Pag-amin Para Sa'yo, Sinta

Parang kailan lang, una na kitang natagpuan

Noong araw na ako'y wasak at walang masandalan

Dumating ka at kaagad mo akong sinalo

Oo, sinalo mo ako mula sa problemang dinaramdam ko

Naging maayos naman ang ating samahan

Lagi tayong nag-aasaran, nagtatawanan at nagkukulitan

Kahit abutin man tayo ng gabi

Nakakausap pa rin kita nang may ngiti sa labi

Subalit, dumating ako sa puntong

Ako sa'yo'y may lihim na pagkagusto

Ngunit hindi ko ito pinaramdam sa'yo

Dahil ayokong masira ang pagkakaibigang meron tayo

Sabihin mo man na hibang ako

Pero ito? Iba ang nararamdaman ko pagdating dito

Aaminin kong oo, hindi tayo magkakilala

Pero bakit biglang nagbago ang aking nadarama?

Ilang beses ko nang pinigilan ang sarili ko

Na mahulog ako nang tuluyan sa'yo

Ang kaso, huli na nang malaman ko

Na sa'yo talaga ang bagsak ko

Sinubukan kong umamin sa'yo

Ngunit inunahan ako ng kaba

Kaba na baka lumayo ka sa'kin,

Kaba na baka iwasan mo ako sa bandang huli

Ngunit, bago pa man matapos ang taon

Hayaan mong ako mismo ang magsasabi sa'yo

Ilalabas ko lahat ng nararamdaman ko

Kaya sana, pakinggan mo ang sasabihin ng puso ko

Matagal na ito, pero ngayon lang ako aamin sa'yo

Tanging mga ilang kaibigan ko ang sinabihan nito

Pero dahil huling taon na nating dalawa

Sige, sasabihin ko na. Gusto kita, matagal na.

Ako'y nahumaling na sa'yo pagdating sa ganoong bagay

Musika't tula, nood, kahit kailan ay lagi tayong magkapantay

Kapag nakikita kita, lagi akong sumasaya

At kapag wala ka, lagi kitang inaalala

Naging marupok ba ako?

Oo, marupok ako pagdating sa'yo

Iyo mong ipagpaumanhin kung ako'y nagkaganito

Hindi ko intensyon na mangyari ito

Ang pag-amin ko sa'yo'y kailanman

Ay wala akong ibang pinagsisishan

Ito'y isang ganap na hindi ko makakalimutan

At araw-araw ko itong paaalahanan kahit kailan

Pero dumating ako sa puntong

Sasabihin mong may ibang katuwang sa puso mo

Halos nag-iba ang mundo ko

Mula noong isinambit mo ang mga salitang iyon

Ang mga luha ko ay kusang pumatak

Na parang ang puso'y unti-unti nang nawawasak

Kasi sa dinarami-dami pang tao sa mundo,

Bakit ikaw? Bakit ikaw na kaibigan ko?

Hindi ko lubusang aakalain

Na ganito ang magiging asta ko

Kasi sa totoo lang, nararamdaman ko na ito

Kahit pa sa isa't isa'y malayo tayo

Gusto ko sana ang puso'y magawang pagpahingahin

Subalit ito'y madaling sabihin, mahirap gawin

Dahil ako? Nadaganan ako ng nakaraan

Nakaraang kahit kailan, ay hindi ko ito papakawalan

Ngunit, tama ka. Gagawin ko na talaga

Ang mga bagay na sa'ki'y ikasasaya.

Tama ka rin naman. Bata pa ko

Pero sa pagtanda ko, mapapagtanto ko ito

Humihingi ako ng paumanhin sa'yo,

Sa'yo dahil atensyon lang ang habol ko,

Sa'yo dahil nahibangan ako sa isang katulad mo

At sa'yo, dahil naging marupok ako pagdating dito

Ngayon pa lang ay gusto ko nang magpasalamat

Sa saya at aral na mamahalin ko hanggang sa paglaki

Kahit paulit-ulit man ang aking sasabihin

Alam kong wala na yata akong ibang pagsisisi

Ang tanging hiling ko lang

Ay sana nasa mabuti kang kalagayan

Lalo na sa mga taong

Walang sawang umiintindi at alagaan

O siya, isasara ko na ang huling pahina

Dahil sa kabanatang ito, pinapaubaya na kita

Hindi man maganda ang ating wakas

Alaala nati'y mananatiling may bakas

"Pakiramdam ko, para mo na akong nilayo

Dahil sa may nararamdaman ako sa'yo

Pero alam ko ang halaga ko

At alam ko rin na magiging matatag ako. Magiging matapang ako."