piekło zarówno na tych, co zniszczyli rodzinę, jak i na całą rodzinę. Gdy zaprzestaje się wykonywania rytuałów ryżu i wody, przodkowie opadają z nieba na ziemię.

Z powodu grzechów niszczycieli rodziny zanikają obowiązki kast i wieczne ryty rodzin, a ludzie, którzy utracili swe rodzinne ryty, żyją w piekle.

O Kryszna, uparliśmy się, aby popełnić wielki grzech, chcąc pozabijać naszych krewnych z żądzy zdobycia władzy. Lepiej będzie dla mnie, jeżeli odłożę broń i dam się zabić uzbrojonym po zęby synom króla Dhritarasztry’.

Wypowiedziawszy te słowa, Ardżuna z umysłem pokonanym przez żal, odłożył swój łuk i strzały i usiadł bezbronny w swym rydwanie.

(Mahābharāta, Bhishma Parva, Section XXV

Bhagavad Gita, Rozmowa I: Rozpacz Ardżuny (Mahabharata, ksiega VI iBhiszma Parva i ksiega VII Drona Parva, opow. 66. p.1)

Spis treści (pliki htm)

Synopsis

Opowieść 66: Kryszna wyjaśnia pokonanemu przez żal Ardżunie jak dzięki jodze osiągnąć spokój umysłu

Opowieść 67: Kryszna wyjaśnia Ardżunie jak działając z oddaniem uwolnić się od karmy i połączyć się z Brahmanem

Opowieść 68: Ardżuna będąc wielbicielem Kryszny poznaje w nim Najwyższą Osobę Boga—wiecznenasienie tego co istnieje

Opowieść 69: Kryszna naucza o związku ciała z duchem iwyzwalaniu się ducha dzięki prawdziwej wiedzy

Opowieść 70: Ardżuna podejmuje walkę dedykując ją Krysznie

Słowniczek Mahabharaty

UZUTECZNE LINKI:

Mikolajewska - ANUGITA (Postscriptum do Bhagavad Gity)

Mikolajewska - MAHABHARATA

Synopsis: Mahabharata, księgi I-XIV, plik PDF

Updated: January 5, 2021