Η Ιστοσελίδα των Μαθητών - Εργασίες 2011-2012
7ο Γυμνάσιο Χανίων
Εργασίες :Πληροφορικής Β’ & Γ' Γυμνασίου
Θέμα :Ιστορία – Στάση του Νίκα
Θέμα Α’ :
· Πότε έγινε η στάση του Νίκα ;
· Πού έγινε ;
· Πώς έγινε ;
· Γιατί έγινε ;
Η στάση του Νίκα έγινε το 532 μ.Χ στον ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης .Στις 11 Ιανουαρίου οι δύο πιο ισχυροί δήμοι, αθλητικά σωματεία με πολιτική ισχύ ,ξεσηκώθηκαν με αφορμή την βαριά φορολογία του Ιουστινιανού. Πρωταγωνιστές της εξέγερσης ήταν οι δήμοι των «Πράσινων και «Βένετων» (μπλε), οργανώσεις φιλάθλων με λαϊκή καταγωγή, που ζούσαν για τις αρματοδρομίες στις εξέδρες του Ιππόδρομου της Κωνσταντινούπολης. Οι «Ρούσσοι» και οι «Λευκοί» υπολείπονταν αρκετά σε δημοτικότητα των άλλων δύο δήμων. Οι αρματοδρομίες ήταν ένα ιδιαίτερα δημοφιλές άθλημα εκείνη την περίοδο, όπως σήμερα είναι το ποδόσφαιρο.Πυρπόλησαν κτίρια ,πολιόρκησαν το παλάτι και προκάλεσαν ζημιές ακόμα και στην Αγία Σοφία .Η ιαχή ‘’Νίκα’’ δονεί την ατμόσφαιρα .
Θέμα B’ :
· Πώς αντιδρούν οι ευγενείς και ο αυτοκράτορας;
Την κατάσταση επιχειρούν να εκμεταλλευτούν οι ευγενείς που ανεβάζουν στο θρόνο τον Υπάτιο, ανιψιό του πρώην αυτοκράτορα .Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός αδυνατεί να ελέγξει τα γεγονότα .Είναι καινούργιος στην εξουσία και είναι απασχολημένος με τις επιθέσεις των Περσών στα ανατολικά .Για μια στιγμή σκέφτεται να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη. Η αυτοκρατορική σύζυγος, η δυναμική και αποφασιστική Θεοδώρα, γρήγορα τον μεταπείθει και οι στρατηγοί Βελισάριος και Μούνδος αναλαμβάνουν δράση. Εγκλωβίζουν τους επαναστάτες στον Ιππόδρομο και κυριολεκτικά τους κατασφάζουν. Η καταστολή της «Στάσης του Νίκα» στις 18 Ιανουαρίου του 532 άφησε πίσω της 30.000 νεκρούς.
Ο Ιουστινιανός πατούσε πλέον γερά στα πόδια του και την επομένη μέρα έδωσε εντολή να εκτελεσθούν ο σφετεριστής του θρόνου Υπάτιος και ο αδελφός του. Η περιουσία τους δημεύθηκε, όπως και πολλών ευγενών, που εξορίστηκαν, επειδή είχαν υποστηρίξει την εξέγερση. Η αυτοκρατορική θητεία μιας από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του Βυζαντίου, όπως ήταν ο Ιουστιανιανός, ξεκίνησε με τη χειρότερη περίοδο βίας και αναρχίας που γνώρισε η Βασιλεύουσα.
Πηγές
Παχυσαρκία!
Παχυσαρκία είναι κλινική κατάσταση στην οποία η υπερβολική αποθήκευση λίπους μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για την υγεία του ατόμου. Σύμφωνα με το ΔΜΣ ως παχύσαρκοι χαρακτηρίζονται τα άτομα με ΔΜΣ μεγαλύτερο από 30. Κατά μέσο όρο, οι παχύσαρκοι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη δαπάνη ενέργειας από λεπτότερους, λόγω της ενέργειας που απαιτείται για να διατηρηθεί μια αυξημένη μάζα σώματος. Η λέξη παχυσαρκία είναι σύνθεση των λέξεων παχύς και σάρκα. Οι παράγοντες είναι ορμονικοί και γονιδιακοί. Ορμονικοί: Παρά την αρχική αισιοδοξία (με την ανακάλυψη της λεπτίνης που θεωρήθηκε ορμόνη «κλειδί» για την παχυσαρκία), πολύ σπάνια η παχυσαρκία οφείλεται σε έλλειψη λεπτίνης. Ενδιαφέρον έχει η σχέση των δύο ορμονών της λεπτίνης και της ινσουλίνης. Τόσο η λεπτίνη όσο και η ινσουλίνη αναστέλλουν την πρόσληψη της τροφής. Έχει προταθεί επίσης ότι η αυξημένη συγκέντρωση ινσουλίνης μπορεί να είναι η αρχική αιτία της παχυσαρκίας, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι στους περισσότερους ανθρώπους η παχυσαρκία και η αντίσταση στην ινσουλίνη συνυπάρχουν. Γονιδιακοί: Παχυσαρκία μπορούν να προκαλέσουν διάφορες γενετικές διαταραχές σε γονίδια που καθορίζουν την όρεξη και το μεταβολισμό. Έως το 2006 είχαν βρεθεί 41 τέτοιοι γονιδιακοί τύποι, οι οποίοι σε κατάλληλο περιβάλλον οδηγούν σε παχυσαρκία. Η επιπτώσεις στην υγεία στην υγεία είναι η αύξηση της πιθανότητας νόσησης από διάφορες ασθένειες ιδιαίτερα tων καρδιακών παθήσεων και του διαβήτη τύπου 2. Επίσης, η παχυσαρκία προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή κατά τον ύπνο, συνδέεται με ορισμένους τύπους καρκίνου και αυξάνει την πιθανότητα νόσησης από οστεοαρθρίτιδα
Φάρος Αλεξανδρούπολης
Η Αλεξανδρούπολη είναι πόλη της Θράκης και πρωτεύουσα του νομού Έβρου. Έχει πληθυσμό 49.724 κατοίκους (απογραφή 2001). Είναι σημαντικό λιμάνι και εμπορικό κέντρο της βορειοανατολικής Ελλάδας.
Όταν στη δεκαετία του 1850 άρχισε να δημιουργείται ένας λιμενίσκος στον ίδιο χώρο που είναι το σημερινό λιμάνι της Αλεξανδρούπολης φάνηκε η ανάγκη εγκατάστασης κι ενός φάρου που θα διευκόλυνε τους ντόπιους ναυτικούς αλλά και τους ναυτιλλόμενους από και προς τον Ελλήσποντο. Έτσι , δυτικά του λιμανιού, κτίστηκε ένας κυλινδρικός πύργος με φαρδιά βάση , από αρμολογημένη πέτρα , στην κορυφή του οποίου τοποθετήθηκε φάρος , δηλαδή πυρσός που χρησιμεύει στην ακτοπλοΐα και πελαγοδρομία. Εγκαινιάσθηκε και τέθηκε σε λειτουργία για πρώτη φορά την 1η Ιουνίου του 1880. Τότε λειτουργούσε με ασετιλίνη. Αργότερα λειτουργούσε με πετρέλαιο με τη μέθοδο της πυράκτωσης. Από το 1974 λειτουργεί με ηλεκτρικό ρεύμα αλλά διαθέτει και εφεδρικές φιάλες με ασετιλίνη για την περίπτωση διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος. Επισκευές και μετασκευές στο κτίριο του φάρου έγιναν το 1946 και το 1955. Το 2002 αντικαταστάθηκε ο ηλεκτρολογικός εξοπλισμός του με νέας τεχνολογίας. Στην κορυφή του κτίσματος βρίσκεται ο θάλαμος του φανού. Γύρω από το φανό περιστρέφεται ένας κοίλος καθρέφτης που στέλνει το φως στα τοποθετημένα γύρω του πρίσματα. Η κίνηση του καθρέφτη πριν χρησιμοποιηθεί το ηλεκτρικό ρεύμα απαιτούσε μια διαδικασία με αντίβαρα και τροχαλίες που φρόντιζε ο Φαροφύλακας. Για να φτάσει κανείς στην κορυφή του πρέπει να περάσει τα 98 σκαλοπάτια του με τα έξι μεγάλα πλατύσκαλα. Δίπλα από κάθε πλατύσκαλο υπάρχει στενόμακρο παραθυράκι, προς τη νότια μεριά του, για να φωτίζεται το εσωτερικό του. Το κτίριο του φάρου έχει ύψος 18 μέτρα από το έδαφος και 27 μέτρα (εστιακό ύψος) από τη μέση στάθμη θαλάσσης.
Τέλος λειτουργεί υπό την άμεση επιτήρηση προσωπικού της Υπηρεσίας Φάρων και είναι ένας από τους λίγους επιτηρούμενους φάρους που υπάρχουν σήμερα. Είναι το Ναυτικό σύμβολο της Αλεξανδρούπολης.
Χρήστος β3β 7ο Γυμν. Χανίων
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
http://el.wikipedia.org
ΣΕΛΑΣ
Το Σέλας είναι το φωτεινό ουράνιο φαινόμενο που συμβαίνει στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και που παρατηρείται ιδίως στις πολικές περιοχές (εξ ου και Πολικό Σέλας), τόσο στον Βόρειο ημισφαίριο όσο και στο Νότιο αποκαλούμενο ανάλογα "Βόρειο Σέλας" και "Νότιο Σέλας".
Το φαινόμενο αυτό είναι από τα ωραιότερα που προσφέρει η Φύση σε ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων σε αιφνίδιες εμφανίσεις και με γρήγορες σχετικά μεταμορφώσεις. Η εμφάνιση του Σέλαος, αν και πολύ σπάνια για παραμεσόγειες χώρες, κίνησε το ενδιαφέρον των ανθρώπων από την αρχαιότητα και ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες. Πρώτος επιστημονικά παρατηρητής του φαινομένου φέρεται ο Αριστοτέλης που όπως αναφέρει στα "Μετεωρολογικά" του (Α',5): "Φαίνεται δέ ποτε συνιστάμενα νύκτωρ αἰθρίας οὔσης πολλὰ φάσματα ἐν τῷ οὐρανῷ..., ἡμέρας μὲν οὖν ὁ ἥλιος κωλύει, νυκτὸς δ' ἔξω τοῦ φοινικοῦ, (δηλαδή του ιώδους), τὰ ἄλλα δι' ὁμόχροιαν οὐ φαίνεται", που σημαίνει ότι πρέπει να είχε παρατηρήσει έντονα το φαινόμενο του Σέλαος κατά τη διάρκεια αίθριας νύκτας.
Η φωτοβολία της ατμόσφαιρας (πάντα κατά τον Αριστοτέλη) δεν είναι ομοιογενής αλλά τα φάσματα του φαινομένου αυτού παρουσιάζουν χάσματα. Και είναι εκείνα που παρουσιάζουν ακριβώς το Σέλας ως κυματιζόμενες "ουράνιες κουρτίνες" ή "ουράνιες μπαλαρίνες" όπως χαρακτηρίζεται το φαινόμενο από τους σύγχρονους παρατηρητές..
Το Σέλας τόσο το Βόρειο όσο και το Νότιο παρατηρείται συχνότερα κατά μήκος ζώνης της οποίας το κέντρο απέχει από τους πόλους περίπου 10 μοίρες. Ενώ ακριβώς πάνω από τους Πόλους εμφανίζονται πολύ αραιότερα. Το κέντρο π.χ. της ζώνης εμφάνισης του Βόρειου Σέλαος βρίσκεται κοντά στη βορειοδυτική ακτή της Γροιλανδίας και άρα πιο κοντά στην Αμερικανική ήπειρο παρά στην Ευρώπη γι αυτό και η ζώνη αυτή εκτείνεται μέχρι γεωγραφικό πλάτος 57 περίπου μοίρες προς τον Καναδά, ενώ στην Ευρώπη μέχρι τις 77 μοίρες. Έτσι όσο νοτιότερα κινούμεθα από αυτή τη ζώνη τόσο και σπανιότερη γίνεται η εμφάνιση.
ΕΠΙΚΡΑΤΕΣΤΕΡΗ ΘΕΩΡΙΑ
Επικρατέστερο χρώμα του Σέλαος είναι γενικά το λευκό. Όταν όμως παρατηρείται χρωματισμένο τότε το κόκκινο επικρατεί στο χαμηλότερο άκρο των ακτίνων που πέφτουν κάθετα, το πράσινο (με μήκος κύματος 5677Α), στο ανώτερο και μεταξύ αυτών το κίτρινο που γρήγορα εξαφανίζεται. Από τη φασματοσκοπική ανάλυση του φωτός των Σελάων παρατηρήθηκαν εντός του φάσματος αυτών 150 γραμμές από τις οποίες η φωτεινότερη και σταθερότερη ανήκει στο στοιχείο κρυπτόν ως και στο Οξυγόνο και στο Άζωτο.
Μέχρι την 10ετία του "50 υπήρχαν μόνο θεωρίες περί της αιτίας της δημιουργίας του όχι όμως και μακρυά από την πραγματικότητα. Επικρατέστερη θεωρία ήταν εκείνη του Αρένιους όπου το Σέλας προέρχεται από ακτινοβολούμενο από τον Ήλιο κονιορτό από σώματα αρνητικά ηλεκτρισμένα τα οποία κατά την είσοδό τους στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας προκαλούν φωτεινά φαινόμενα ανάλογα με εκείνα που παρατηρούνται στους σωλήνες "Kρούκς".
ΧΟΡΟΣ
ΘΕΜΑ Ά:Μοντέρνος Χορός
Ο μοντέρνος χορός είναι ιδανικός όχι μόνο για να γυμναστείτε αλλά και για να εκφράσετε όλα όσα νιώθετε. Οι φόρμες (δηλαδή οι στάσεις του σώματος) του μοντέρνου χορού είναι πιο ελεύθερες από αυτές του κλασικού, παρόλο που τις χρησιμοποιεί ως βάση, γι’ αυτό και είναι πιο οικείος στους περισσότερους. Υπάρχουν πολλά είδη μοντέρνου χορού, όπως για παράδειγμα το hip hop, το street dance κ.ά. με τα οποία μπορεί να ασχοληθεί κανείς σε οποιαδήποτε ηλικία –εφόσον δεν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας– αφού η ένταση της προπόνησης προσαρμόζεται στις ανάγκες του χορευτή. Τα οφέλη είναι πολλά, καθώς ο χορός γυμνάζει όλο το σώμα προσφέροντας άνεση στην κίνηση και ευελιξία, ενώ επιπλέον μας βοηθά να καταπολεμήσουμε το άγχος και να εκτονωθούμε. Ένα κορμάκι και ένα κολάν είναι τα απαραίτητα αξεσουάρ. Οι χορευτές ασκούνται ξυπόλητοι, καθώς ο μοντέρνος χορός θεωρείται γήινος και η επαφή με το πάτωμα αναγκαία, σε αντίθεση με τον κλασικό, που ο χορευτής πατάει στις μύτες. Μαθήματα μοντέρνου χορού γίνονται σε όλες σχεδόν τις σχολές χορού στην Ελλάδα. Ένα ευχάριστο τμήμα όπου συνδυάζει την άσκηση με την καλλιτεχνία του χορού. Ο μοντέρνος χορός αποσκοπεί στην ελεύθερη κίνηση χωρίς περιορισμούς, βοηθάει στην ανάπτυξη της ευλυγισίας, της ρυθμικότητας, της δημιουργικότητας, της αρμονίας ενώ παράλληλα ψυχαγωγεί.
Το τμήμα αυτό της εκμάθησης του Μοντέρνου Χορού είναι ειδικά προσαρμοσμένο στις δυνατότητες της νεανικής ηλικίας και συμβάλλει στην διαμόρφωση της σωστής στάσης του σώματος, της ισορροπίας, της ευλυγισίας.
ΘΕΜΑ΄Β: Κλασικός Χορός (μπαλέτο)
Το μπαλέτο, ως είδος χορού, απαιτεί λεπτό σωματότυπο. Αποτελεί ιδανική άσκηση για τα παιδιά, χαρίζει ευλυγισία και αρμονία στην κίνηση. Ο κλασικός χορός μαθαίνει στο παιδί να στέκεται και να περπατά σωστά.
Ακόμα,ο μοντέρνος χορός αποτελείται από ασκησεις αερόβιες και πατώματος οι οποίες βοηθούν στην ελαστικότητα του σώματος και από διάφορες τεχνικές που βοηθούν στην ενδυνάμωση και εκγύμναση των μυών.
Είναι η μέθοδος με την οποία γυμνάζουμε το σώμα μας με ασφάλεια και κέφι χρησιμοποιόντας μπάλες,λάστιχα,βαράκια ή απλώς την κίνησή μας.Επικεντρώνουμε στην χωρίς εντάσεις ροή της ενέργειας και την αναπνοή .
Αθλητισμός!!!
Θέμα Α’: Κολύμπι
Θέμα Β’: Πόλο(Υδατοσφαίριση)
Θέμα Γ’: Χάντμπολ(Χειροσφαίριση)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο αθλητισμός είναι η συστηματική, σωματική καλλιέργεια και δράση με συγκεκριμένο τρόπο. Επίσης παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση ως επίδοση σε αθλητικούς αγώνες, στο αθλητικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Παράλληλα ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός θεσμός ο οποίος αντικατοπτρίζει τη δεδομένη κοινωνία και τον πολιτισμό της.
ΚΟΛΥΜΠΙ
Το κολύμπι είναι μία από τις καλύτερες δραστηριότητες αν θέλει κανείς αν αποκτήσει ένα γυμνασμένο σώμα και καλή φυσική κατάσταση. Η άσκηση που προσφέρει είναι ολοκληρωτική, καθώς χρησιμοποιούμε όλο το σώμα μας, ενώ ταυτόχρονα η άνωση του νερού μειώνει τις έντονες καταπονήσεις. Εκτός αυτού, η θάλασσα έχει και άλλες θεραπευτικές ιδιότητες.
ΠΟΛΟ (ΥΔΑΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗ)
Η υδατοσφαίριση είναι ένα ομαδικό άθλημα, το οποίο γίνεται σε πισίνα, από δύο επταμελής ομάδες-έξι παίκτες και έναν τερματοφύλακα. Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι η επίτευξη τερμάτων με την ρίψη της μπάλας μέσα στο δίκτυ που φυλάσσεται από τον τερματοφύλακα και νικήτρια είναι η ομάδα με τα περισσότερα τέρματα. Το παιχνίδι έχει ομοιότητες με τη χειροσφαίριση και το χόκεϊ επί πάγου.
ΧΑΝΤΜΠΟΛ (ΧΕΙΡΟΣΦΑΙΡΙΣΗ)
Η χειροσφαίριση είναι ομαδικό άθλημα, το οποίο παίζεται από άντρες και γυναίκες. Ο αγώνας χωρίζεται σε ημίχρονα δύο στον αριθμό που διαρκούν 30(τριάντα) λεπτά. Ανάμεσα σε αυτά υπάρχει μία διακοπή 15(δεκαπέντε) λεπτών. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να επιτευχθούν τέρματα με νικήτρια ομάδα να είναι εκείνη που πετυχαίνει τα πιο πολλά από αυτά.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Internet Wikipedia
Όλγα & Κλειώ Β΄3
ΤΕΝΙΣ
Η αφετηρία του παιχνιδιού του τένις καλύπτεται από ένα μυστήριο. Μερικοί πιστεύουν ότι είναι μια παραλλαγή διαφόρων αρχαίων παιχνιδιών με μπάλα, που έπαιζαν οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι. Πάντως το σίγουρο είναι ότι τo tennis είναι προϊόν μετεξέλιξης και όχι καθαρής ανακάλυψης.
Μια θεωρία αναφέρει ότι το παιχνίδι ξεκίνησε να σχηματοποιείται τον 11ο αιώνα. Ξεκίνησε σαν χειροσφαίριση, από μοναχούς που έπαιζαν στα περιστύλια των μοναστηριών στην Ιταλία και τη Γαλλία, περίπου όπως κάνουν τα σχολιαρόπαιδα στις γωνιές των σχολικών προαυλίων. Η λέξη «tennis» φαίνεται να προέρχεται από το Γαλλικό «ten-ez».
Παιζόταν στην αρχή με τα χέρια, αργότερα με γάντια, και κάποιος στην πορεία είχε την ιδέα να προσαρμόσουν κορδόνια στα δάκτυλα των χεριών. Λίγο αργότερα προσάρμοσαν τα κορδόνια σε ένα πλαίσιο που του πρόσθεσαν και μια λαβή, σχηματοποιώντας έτσι την πρώτη ρακέτα.
Το μπαλάκι ήταν από τρίχες ή μαλλί αρχικά και αργότερα από ένα κομμάτι φελλού, που σιγά-σιγά καλύφθηκε με δέρμα ή ύφασμα και αργότερα με τσόχα σφιγμένη με λεπτό νήμα γύρω από το φελλό. Αρχικά ήταν τόσο βαρύ που μπορούσε να τραυματίσει ή ακόμη και να σκοτώσει κάποιον!!! Από την έναρξη του tennis επί χόρτου, το 1870, χρησιμοποιείται Ινδικό καουτσούκ, που για πρώτη φορά φτιάχτηκε το 1850, από τον Charles Goodyear, ο οποίος εφηύρε τότε τη μέθοδο βουλκανισμού.
Οι κανόνες του τότε παιχνιδιού ποικίλανε, ανάλογα με τις τοπικές συνήθειες και παραξενιές. Σταδιακά, καθώς οι μοναχοί ταξίδευαν σε άλλα μοναστήρια, οι πιο διασκεδαστικοί κανόνες του παιχνιδιού καθιερώνονταν και γενικεύονταν όλο και περισσότερο. Οι πιο παράξενοι κανόνες εγκαταλείπονταν και οι άνθρωποι που έπαιζαν στις αυλές τους προσέθεταν ή τροποποιούσαν χαρακτηριστικά που βελτίωναν τη διασκέδαση του παιχνιδιού. Οι μοναχοί απολάμβαναν τόσο πολύ αυτό το παιχνίδι, τόσο ώστε ο Πάπας το αφόρισε και το απαγόρευσε!!! Το 14ο αιώνα το παιχνίδι είχε διαδοθεί από τα μοναστήρια στα κάστρα και έγινε το παιχνίδι των ευγενών της εποχής.
Ο 16ος και 17ος αιώνας ήταν η χρυσή εποχή του τένις. Παιζόταν από τους ευγενείς στην Αγγλία και στην Γαλλία. Την εποχή της αποκορύφωσης του παιχνιδιού, στο Παρίσι υπήρχαν κατ’ εκτίμηση 1800 γήπεδα (!!!), αν και πολλά από αυτά πιθανόν να είχαν αρκετά ανώμαλες επιφάνειες. Έχει καταγραφεί μάλιστα ότι ένα γήπεδο tennis είχε κατασκευαστεί, το 16ο αιώνα, πάνω σε ένα Γαλλικό πλοίο 2.000 τόνων!!! Το γήπεδο στις Βερσαλλίες είχε κατασκευαστεί το 1686 με κόστος 45.403 Γαλλικά Φράγκα (αποτελεί τώρα μουσείο). Στα 1700 το άθλημα άρχισε να φθίνει. Στα 1800, και λόγω της επανάστασης, το άθλημα στη Γαλλία πρακτικά δεν υπήρχε. Στα μέσα του 19ου αιώνα υπήρχε μια αναγέννηση του αθλήματος του τένις και μια έξαρση στην κατασκευή γηπέδων, κυρίως σαν πρόσθετα σε κτηματικές περιουσίες.
Πάντως το tennis που βρίσκεται πλησιέστερα στο σημερινό τένις, θεωρείται από πολλούς ότι εφευρέθηκε το 1873 από τον Walter Clopton Wingfield, αξιωματικό του Βρετανικού Στρατού, ο οποίος και ονόμασε το παιχνίδι του «Σφαιρισμό», από ένα αρχαίο Ελληνικό παιχνίδι, και το κατοχύρωσε σαν πατέντα το 1874. Ήταν ουσιαστικά tennis επί χόρτου. Στη συνέχεια το άθλημα του τένις εξαπλώθηκε με πολύ γρήγορους ρυθμούς σε όλο τον κόσμο. Το πρώτο πρωτάθλημα του Wimbledon Championships έγινε στα 1877. Το πρώτο Αμερικανικό πρωτάθλημα έγινε στα 1881. Το πρώτο Γαλλικό πρωτάθλημα έγινε στα 1891. Το πρώτο Αυστραλιανό πρωτάθλημα έγινε στα 1905.
Επίσης πρέπει να αναφέρουμε ότι ο Rene Lacoste ανακάλυψε την πρώτη ατσάλινη ρακέτα. Αυτό ήταν μια πρωτοτυπία, μέχρις ότου η εταιρεία Wilson έφτιαξε την T 2000 το 1967. Γενικά έως το 1980 οι ρακέτες ήταν ξύλινες, και μετά το 1980 εισήχθη η χρήση άλλων υλικών, που καθημερινά εξελίσσονται με νέα υλικά υψηλής τεχνολογίας, με κριτήρια την μείωση των κραδασμών, την δύναμη του χτυπήματος, τον έλεγχο του χτυπήματος, την αντοχή, τοποθετημένων μέσα στην λαβή της ρακέτας για την μείωση των κραδασμών και τον έλεγχο της αποκρουστικής δύναμης της ρακέτας !!!.
Στην Ελλάδα το άθλημα ξεκίνησε να γίνεται γνωστό από τις αρχές του περασμένου αιώνα. Στα μέσα της δεκαετίας του '30, η αντισφαίριση δεν ήταν πια καθόλου άγνωστο άθλημα στην χώρα μας. Χρησιμοποιώντας ευρηματικές, ακόμη και για τις ημέρες μας, μεθόδους, προσήλκυε νέους παίκτες εφαρμόζοντας προγράμματα ακόμη και για τον σχολικό αθλητισμό! Από το 1925 διοργάνωνε μία από τις σημαντικότερες διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις, το Διεθνές Πρωτάθλημα Ανατολικής Μεσογείου, προσελκύοντας τους παγκόσμιους πρωταθλητές και τα σημαντικότερα ονόματα. Εξάλλου, ήδη από το 1927 η Ελλάδα συμμετέχει επισήμως στο κύπελλο Davis .
1)Πότε ξεκίνησε το τένις??
1870
2)Πότε φτιάχτηκε το πρώτο γήπεδο από καουτσούκ??
1850
Θέμα Α: Ποδόσφαιρο
Το ποδόσφαιρο είναι ένα από τα πιο δημοφιλή αθλήματα της χώρας μας αλλά και όλου του κόσμου. Από τα πολύ παλιά χρόνια οι άνθρωποι έπαιζαν ποδόσφαιρο στις γειτονιές και στις πλατείες. Έτσι όσο περνούσαν τα χρόνια το ποδόσφαιρο γινόταν γνωστό παντού.
Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα αντρικό όμως στις μέρες μας παίζουν και γυναίκες. Υπάρχουν ομάδες ποδοσφαίρου σε όλον τον κόσμο και έτσι γίνονται πάρα πολλά πρωταθλήματα ( παγκόσμια, πανευρωπαϊκά και μόνο μίας χώρας). Επίσης υπάρχουν και εθνικές ομάδες που εκπροσωπούν τις χώρες.
Το ποδόσφαιρο είναι ένα πολύπλοκο και δύσκολο άθλημα με πολλούς κανόνες. Για να τηρούνται αυτοί οι κανόνες σε κάθε αγώνα υπάρχει ένας διαιτητής ο οποίος λέει ποιος κάνει λάθος τους κανόνες και μπορεί να αποβάλει όποιον θέλει από το γήπεδο.
ΟΡΟΛΟΓΙΕΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
· Πάσα : είναι η αλλαγή της μπάλας από έναν παίχτη σε έναν άλλον της ίδιας ομάδας.
· Σουτ : είναι η κλωτσιά της μπάλας προς το αντίπαλο τέρμα.
· Κόρνερ : είναι όταν ένας παίχτης διώχνει την μπάλα στην γραμμή της δικής του πλευράς. Τότε ένας παίχτης της αντίπαλης ομάδας βάζει την μπάλα στην γωνία του γηπέδου και την κλωτσάει προς το τέρμα.
· Άουτ : είναι η έξοδος της μπάλας από τις γραμμές του γηπέδου
Το ποδόσφαιρο έχει πολλές και διαφορετικές θέσεις
· Τερματοφύλακας
· Κεντρικός
· Αμυντικός
· Επιθετικός
Ο κάθε ένα ένας έχει διαφορετικό ρόλο και όλοι μαζί αποτελούν την ομάδα μαζί με τους αναπληρωματικούς.
Μέσα στο γήπεδο υπάρχουν 22 παίχτες και ο διαιτητής. Κάθε ομάδα έχει 11 παίχτες μέσα στο γήπεδο και άλλους στον πάγκο.