วัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่น

ประเพณีถวายธงตะขาบ การถวายธงตะขาบเป็นประเพณีที่ชาวไทยรามัญเมืองปทุมธานี ถือปฏิบัติกันในเทศกาลวันสงกรานต์ กระทำกันที่เสาหงส์หน้าเจดีย์ หรือ โบสถ์ วิหารอันเป็นสัญลักษณ์ของชาวรามัญแห่งหงสาวดีเสาหงส์ทำด้วยไม้กลมหรือเหลี่ยมมีเสาประกบคู่ประดับด้วยบัวหัวเสาที่ปลายเสามีรูปหงส์ทรงเครื่องหล่อด้วยโลหะยืนอยู่ปลายเสากางปีกทั้งสองข้าง ที่จะงอยปากหงส์แขวนด้วยกระดิ่ง บนสุดมีฉัตรสามชั้นปักอยู่ ชาวรามัญเรียกเสาหงส์ว่า “เทียะเจมเจียนู่” ประเพณีถวายธงตะขาบจะจัดทำกันในวันสุดท้ายของวันสงกรานต์ที่ศาลาวัด โดยใช้ผ้าเป็นผืนยาวตัดเป็นรูปตัวตะขาบ ใส่ไม้ไผ่เป็นระยะๆ ตลอดผืน ติดธงเล็กๆ ที่ซี่หัวไม้ไผ่ เมื่อเสร็จแล้วดูไกลๆ คล้ายตัวตะขาบ ชาวรามัญเรียกธงนี้ว่า “อะลามเทียะกี้” หลังจากทำเสร็จแล้ว ในตอนบ่ายก็จะมีการแห่ธง โดยช่วยกันจับขอบธงตลอดทั้งผืน แห่ธงไปตามหมู่บ้าน มีขบวนเถิดเทิงกลองยาวประกอบขบวน เสร็จแล้วนำมาทำพิธีถวายธงที่หน้าเสาหงส์แล้วชักขึ้นสู่ยอดเสา เพื่อเป็นการบูชาพระพุทธเจ้า และสืบสานประเพณีต่อมาจนถึงทุกวันนี้

ที่มา https://www.stou.ac.th/

พวงมโหตร เป็นเครื่องแขวนโบราณที่ทำจากกระดาษสีต่าง ๆ นำมาพับและตัดเป็นรูปต่าง ๆ เป็นภูมิปัญญา พวงมโหตรเป็นเครื่องแขวนประเภทหนึ่ง ซึ่งใช้แขวนในงานมงคลเท่านั้น เช่นงานแต่ง งานบวช งานทำบุญขึ้นบ้านใหม่ งานวันสงกรานต์ งานโกนจุกและงานบุญทั่วไป ซึ่งจะนำมาแขวนสถานที่เด่นที่สุดในบ้าน เช่น ใจกลางบ้าน

ที่มา www.gotoknow.org

ผ้าสไบมอญ อัตลักษณ์ไทยรามัญ หรือที่ชาวมอญทั่วไปเรียกว่า "หญาดฮะเหริ่มโตะ หรือ หญาดฮะเมินโตะ" ซึ่งหมายความถึง ผ้าที่มีลวดลายพัฒนามาจากลายของโตกโดยคาดว่า หญาดหมายถึงผ้า ฮะเหริ่ม หมายถึงขอบซึ่งผ้าสไบมอญ เป็นเครื่องแต่งกายแสดงเอกลักษณ์ของชาวมอญ ซึ่งความเป็น ชาวมอญจังหวัดปทุมธานี บ่งบอกตัวตน บ่งบอกวิถี บ่งบอกชาติพันธุ์สะท้อนผ่านการปักผ้าสไบด้วยรูปแบบลวดลายดอกบัว ลายดอกพิกุล และลายดอกจันทร์ล้อมรอบดอกพิกุล ที่ใช้ห่มยามเข้าวัดหรือในพิธีสำคัญ

ปัจจุบันกลุุ่มอาชีพในตำบลบางเดื่อ ได้มีการพัฒนาต่อยอดลวดลายในการปักผ้าสไบมอญ ให้แสดงถึงอัตลักษณ์และบ่งบอกความเป็นบางเดื่ออย่างชัดเจน จึงสร้างลายที่เป็นอัตลักษณ์ของชุมชน เรียนว่าลาย "ลูกมะเดื่อ"

ที่มา https://communityarchive.sac.or.th