Petition · Een brief aan Koning Willem-Alexander · Change.org

Majesteit,

Middels deze brief verzoeken wij namens de Arubaanse bevolking van het Koninkrijk uw aandacht voor de volgende zaken welke diep in ons hart leeft.

Als gevolg van de COVID-19 crisis is de gehele wereldeconomie in zeer korte tijd in elkaar geklapt en bereiden alle landen zich voor om de consequenties van het virus te minimaliseren. Het is voor Aruba niet anders. Hoewel het erop lijkt dat in deze crisis ieder land zijn eigen plan trekt, zou iedereen zich moeten beseffen dat juist nu solidariteit en empathie de oplossing is voor de gevolgen van de crisis. We zullen, hand-in-hand, veel sterker uit deze crisis komen. Op dit moment maken we ons heel erg zorgen over wat er na deze crisis van Aruba over zal blijven.

Binnen de wereldeconomie is Aruba een kleine speler, maar ook kleine spelers kunnen van belang zijn, en in onze gezamenlijke historie zijn er vele voorbeelden, zoals de rol die Aruba en Curaçao hebben kunnen spelen in de Tweede Wereldoorlog en hoe Aruba, Curaçao en Sint Maarten Nederland te hulp stond met fondsen en giften in 1953 voor de watersnoodramp. Nu staan we samen voor een crisis, die qua bereik en impact wellicht groter is dan die periodes.

Als onderdeel van het Koninkrijk, was er altijd de verwachting dat in dit soort crisistijden wij juist voor elkaar klaar staan. Helaas, hebben wij moeten waarnemen dat de Nederlandse regering niet solidair met ons en de overige landen binnen het koninkrijk wil zijn. We lezen in de media dat men zegt “laten ze het zelf maar uitzoeken” en “wat mij betreft is dit het einde van het Statuut”; er bestaat een houding van “hoe kunnen we hier gebruik van maken en/of de eilanden een lesje leren” in plaats van “hoe kunnen wij jullie bij staan”. Het gaat niet alleen om een gift of een gunstige lening, maar wij hebben ook de steun van de Nederlandse regering nodig om de EU-fondsen en de IMF fondsen te kunnen raadplegen, om er maar twee te noemen. Helaas komt Aruba door haar status als lid van het Koninkrijk niet in aanmerking voor internationale fondsen, daar verwacht wordt dat Nederland ons te hulp schiet.

Aruba wordt noodgedwongen een lening te accepteren waarbij wij minstens 10 jaar onze autonomie voor inleveren aan een overheid die politiek gezien geen interesse heeft om onze belangen te behartigen. De relatie met de Nederlandse regering voelt vandaag meer als een gijzelingssituatie dan een samenwerking. Zonder enige hulp gaan wij het absoluut niet redden.

Onze economie is voor bijna 90% afhankelijk van toerisme, en als gevolg van deze crisis staat feitelijk deze economie volledig stil. Wij begrijpen allemaal heel goed dat dit moeilijke tijden zijn en dat we hard moeten gaan werken om onze economie te herbouwen, en daar zijn we ook mee bezig. De energie en enthousiasme die heerst ondanks deze crisis is zo mooi om te beleven. Er zijn veel entrepreneurs druk bezig met landbouw, technologie, de ‘sustainable development goals’, en zoveel meer. Wij zijn hardwerkende mensen die in tijd van nood samen komen om het beste uit iedereen te halen. Maar, zijne Majesteit, wij vrezen dat al deze positieve energie straks omwaait. Veel mensen zijn hun banen kwijt, en meer gaan hun banen verliezen. We hebben geen idee wanneer onze economie weer normaal kan gaan draaien. Zelfs als Aruba de medische crisis zou hebben bedwongen, blijft zij afhankelijk van de ontwikkeling in haar bron markten om weer te kunnen bouwen aan de economie.

Ons wordt verweten dat we in 1986 en 2010 voor een ‘status-aparte’ hebben gekozen waardoor wij nu geen gift mogen verwachten. Aruba heeft nooit sanering ontvangen van het Nederlandse kabinet, maar we worden toch nog van wanbeleid beschuldigd. Wij ervaren totaal geen sympathie, alsof wij dit onszelf hebben aangedaan. Zuid-Europa en Italië, welk landen geen deel uitmaken van het Koninkrijk der Nederlanden, mogen wel een gift ontvangen, maar wij worden geacht als lasten voor de Nederlandse belastingbetaler en wordt er verwacht dat wij moeten smeken voor humanitaire hulp.

Majesteit, wij verzoeken u, als Staatshoofd van ons Koninkrijk, erop toe te zien dat alle burgers erop kunnen rekenen dat de Rijksministerraad op gelijkwaardige wijze zal kijken naar de behoeften van de verschillende gebieden, met als uitgangspunt een positie te creëren die elk gebied, (bijzondere) gemeente, provincie of eiland de kans geeft om vanuit dit nieuwe startpunt te werken aan een nieuw begin.

Met de meeste hoogachting,

Een Arubaanse Nederlander