Fluconazole capsule
شرح کپسول فلوکونازول
فلوکونازول یک داروی ضد قارچی است که برای درمان برخی از عفونت ها استفاده می شود. تهوع و اسهال اثرات قرص فلوکونازول است. در این مقاله ما در مورد سایت جسارت در مورد عوارض جانبی و نحوه استفاده از کپسول های فلوکونازول 150 صحبت می کنیم. ما امیدواریم که شما باید توجه داشته باشید. همکاران عزیز، سایت شجاع، مصرف و تجویز دوز، مسئولیت دکتر شما خواهد بود و سایت شجاعت مسئولیت استفاده شما را نخواهد پذیرفت. داروهای سرپایی اطمینان حاصل کنید قبل از استفاده از این دارو با دکتر خود مشورت کنید و از مصرف بیش از حد دارو جلوگیری کنید!
مشخصات کپسول فلوکونازول
Fluconazole (انگلیسی: Fluconazole) رده درمان: داروهای ضد قارچی دارویی: قرص ها، کپسول ها
کپسول فلوکونازول چیست؟
Fluconazole داروی ضد قارچی است که برای عفونت دهان (تورم، گلو، واژن) و سایر عفونت های قارچی عادی تجویز می شود. با حذف قارچها و مخمرها، این دارو میتواند عفونت را از بین ببرد. البته مصرف این دارو تنها توسط پزشک تجویز شده مجاز است و داروهای تجویزی اختیاری و بدون نسخه می تواند زیان آور باشد. پیشگیری از عفونت مخمر در بیمارانی که خطر ابتلای بیشتر به عفونت نسبت به دیگران دارند، مانند شیمی درمانی و پرتودرمانی، استفاده دیگری از فلوکونازول است. در واقع، رشد قارچ هایی که باعث عفونت می شود را کاهش می دهد. توجه داشته باشید که فلوکونازول تنها در درمان عفونت های قارچی موثر است و نمی تواند به درمان عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی و عفونت باکتری کمک کند. این دارو در کپسول ها و قرص های خوراکی 50، 100، 150 و 200 میلی گرم و همچنین سوسپانسیون های دهانی موجود است. این دارو به طور عمده در ادرار دفع می شود.
کپسول فلوکونازول
کاندیدیازیس واژینال کاندیدیازیس خوراکی رحمی و مننژیت کریپتوکوک عفونت ادراری پیشگیری و کاهش عفونت در بیماران تحت شیمی درمانی یا پرتودرمانی
تعامل کپسول فلوکونازول
داروهای ضددردی، داروهای ضد صرع (تینین فنی)، داروهای قلبی (وارفارین، وراپامیل و سزاریدید)، داروهای دستگاه گوارش (سایمتیدین)، گلوکز (گلبنکلامید، گلبوریید)، آسم مازول، سیازاپید، آلکالوئید تلقیح مانند ergotamine، eritromycin، pimoside، quinidine، terfenadine، voriconazole و الکل. بسیاری از داروها ممکن است با فلوکونازول مواجه شوند و عوارض جانبی ناخواسته یا خطرناکی را ایجاد کنند. اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف کنید، به پزشک خود بگویید، زیرا ممکن است لازم باشد تغییراتی در برنامه درمانتان ایجاد کنید: بدترین؛ پردنیزون تئوفیلین؛ ویتامین A؛ tofacitinib؛ داروهای ضد افسردگی - به عنوان مثال: آمیتریپتیلین، نورریپتیلین؛ دیگر داروهای ضد قارچی - مثلا آمفوتریسین B یا وریکونازول؛ داروهای فشار خون - به عنوان مثال: هیدروکلروتیازید (HCTZ)، لوسارتان، آملودیپین، فلویدپین، نایفیدپیین، وراپامیل؛ رقیق کننده های خون مانند وارفارین، کومادین، آنتوونیوم؛ داروهای سرطان - مانند: سیکلوفسفامید، وین کریستین، وینبلاستین؛ داروهای کلسترول - m Nand: آتورواستاتین، سیمواستاتین، فلوواستستین، داروهای اچ آی وی یا داروهای HIV - مانند: ساخارین، زیدوودین و غیره. داروهایی برای جلوگیری از رد پیوند عضو - مانند: سیکلوسپورین، تاکرولیموس یا سیرولیموس و مواد مخدر (فنتانیل، آلفنتانیل، متادون) التهاب غیر استروئیدی - مانند: سلکوکسیب، ایبوپروفن، ناپروکسن؛ داروهای خوراکی برای درمان دیابت (گلیبارید، تولبتامید، گلاییزید)؛ داروهای تشنج - مانند کاربامازپین، فنیتوئین؛ داروهای ضد سل مانند ریفامپین، ریفابوتین؛ فلوکونازول با تداخل می کند و داروهای دیگر نیز ممکن است با E. coli مرتبط باشند. مواد مخدر مانند ویتامین ها و داروهای گیاهی تعامل دارند. در هر زمان در طول درمان خود، هر دارویی که مصرف می کنید، یا اگر قصد شروع یا پایان دادن به آن را دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. فهرستی از تمام داروهایی که می خورید را نشان دهید و پزشک خود را نشان دهید.